შენსკენ სავალი გზები თავი 5

ნინა დიდი ხანი უყურებდა ფოტოებს. ნუთუ ეს შეიძლებოდა სიმართლე ყოფილიყო? ნუთუ ასე ურცხვად ატყუებდა სანდრო? თავში ათასი ფიქრი უტრიალებდა. -ნინ დარწმუნებული ვარ ამას ახსნა ექნება. - ხო ალბათ

შენსკენ სავალი გზები თავი 4

რამდენიმე წამი ჩახუტებულები იყვნენ,ისე თითქოს მათ გარდა ამ სამყაროში არავინ არსებობდა.იყვნენ მხოლოდ ორნი ნინა და სანდრო , სანდრო და ნინა. -იციი როგორ მიხარია შანსი რომ მომეცი ,მოდი თავიდან დავუწყოთ

ჩვენ (თავი მეექვსე) +18

- გთხოვ გამიშვი - ამოვიჩურჩულე და თვალებში ჩავხედე - რა? - გამიშვი ირაკლი - ხელი ვკარი და ნომერი დავტოვე.

შენსკენ სავალი გზები თავი 3

უნივერსიტეტიდან გამოვდიოდი როცა თაზომ დამიძახაა.სხვა გზა არ მქონდა გავჩერდი.. არადა როგორ ვერ ვიტან ამ ბიჭს. ერთი თავზეხელაღებული ტიპია რომელსაც გონია რომ.ყველა ფეხქვეშ გაეგება.. ვიცოდი რაღაც საშინელებას მეტყოდა და მოიმოქმედებდა არც შემცდარვარ..

დრო! თავი 35

მაგას თუ სახლი ქვია - უკმაყოფილოდ ამოილაპარა და ბარბარემაც გაკვირვების ნიშნად გაადიდა თვალები, - სად წავიდეთ აბა? - აუ დემეე, ვიცი შენიაზრი ახლა მაგრამ, სახლში უნდა წამიყვანო, სახლში აუცილებლად უნდა მივიდე

შენკენ სავალი გზები თავი 2

სანდრო დიდი ხანი არ აშორებდა ნინას თვალს ,უნდოდა საჭირო დრო ეპოვა და დალაპარაკებოდა. ბარში უმრავი მთვრალი, შეზარხოშებული, ხალხი ირეოდა.ნინას ხანდახან გულს ურევდა ალკოჰოლის სიგარეტის სუნი.

ჩვენ (თავი მეხუთე)

დადიანის დანახვაზე სახე გამეყინა,სიტყვა ვერ ამოვღერღე, სასიამოვნოდ გამცრა ტანში,ნუთუ მომენატრა? არ ვიცოდი ეს რა გრძნობა იყო,ვერ ვხვდებოდი.

ჩვენ (თავი მეოთხე)

იმ ღამის შემდეგ დადიანი არ გამოჩენილა, დიახ , სწორად გესმით , არ მინახავს ერთი თვე , არვიცი როგორ ახერხებდა მაგრამ საქმეებს ისე აგვარებდა მე რომ ვერ ვხედავდი,მის სილუეტსაც ვერ ვხედავდი, თითქოს გაქრა , არც ბიჭებთან გამოჩენილა , არავის არაფერი გაუგია

Garden of four seasons (თავი 8)

მივედი თუ არა სახლში, პატარა სოფია გამოქანდა და ჩამეხუტა.მას უკან მოყვნენ დეიდა,ბებო,მამიდა,მამიდაშვილები,ბიცოლა,ძია,ბიძაშვილები.....ვერც კი წარმომედგინა თუ როგორ მომნატრებოდა თითოეული მათგანი.მომეხვივნენ,გადამკოცნეს,მომიკითხეს.

Garden of four seasons (თავი 7)

მე და ლუი თვითმფრინავში ვიჯექით.(პარიზში მივფრინავდით).ყოველ წელს (ბოლო სამ წელს თუ არ ჩავთვლით)ასე ხდებოდა ჯესიკა ლონდონში მიდიოდა შობის აღსანიშნავად,ეშლი ვაშინგტონში,მე და ლუი კი პარიზში.ახლა ლუი ჩემს პირისპირ იჯდა და მასთან დაკავშირებულ ყველა