მაფიოზობანა (თავი 2)

სპეციალურად მისთვის განკუთვნილ ოთახში იდგა სოფია და თეთრ კაბაზე მიჰყინვოდა მზერა. თვალები ნელ-ნელა ევსებოდა ცრემლით. გონება განგაშის ზარს რეკდა,თითქოს ახლა გაიაზრა რა ხდებოდა. კარზე დაკაკუნების შემდეგ ოთახში მამამისიც გამოჩნდა.

ბიჭი ფანჯრიდან თავი 21

- უი კატო უკვე აქაა და თურმე დანარჩენი სამყაროც არსებობს არა? - გამწარებით უთხრა იოსკამ. როდის გესმოდა ან გადარდებდა სხვა რამე? როდის, რომელ დიალოგში, რა მომენტში უნდა მეთქვა? მაშინ ხომ არა ქუჩა-ქუჩა რომ დაგეძედი რომელ სკვერში ეგდე?

მაფიზობანა (თავი 1)

დიდი,ოვალური ფორმის მაგიდის ირგვლივ ყველას თავისი ადგილი დაეკავებინა,მხოლოდ ერთი სკამი იყო ცარიელი. თითოეულ მათგანს დაძაბულობისგან ძარღვები დაჰბერვოდათ. ისეთი სახეები ჰქონდათ,აშკარა იყო,რომ ერთმანეთს დიდი სიამოვნებით გაგლეჯდნენ.

საქორწილო კაბა (16 თავი)

ლუკა ჯერ ისევ ემოციებში იყო, გადაწყვიტა რომ თათიასთვის და ზოგადად ამ სამყაროსთვის ზედმეტი და უსარგებლოა, საავადმყოფოდან გამოწერის მერე ნაქირავებში მასთან გადავედი ფაქტიურად მთელი დღეები გვერდიდან არ ვშორდებოდი და ერთად ვსწავლობდით წარსულს,

შენელებული გულისცემა (10 თავი)

-მამაკაცი, 24 წლის, ინტოქსიკაცია, მანქანას ალკოჰოლის ზემოქმედების ქვეშ მართავდა, რამაც ავარია გამოიწვია_უკან დაკავებული საწოლებისკენ გაახედა თინიას და ბიჭის გულის გაჩერების ხმაც გაისმა.

გაიქეცი! (თავი 10)

მაგიდასთან ვსხედვართ, იდაყვაბი მაგიდაზე მაქვს დაყრდნობილი, თავი კი ხელებს შორის ჩახრილი თვალდაუხამხამებლად დავჩერებივრ ჩაის, რომელიც უკვე გაცივებულიყო. ჩემ წინ იაონე ზის და ისიც ჭიქას დაჰყურებს. ღმად არის ჩაფიქრებული. სრული სიწყნარეა თითქოს

შენელებული გულისცემა (თავი 9)

-მობრძანდით_მისაღებისკენ მიუთითა და მხოლოდ მაშინ შეამჩნია თინიამ უკან მოყოლილი ძმები, რაღაც სხვანაირად გაკრა გულში მის საყვარელ დივანზე დასკუპულ თეოდორეს რომ მოკრა თვალი, თუმცა მალევე აარიდა.

ბიჭი ფანჯრიდან თავი 20

- ჩემი ძმის ნების წინააღმდეგ ისედაც ბევრჯერ წავედი და ამით მხოლოდ უბედურება მოვიწიე. ამჯერად აღარ მინდა ჩემმა საქციელმა კიდევ ერთხელ ატკინოს. ტკივილამდე მიყვარხარ, მაგრამ მაპატიე. მე აქ დავრჩები.იქ, სადაც ყოფნაც დავიმსახურე.

ერთი წელი და 23 დღე (საცდელი თავი)

პირველად ბაჩოს შემჩნევა დავიწყე სკოლის დაწყებიდან რამდენიმე კვირაში, არვიცი რატომ, როგორ მაგრამ ჩემი ყურადღება მიიქცია, არაფერი გამორჩეული არ ქონია იმ მომენტში ბაჩოს, მაგრამ ამავდროულად რამდენად გამორჩეული ყოფილა. კლასიდან გამოდიოდა მოგრძო თმა

შეხვედრა. (თავი 8)

-თვალები ავატრიალე და გავიცინე. -არ მიკვირს. -სახე დამანჭა ვატომ. კიდევ უამრავ თემაზე ვისაუბრეთ, თან ბიჭები სვამდნენ. სიყვარულის სადღეგრძელო იყო, ტიტე რომ ძალიან მომიახლოვდა და ყურში ჩამჩურჩულა.