ბნელი სამეფოს ლორდი ( თავი 2)

-როგორც ჩანს შენთან სიმშვიდე არ გამოვა ამიტომ შეგახსენებ აქ უფროსი ვინააა -რას აპირებბბ? -დამშვიდდი - ისევ გაიღიმა და უცებ წამოდგა და მხარზე შემომიგდო -გასწავლიიი პატარა დემონო რომ ტირანს მოთინება აქ და მას აღარასდროს შეეხო -დამსვი -იოცნებე

ცხოვრების მეგობარი თავი 3.(დასასრული)

-როგორ უზომოდ მომენატრე,დილა შენით იწყება და ყველგან შენ დამყვები.შენ დამიბრუნდი და მეც დაღლას ვეღარ ვგრძნობ,მენატრები მაგრამ ახლა უნდა ვიჩქაროთ,რადგან საათის ისრები თავბრუდამხვევი სისწრაფით ბრუნავენ და ჩვენი გრაფიკი მკაცრადაა განსაზღვრული,მივდივართ.

აბლაბუდა (მეთექვსმეტე თავი)

ხომ ვიცოდი, რომ შაკო დაოჯახებული იყო, მისი მეუღლისა და ქალიშვილის ფოტოც არაერთხელ მქონდა ნანახი, ისიც კარგად მქონდა გააზრებული, რომ ერთ ქალაქში მცხოვრებნი შეიძლება ოდესმე ერთმანეთსაც შევხვედროდით, ფიქრებში ხშირად წარმომედგინა როგორი შეიძლება

ძმები (თავი 21)

-მაშ ასეე_წინ დამდგარ სკამზე ჩამოჯდა კაცი, -მოყვები რა მოხდა? -არ ვიცი, გეფიცებით, მე მე ყველაფერი გავაკეთე, ისე როგორც თქვით_ქვითინი და არეული ლაპარაკი ორმაგად ნერვებს უშლიდა კაცს.

ბნელი სამეფოს ლორდი ( თავი 1)

არც იფიქრო რამის შეცვლა, თორემ ხომ იცი კარგი არაფერი გელოდებათ. ეს ჩემი სამეფოა, წესებიც ჩემია და ვინაიდან ჩემს ტერიტორიაზე ხართ სტუმრად, თქვენც ჩემ საკუთრებაში შემოდიხართ და როგორც გიბრძანებთ ისე მოიქცევით.

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში (თავი 3)

მივწექი,თბილად დავიფარე ტელევიზორი ჩავრთე და ვუყურებდი,ცოტა ხნის შემდეგ სანდრიც გამოვიდა აბაზანიდან და გვერდით მომიწვა.იმ ღამეს ორივეს ტკბილად ჩაგვეძინა,დილით კი მისმა კოცნამ გამაღვიძა -დილამშვიდობის მია

რელიგია და სიყვარული (თავი 4)

უნივერსიტეტიდან გავიდა და სახლში წავიდა. ეხლა მარტო ყოფნა უნდოდა. სტუდენტებთან და ლექტორთან შერცხვა. საკუთარ თავს ადანაშაულევდა ყველაფერში.კარზე ზარი გაისმა. კარი გაღო და თავ დახრილი კატო, დახვდა კარს მოშორდა შემოდიო ანიშნა. -ნიცა მაპატიე რა

ჩემი პროფესია თავი 33_ე ,,მონანიება თუ მკვლელობა?"

-შენს გვერდით რატომ უნდა დაჯდე?-მაშინ საბარგულიდან შენი ველოსიპედი ამოიღე და უკან გამოგვყევი.-არა! არავინ არ ჩავა მანქანიდან. დასხედით!-ვხედავ უკვე ხალხშიც გადიხართ?-მოკეტე! გაიგებენ...-რა გინდა რატომ მოდიხარ? იქ შენნაირი ადამიანები

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში (თავი 4)

დავახჩვე  მთელი გზა ფეხით მივდიოდით,ვიცინოდით და იმ შვიდ წელს ვიხსენებდით რომელიც ერთად გაგვიტარებია.სახლში გვიან მივედიი ალბათ გაბრაზებული დედა და მამა შიგნით მელოდებოდნენ  სანდრის დავემშვიდობე და კარის გაღებას ვაპირებდი  როცა ხელიდან დამითრია და

ძმები (თავი 20)

-ეს ახლა რამეს ნიშნავდა და მე ვერ მივხვდი?_ირგვლივ მიმოიხედა იოანემ და ბრაზი ქვაზე ფეხის კვრით გამოხატა. -ფუ შენი ......_საზაფხულო კეტში იოლად იგრძნო ტკივილი და ლამის ცალ ფეხზე დაიწყო ხტუნვა სიმწრისგან რომ არ ეღმუვლა.