ჩემნაირი (თავი 8)

-იცი რას ვნანობდი, ვნანობდი რომ ვერ გითხარი თუ როგორ ძლიერად მიყვარდი, იცი შენს გამო მიღირდა მხოლოდ სიცოცხლე, ღმერთისთვის არასდროს არაფერი მითხოვია მაშინ კი საწოლს მიჯაჭვული ღმერთს სიცოცხლეს შევთხოვდი, ვთხოვდი რომ კიდევ ერთხელ მომცემოდა

ჩაკეტილი სივრცე 6 თავი

-რადგან შენ არ ხსნი მე გავხსნი-ვუთხარი მომღიმარი სახით და პარკიდნ ყუთი ამოვიღე მიას თვალები გაუბრწყინდა ტელეფონის დანახვისას, მაგრამ იმდენად დაძაბული და დათრგულნული იყო დედას სიტყვების გამო რომ ჩემთან ახლოს მოსვლა და გამორთმევა ვერ გაბედა-აიღე

ჩემნაირი (თავი 7)

-მზად ხარ პირობის შესასრულებლად -რომელი პირობის გააჩნია -იზრუნო ჩემზე ცხრა თვის განმავლობაში რომ ყველაფერმა გართულებების გარეშე ჩაიაროს -ნებას თუ მომცემ მთელი ცხოვრების განმავლობაში ვიზრუნებ შენზე და არამარტო

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 7)

ბაკურმა მორიდებით შემოაბიჯა კაბინეტში. ირაკლის მოპირდაპირედ ჩაჯდა სავარძელში და დაელოდა საუბრის წამოწყებას. -კიდევ ერთხელ გამარჯობა ბაკურ. -შეგიძლია ბაკუ დამიძახო. გუგასთვის ძვირფასი ადამიანი, ჩემთვისაც ძვირფასია. -მადლობა ბაკუ. პირველ

ჩემნაირი (თავი 6)

-მეთე რას აკეთებ?-ახლად გაღვიძებული მაშინვე ვეკითხები როგორც კი ჩემოდანს ვხედავ -ბარგს ვალაგებ-ამბობს და აგრძელებს ტანსაცმლის ჩალაგებას -ეგ ისედაც შევნიშნე მაგრამ რატომ ალაგებ? -მივდივარ-მოკლედ მიჭრის და ვხვდები რომ ერთ დღეს მისი სიტყვა

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 6)

ერთ საათიანი გაჭირვებული სიარულის შემდეგ, ფანრებით შეიარაღებულებმა გვირაბის ბოლოს მიაღწიეს. ზემოთ აიხედეს, კიბეზე ავიდნენ და მრგვალი ასაწევი რკინის კარი გაჭირვებით ასწიეს. ირაკლიმ ხარბად ჩაისუნთქა სუფთა ჰაერი და ირგვლივ მიმოიხედა. პატარ-პატარა

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 1-5)

სიტყვები ქარში წამიერად იფანტება და ზურგს უკან მონასროლი ტყვიასავით ქრება. მას შემდეგ რაც სულში ჩააფურთხეს და გოლიათის ცხოვრება ფსკერზე ეშვება თავს ვერაფრით უმხელს სიმართლეს.

აივნიდან შეპარული თავი 1

– ისე შე ჩემა ეს გოგო როგორ გალამაზდა და დაიხვეწა არაა? თუ შენ არც გახსოვს ვინაა. თან ქეთოზე ელაპარაკებოდა და თან მანქანის ქვეშ შეძრომას ცდილობდა. – ვინ გოგო? დათა ყველანაირად ცდილობდა საუბარი თავიდან აერიდებინა, სულ გოგოებზე ლაპარაკი არ

ჩემნაირი (თავი 5)

-მათ მე მატკინეს- შეჩერდა არ შემოტრიალებულა -მნიშვნელოვანი ის კი არაა რომ გატკინეს, ისაა რა გააკეთე ამ ტკივილის შესაჩერებლად. თუ შენი პასუხი „არაფერია“ მაშინ დაფიქრდი, რადგან დამნაშავე ისინი არა, შენ ხარ. იმდენად შეეჩვიე ტკივილს რომ

ჩაკეტილი სივრცე 5 თავი

იცი რა რთულია როცა მშობლიურ სახლში თავს უცხოდ გრძნობ?-ვკითხე ხმა აკანკალებულმა და სახეზე ხელები ავიფარე- 2 დღე! მხოლოდ ორი დღე ვიყავი იმ სახლში მაგრამ ეს საკმარისი იყო იმისთვის რომ ამ ქვეყნად თავი ყველაზე უსუსურ და უსარგებლო ადამიანად მეგრძნო! როცა