აკრძალული სიყვარული (მეშვიდე თავი)

1წელი სწრაფად გავიდა ისე გადიოდა დღეები ვერც ვაანალიზებდი დაბადებისდღე გადამიხადა ჯერემიმ აი ეგ ყველაზე შკი დღე იყო გამოვთვერი და არაფერი აღრ მახსოვდა. მოკლედ თურმე თორნიკესთვის ვაპირებდი დარეკავს:-მომე რა ნატალი

ცოდვების ხარჯზე... (2 თავი)

-იქ არის_თითი გაიშვირა კოსწიამ და მაშინვე დაინახა ერთ-ერთი კორპუსიდან გამომავალი ბიჭი. ლაპარაკ-ლაპარაკით მოდიოდა და საერთოდ არ ჩანდა უკან დამალული მოსაუბრე. -გამარჯობა, ბატონო გიორგი_ირონიული ღიმილით დაადგა სანდრო

ცხოვრების გზები ( 24-25 თავი)

-ნუ ყვირიხარ და წიხლებს ნუ იქნებ, ეს საქციელი არ შეგეფერება. ღმერთო რა მშვენიერი ხარ, ჩემი ძამიკო არ შემცდარა არჩევანში, მართლაც ძალიან ლამაზი ხარ. ნეტავ კაბის შიგნითაც ისეთივე ლამაზი ხარ როგორც გარედან? იქნებ შევამოწმო, რას იტყვი?

დრაკონის ვაჟიშვილის ცხოვრება (თავი 6)

მაშო ბევრს არასდროს ლაპარაკობდა ამიტომ ვიცოდი, რომ მოქმედება ამჯობინა ბევრიც არ ულაპარაკია, ხელი გავუწოდე მაგრამ მისგან მხოლოდ აცრემლებული თვალები დავინახე, ვერაფერი გამაგებინა თუ რა უნდოდა სულ მთლად გამოვშტერდი,ვოცნებობდი

კესანე ანუ არ დამივიწყო (4თავი)

-იცი კესანე რასნიშნავს?-არა. შენ იცი?- კი.-ამიხსნი?-როცა დრი მოვა კი.ესიყო მათი დიალოგი ვითმო ხო არაფრისმომცემი მაგრამ მათთვის იმაზე მნიშვნელოვანი ვიდრე მაშინ წარმოიდგენდნენ.

ცოდვების ხარჯზე... (1თავი)

-ხო ხო რა თქმა უნდა, შენ ხომ ჭამა არ გიყვარს_სიცილით მოხვია ხელი დას და ეზოში დააბრუნა. -გამარჯობა ქერა_ხელი აუწია ეზოში მოტრიალე ნენეს, რომელიც პატარა, ხუჭუჭა, ახალ ფეხადგმულ ბავშვს დაზდევდა შიშით.

ნევერლენდი (მეორე თავი)

-თუ ისევ ფრენას გადაწყვეტ,ვეცდები ისევ დაგიჭირო..ეს მითხრა,თვალი ჩამიკრა და მისი სავიზიტო ბარათი გამომიწოდა...დაბნეულობისგან აღარ ვიცოდი რა მეთქვა..-შემდგეზე უფრო დიდი სიმაღლიდან ვცდი..სპონტანურად ვუთხარი და

არჩევანი თავი 7

დილით ლიკამ გამაღვიძა ისეთი თბილი ხმით მეძახდა გინდა არ გინდა უნდა გამეხილა თვალები-მარიამო გაიღვიძე რა-აუუ ლიკ რაიყო?-მარტო ვართ სახში და ადერა მშია-ბიჭები სად არიან?-სავარჯიშოდ წაიყვანა ნიკამ ღიპი დაგედოთო

კომა. თავი 5. "წვიმად გაფანტული ტკივილი"

რისი მეშინია? რისი უნდა მეშინოდეს? არ ვიცი და მაინც დამფრთხალი, უსუსური მწერივით ვთრთივარ და ვკანკალებ. თითქოს ვკარგავ იმას, რისი დაკარგვაც არ მინდა და ხელს ვკრავ მათ, ვინც მინდა რომ არასდროს წაიქცეს...

ცხოვრების გზები (18-23 თავი)

ტუჩის კუთხეში ჩაეღიმა მამაკაცს, მრისხანე თვალები ოდნავ მოჭუტა და თავისი მზაკვრული გეგმის განსახორციელებლად პირველივე ჯერზე დანახულ ლურჯხალათიანთან მივიდა ფრაზით ,,- კიდევ გსურთ მკვლელისა და მისი თანამონაწილის დაჭერა?!“