განქორწინებულის დღიური (თავი 5)

-სექსი გქონდათ ? -შენ უნდა გაბარო ანგარიში ? -ისევ მეცინება. როგორი გულუბრყვილო და ცოდოა. -დაგვტოვე რა - აგდებულად ამბობს გიორგი. -ან მე დაგტოვებთ - სადარბაზოსკენ მივდივარ.

ამილახვარი (თავი 9)

იცი, არ მესმის, რატომ გგონიათ მამაკაცებს თავები სამყაროს ცენტრი და რატომ გინდათ, რომ ყველა თქვენ დაგფოფინებდეთ თავს. აი, შენ კი, მეტის ღირსიც ხარ. რამ გათქმევინა, რომ სიყვარული არ იცის. წარმოდგენაც კი არ გაქვს, რა მდგომარეობაში იყო მე რომ გავიცანი,

ამილახვარი (თავი 8)

არჩევანის გაკეთება ყოველთვის გიწევს. მერე რა, რომ გეძნელება, არ გინდა, არ გეთმობა, აუცილებელია. შენით არ იზამ? გაიძულებენ! ასეა ცხოვრება მოწყობილი.

არჩევანი თავი5

კარის ზღურბლთან ვიდექი და თვალებს ვერ ვუჯერებდი , არ მინდოდა იმის დაჯერება რასაც ვხედავდი , სანამ ბებიაჩემის ტირილის ხმა არ გავიგონე -შვილოოოო ჩემო ტანჯულო შვილოო გაიღვიძე დედიი ნახე შვილო შენმა გოგომ მისი წარმატება მოიტანა მაგრამ შემოსვლას ვერ

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მეხუთე]

ბუჩის ყეფა მაღვიძებს. მიხარია, რომ ფეხის ტკვილის ვეღარ ვგრძნობ. როგორც ყოველთვის, სკოლაში მივდივარ. უკვე სადარბაზოსთან ვარ, როცა გიორგის ვხედავ და უზომოდ ბედნიერი ვხდები. ერთმანეთს ვეხვევით, შემდეგ კი სკოლისკენ მივდივართ. ჭიშკარს ვუახლოვდებით.

ამილახვარი (თავი 7)

-რაო, რა მინდაო ამ მარმარილოს შთამომავალმა? - ფრანგულად იკითხა ალისამ და უფრო ენერგიულად დაიწყო მარაოს ქნევა. -რა და, ასე თუ განაგრძობს მაგ მარაოს ქნევას, მალე ქარიშხალი ამოვარდება, ღრუბლებს მოაგროვებს, წვიმაც წამოვა და აგრილდებაო, - მეგობრის

ამილახვარი (თავი 6)

- აქამდე ჩამოგაკითხავდი და შენც ძალით წამოგიყვანდი. ისე, ეს მიქელანჯელოსი ვინ არის? -დავითი, - სიცილით გაეპასუხა მეგობარს და ხელმკლავი გამოსდო, - მამაჩემის მოურავია.

დრაკონის ვაჟიშვილის ცხოვრება (თავი 4)

-დრო მჭირდება. მოგწერ და ვნახოთ კიდევ ერთმანეთი. წამოვედი და სულ თავში მიტრიალებდა ის რაც მაშომ მითხრა, დაცემული ანგელოზი ხარ რომელიც ყველას უნდა მაგრამ არავინ იცნობს. -რატომ დაცემული ანგელოზი?- ჩავიჩურჩულე მე.

ამილახვარი (თავი 5)

-ალბათ ამას არ უნდა გეუბნებოდე, ალბათ კი არა, ნამდვილად არ უნდა გეუბნებოდე და პირიქით მიტევებისკენ მოგიწოდებდე, რადგან ქრისტე სწორედ მიტევებას გვასწავლის, მაგრამ შენი სურვილიც სრულად მისაღებია ჩემთვის. რა ვქნა, ბოლომდე თავად ვერ მიპატიებია ჩემი

ამილახვარი (თავი 4)

-სულ მთლად შეშლილხარ, მაგრამ რას ვიზამთ, - ხელი ჩაიქნია თედომ და ამჯერად კიბეზე გაჩერებულ მელანოს გაუღიმა, - არასდროს გამოირჩეოდა არც ზრდილობითა და არც თავაზიანობით. თუ რამე გაწყენინათ, ჩემგან მიიღეთ ბოდიში, თავადის ასულო, არაა ერეკლე ცუდი ბიჭი.