განქორწინებულის დღიური (თავი 3)

სიგარეტს ვართმევ, მისი გასინჯული კიდევ უფრო მომწონს. -რა საყვარელი ხარ ! - ალბათ იშვიათია სექსის შემდგომ მამაკაცისგან მსგავსი ფრზები. ღიმილით ვპასუხობ გიორგის და ვცდილობ, სუნთქვა დავირეგულირო.

ძმები (თავი 25)

-რას ქვია და მომშხამავდა, იქეთ მოვშხამე, რას დაეძებ, დაი*იდე, მთავარია სათქმელი გქონდეს დასალევთან_სიცილი აუტყდა ლილუს და კიდევ ერთი დალია. რამდენიმე წუთი დასჭირდათ გოგონებს, მალე ორივეს გალეშილი მთვრალის ღიმილი

გამოიდარებს (თავი 5)

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს? ან დრო ანადგურებს ყვაფერს და პირველ რიგში სიყვარულს? იყო კი ჩემი და ალექსანდრეს ურთიერთობა სიყვარული თუ უბრალო ფარსი იყო...

დაგმორჩილდები და მორჩილებით დაგიმორჩილებ (თავი I)

- ასე დიდხანს თუ იდგები შესაძლოა ფილტვების ანთება აიკიდო, ან რამე უფრო უარესი პნევმონიის მსგავსი. მშვიდად ჩაილაპარაკა ხმამ მეზობელი აივნიდან.

თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი მესამე,თავი მეოთხე))

ძალიან უცნაური სამეგობრო ვიყავით. ამ ორი თვის მანძილზე ყოველ ღამე ერთმანეთთან სექსი გვქონდა,ხან ვინ იწვა ჩემს გვერდით ხან ვინ. პრინციპში ტომის გარდა ყველა,ამის გაფიქრებაზე გულიანად გამეცინა,ტომი კი როგორც ჩანს ცოტა იმედგაცრუებული იყო,მობეზრდა მხოლოდ

ძმები (თავი 24)

-მეგონა ბოდიშის მოსახდელად მოხვედი და შევმცდარვარ, ისევ იგივეს აკეთებ. შენი დაკარგვა არ მინდა იოანე, მინდა ისევ ისეთი მეგობრები ვიყოთ, მაგრამ როგორც ჩანს შეუძლებელია, მე რატომღაც ჩუმად ვატარებდი

ფოტოგრაფი (თავი 3)

სიგიჟე ის იყო, რომ დღეს გაახსენდათ, რომ კლასელების შეკრება ქონდათ 9საათზე რესტორანში და გიჟებივით წამოფრინდნენ. -როგორ დაგვავიწყდა პროსტა? დროზე წავიდეთ სახლში და საყიდლებზე წავიდეთ.-ვეუბნები ანის და თან სასწრაფოდ ვიცვამ ტანსაცმელს.-დროზე ანნა უკვე

თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი მეორე)

ანა აიკოსკენ გამოიქცა და ვნებიანად ტუჩებში აკოცა. გაკვირვებისკენ თვალები დავჭყიტე,ერთი კიდევ გავიფიქრე,როგორც გავდა როზალის და ამაზე ჩამეღიმა,შემდეგ მე შემომხედა,კარგად ამათვალიერა და ჩემსკენ წამოვიდა. ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და ახლა მე მაკოცა

ჩემი პროფესია 33_ე, 34_ე და 35_ე თავი ერთად

ასე გაიწელა მამაჩემის საქმეც მეც რამოდენიმე დღეა მამიდაჩემთან ვცხოვრობ. ნორმარულად ვერც ვიძინებ, ვერც ვჭამ თვალწინ მხოლოდ მამაჩემის მომღიმარე სახე მიდგას, როგორ უხაროდა, როდესაც სახლში გვიან დავბრუნდებოდი და თუ ეს

რელიგია და სიყვარული (თავი 5)

უკვე ყოველ დღე უწევდა ნიცას ანდრეას ნახვა. მაგრამ ბოლო წვეთი აღმოჩნდა უნივერსიტეტის ეზოში რო დაინახა. ყურადღება არ მიუქცევია გვერდი აუარა და გზის გაგრძელებას აპირებდა ხელში რომ წვდა.ღმერთო როგორ უნდოდა ჩახუტებოდა