ბნელი სამეფოს ლორდი ( თავი 1)

არც იფიქრო რამის შეცვლა, თორემ ხომ იცი კარგი არაფერი გელოდებათ. ეს ჩემი სამეფოა, წესებიც ჩემია და ვინაიდან ჩემს ტერიტორიაზე ხართ სტუმრად, თქვენც ჩემ საკუთრებაში შემოდიხართ და როგორც გიბრძანებთ ისე მოიქცევით.

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში (თავი 3)

მივწექი,თბილად დავიფარე ტელევიზორი ჩავრთე და ვუყურებდი,ცოტა ხნის შემდეგ სანდრიც გამოვიდა აბაზანიდან და გვერდით მომიწვა.იმ ღამეს ორივეს ტკბილად ჩაგვეძინა,დილით კი მისმა კოცნამ გამაღვიძა -დილამშვიდობის მია

რელიგია და სიყვარული (თავი 4)

უნივერსიტეტიდან გავიდა და სახლში წავიდა. ეხლა მარტო ყოფნა უნდოდა. სტუდენტებთან და ლექტორთან შერცხვა. საკუთარ თავს ადანაშაულევდა ყველაფერში.კარზე ზარი გაისმა. კარი გაღო და თავ დახრილი კატო, დახვდა კარს მოშორდა შემოდიო ანიშნა. -ნიცა მაპატიე რა

ჩემი პროფესია თავი 33_ე ,,მონანიება თუ მკვლელობა?"

-შენს გვერდით რატომ უნდა დაჯდე?-მაშინ საბარგულიდან შენი ველოსიპედი ამოიღე და უკან გამოგვყევი.-არა! არავინ არ ჩავა მანქანიდან. დასხედით!-ვხედავ უკვე ხალხშიც გადიხართ?-მოკეტე! გაიგებენ...-რა გინდა რატომ მოდიხარ? იქ შენნაირი ადამიანები

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში (თავი 4)

დავახჩვე  მთელი გზა ფეხით მივდიოდით,ვიცინოდით და იმ შვიდ წელს ვიხსენებდით რომელიც ერთად გაგვიტარებია.სახლში გვიან მივედიი ალბათ გაბრაზებული დედა და მამა შიგნით მელოდებოდნენ  სანდრის დავემშვიდობე და კარის გაღებას ვაპირებდი  როცა ხელიდან დამითრია და

ძმები (თავი 20)

-ეს ახლა რამეს ნიშნავდა და მე ვერ მივხვდი?_ირგვლივ მიმოიხედა იოანემ და ბრაზი ქვაზე ფეხის კვრით გამოხატა. -ფუ შენი ......_საზაფხულო კეტში იოლად იგრძნო ტკივილი და ლამის ცალ ფეხზე დაიწყო ხტუნვა სიმწრისგან რომ არ ეღმუვლა.

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მესამე]

შენობაში სიბნელეა, მაგრამ ზოგიერთი ადგილიდან ახლად ამოსული მზის სხივი ახერხებს შემოღწევას. წვიმა გადაღებას არ აპირებს. ღრუბელმა მზე სულ გადამალა, ამიტომ სრული სიბნელე ისადგურებს. ცოტა მეშინია. ტელეფონი დამიჯდა, ამიტომ ფანარს ვერ ავანთებ. უკან

დასასრული თუ ცუდი დასაწყისი ( 1 თავი)

ძველ სპორტულ შარვალსა და ახალი ნაყიდი მაისურით. ახალი ცხოვრებით, რომელიც იმდენად მოულოდნელად დაიწყო, რომ ვერც კი გაიაზრა, როგორ მოვიდა აქამდე. იდგა ერთი ნატეხი პურითა და კალბასით ხელში და ტვინს უკრძალავდა ძველ დროზე ფიქრს.

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში (თავი 3)

სამართი გამოვართვი და გამწარებულმა რამდენიმე მუშტი ვუთავაზე.იმ ნაბიჭვრის სახლისკენ წავედიიი  ქალაქის ბოლოში ცხოვრობდა,ტაქსიდან გადმოვდიოდი როდესაც ატირებული მია დავინახე მისი სახლიდან გამოდიოდა.

ბედნიერება წვრილმანებშია (თავი 2)

დავტოვე მისი კაბინეტი და კვლავ ჩემს საკუთარ ჯოჯოხეთში გადავინაცვლე, ვერ ვიჯერებდი რომ აქედან, ამ გისოსებიდან რომელიც უკვე ყველში მიჭერდა და სუნთქვის საშვალებას არ მაძლევნდა თავს დავაღწევდი და ყველას პასუხს მოვთხოვდი, მე აღარ ვიყავი ის ოცდაერთი წლის