love me till the end თავი 1

ჩემი სიზმრები ყოველთვის განსხვავებულია, თუმცა ერთი რამ რაც მათ აერთიანებს, უცნობი პიროვნებაა შემიძლია დავიფიცო და გითხრათ, რომ ადამიანი, ჩემი სიზმრებიდან არასდროს მინახავს, თუმცა სადღაც, გულის რომელიღაც კუნჭულში მწამს, რომ ის არსებობს შეუძლებელია

გადარჩენა (III თავი)

რამდენიმე საათის განმავლობაში მთელ სკოლაში სიწყნარე იყო. მხოლოდ ელენეს ბოდვის ხმა ისმოდა. ოთახიდან გამოსვლა გადავწყვიტე, მთელი დღეებია აქ ვარ ჩაკეტილი და ეს მოსაწყენი გახდა. ელენესთან ნიკა იჯდა და ცდილობდა დაეწყნარებინა.

შემიყვარდა? (პირველი თავი)

ყველამ სიცილი დაიწყო.მაკუნას შეყვარებული ყავს მაგრამ ამჟამად ნაჩხუბრები არიან ხოლო ლილეს კი ერთი ბიჭი უყვარს მაგრამ ორივე ერთმანეთს ენაგლება თუმცა ერთმანეთის გარეშე მაინც ვერ ძლებენ.უკვე ყველაფერი მოვაწესრიგეთ ხვალისთვის

ცხელი შოკოლადი. (თავი 1)

-მე და შენ ერთად ცხელ შოკოლადს დავლევთ, მაგრამ დღეს არა.-სერიოზული სახით შემომხედა და სკამიდან წამოდგა. წასვლას აპირებდა, მაგრამ თითქოს რაღაც გაახსენდაო ისევ შემოტრიალდა. - გიხდება ღიმილი. - ოდნავ გაიღიმა და მიტრიალდა.

ერთადერთი? (VI თავი )

სანდრო ანნას გაყვა. წამში მიხვდა რომ გაბრიელის ბრალი იქნებოდა. პირველად არ ხედავდა ამ გოგოს ასეთ მდგომარეობაში. ვერაფერს შველოდა. როგორ არ ეცადა მაგრამ ვერაფერს გახდა. ჯერ გიგამ გაუმწარა სკოლის პიერიოდი,ახლა გაბრიელმა უნდა ჩაანაცვლოს? გასვიანთან

სითამამე თუ მოქმედება? (მეათე თავი)

დილით როცა ავდექი, საათს დავხედე უკვე 12 საათი იყო არადა ადრე ვაპირებდით წასვლას, ოთახი მოვათვალიერე და ჩემი ჩემოდნების გარდა ყველასი წაღებული იყო, გამიკვირდა, ჩავიცვი, ქვემოთ ჩავედი და არავინ დამხვდა, გარეთ გავედი და მხოლოდ

სკოლა და დიდი სიყვარული(2 თავი)

-რა გაცინებს ადამიანო წადი იმეცადინე-ვუთხარი და სამზარეულოში შევედი,ტელეფონში მუსიკები ჩავრთე ყურსასმენები გავიკეთე და მუსიკის ფონზე დავიწყე საჭმელის გაკეთება,მთელი ამ ხნის განმავლობაში ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა ლუკა მთელი ზურგი, ფეხები, ხელები,

90-იანების ბავშვები (7 თავი)

ბაბამდე ინფორმაცია მთელი სისწრაფით მივიდა,საქონელი, რომელიც უნდა მიეღო,თავისი მტრის ხელში აღმოჩნდა.ამხელა დანაკარგი და პლიუს პრინციპის საკითხი,რომ ოღუზმა მასზე გაიმარჯვა,

აბლაბუდა თავი მეორე

გულით რომ მდომოდა, დაძინებას მაინც ვეღარ მოვახერხებდი, როგორი დაღლილიც არ უნდა ვყოფილიყავი დილით სარბენად ყოველთვის დავდიოდი. ჩვეულებას არც ამჯერად ვუღალატე, შეძლებისდაგვარად ჩუმად, ისე რომ თიკო არ გამეღვიძებინა ჩავიცვი სპორტულად, თმა ისევ შევიკარი

სკოლა და დიდი სიყვარული(1 თავი)

მოკლედ მე ვერონიკა ჯაფარიძე ვარ ჩვიდმეტი წლის,დამამთავრებელ კლასში მოგეხსენებათ როგორი ძნელია მასწავლებლებიდან მასწავლებლებში,მოდელები ვართ თოთხმეტი წლიდან,ვერც კი წარმოვიდგენდით რომ ჩვენი კარიერა თოთხმეტი წლიდან წარმატებას მიაღწევდა,ახლაც