ცოდვების ხარჯზე...(10 თავი)

-მე ამათ დავკითხავ_თავი ოთახებისკენ გაიქნია და პირველად დავითის კარი შეაღო. მართლა აინტერესებდა ამჯერად როგორ დაიძვრენდნენ თავს, როცა წინ ასეთი მყარი მტკიცებულებები ედოთ.

საქორწილო კაბა (5 თავი)

დემონსტრირებითაც ცდილობენ ჩემს დამორჩილებას, და ამიტომაც მძულს ისინი, სანდროც და მისი ოჯახიც ძლუფლებით და გავლენით სარგებლობენ და კუთხეში მიიმწყვდიეს ჩემი ოჯახი, და მე მაიძულებენ ოჯახის გამო ვიყო სანდროსთან, თორნიკე? თორნიმე ვინაა მათთან? ერთი

დაბრუნება ( 3 თავი)

-გამარჯობა ლუკა -როგორ ხარ? - მეკითხება და თვალებში მიყურებს, უეცრად გულის არეში ტკივილს ვგრძნობ და ვერც ვიაზრებ ისე ვპასუხობ -მე ძალიან კარგად ვარ ლუკა, ძალიან კარგად - უაზროდ, მაგრამ ნერვიულობისგან მეცინება

არეულობა "თავი 1"

-ძალიან ლამაზი ხარ-ხელის მოსაწერად მისულებს გავიგონე როგორ უჩურჩულა ნაპირელმა თინანოს, რაზეც ეს უკანასკნელი დარწმუნებული ვარ აწითლდა, უბრალოდ მაკიაჟი ფარავდა. თინანოს თეთრი ლამაზი მოკლე კაბა ეცვა, ამავე ფერის მაღალქუსლიანებთან ერთად, არჩილი უბრალოდ

ცოდვების ხარჯზე...(9 თავი)

დილით კომპიუტერთან ჩაძინებული აღმოაჩინა თავი, სამზარეულოდან ხმაური კი იმას მოასწავებდა, რომ სოფიასაც ეღვიძა და სავარაუდოდ საუზმეს იმზადებდა. ბედნიერმა მოიფშვნიტა თვალები და სააბაზანოსკენ არც კი გაუხედავს ისე წავიდა გოგოსკენ.

გაიქეცი! (თავი 7)

აერთოდ. წვეულებაზე არ მიშვებდა, მაგრამ ანა გვერდით დამიდგა და მაინც გოგონებმა ჩვენი გავიტანეთ. დემეტრემ ერთი პირობით გამიშვა- როდესაც დაგირეკავ ეგრევე მიპასუხებ და წამოხვალ სახლშიო. მეც უპრობლემოდ დავთანმხდი. ანამ ყურში ჩამჩურჩულა, რომ დემეს

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) I თავი

ვხედავდი უფრო ცხადად, ვიდრე ყოველ დილით, მასთან გაღვიძებისას, ვგრძნობდი მის სუნს უფრო მძაფრად, ვიდრე ყოველი ჩახუტებისას, ყოველი წამი, მის გარეშე გატარებული, ეკალივით მესობოდა გულში ისე, რომ მზად ვიყავი საკუთარი ხელებით გადამეხსნა სხეული და გული

ცოდვების ხარჯზე..(8 თავი)

-არა, ამჯერად დასაცინად გირეკავ, ბალღ გიორგის ენდე? კურიერად როგორ დააყენე მას შემდეგ რაც ბახალა გაქურდა? ხომ იცი ნარკომანები და ქურდები არ იკურნებიან_მწარედ ჩაეღიმა და გაოცებული სახით მდგომ გოგოს გახედა.

საქორწილო კაბა (4 თავი)

თორნიკეს ვუყურებდი და ვფიქრობდი რომ ბედნიერებას, სიყვარულს და სურნელს ფერი აქვს

კომა. თავი 8. დასასრული

საავადმყოფო...მედიკამენტებით გაჟღენთილი თეთრი კედლები...დაზარალებულების განწირული კივილი...ტკივილი... -რა მოხდა?-ყვირის ექთანი. -ავტოკატასტროფა. -სასწრაფოს ექიმმა ხმამაღლა მიუგდო პასუხი.-გაამზადეთ ყველაფერი!