ფიქტიური ქორწინება თავი 13

დილით რომ გავიღვიძე აბელი საწოლში არ დამხვდა. აბაზანიდანაც არ გამოდიოდა წყლის ხმა. საათს დავხედე. უკვე შუადღე იყო. საწოლიდან წამოვდექი, ხალათი მოვიხვი და ქვემით ჩავედი. სამზარეულოდან გავიხედე და დავინახე რომ პარმაღის სკამზე იჯდა და ეწეოდა. გარეთ

მეწილე (3თავი)

-დილამშვიდობის! - მოკლე წითელი კაბა ჩაეცვა ,თმა მაღლა აევარცხნა ,მაკიაჟი სადად წაესვა და ისე მიკაკუნებდა სასადილოსაკენ ,ხმა არავის გაუცია ,ყველამ უემოციოდ შეხედა ,ამაზე ჩეღიმა და იქვე ჩამოჯდა ..

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი პირველი)

-ტასო... დედიი... გაიღვიძეე... მამაშენი ქვემოთ გელოდება საქმე მქვსო...-ნაზად მაღვიძებს დედა(ნანა)-აუუუ... დედაა მამას უთხრი, რომ ცოტა ძაან ეძინებათქო...(სანამ "ძაან"-ის გამო გმაკრიტიკებდეთ მინდა გითხრათ, რომ

დაბრუნება (თავი 10)

-გადადი ნია მანქანიდან! -გამაწყვეტინა ლაპარაი და მანქანა გააჩერა. გარეთ გავიხედე უკვე ჩემი სახლის კარებთან ვიყავით.-მაგრამ...-გადადი მეთქი ნია! -მისკენ მივიწიე უნდა მეკოცნა, მან კი თავი გასწია. მანქანიდან გადმოვედი

ცეკვა, სიყვარული და ჩემი გიჟი მეგობრები(საცდელი თავი)

-ერთი არ მეჩქარებოდეს მე თქვენ გაჩვენებდით ეჭვიანობას.ვამბობ და თაან სააბაზანოსკენ გავრბივარ. ძლივს ვიშორებ ფქვილს. სპორტულებს, ჩემი სტუდიის მაისურს და ნიუბალანსებს ვიცმევ, სპორტულ ჩანთას ვიღებ მანქანის

ვარსკვლავი (თავი პირველი)

მოთხრობა ეხება ახალგაზრდა წყვილის ცხოვრებას და მათ შორის სირთულეებს, ნაია და ნოა ჩვეულებრივი თინეიჯერული მოაზროვნეები არიან. ამბიციები მათ ბევრ თავგადასავალს მოუწყობს და ბევრ დაბრკოლებას გადაალახვინებს.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეცხრამეტე)

ქორწილის თარიღის მოახლოებასთან ერთად, ღელვაც მემატებოდა.იმდენ რამეზე ვფიქრობდი ერთდროულად, მეგონა, ვერაფერს ვაკეთებდი წესიერად. მინდოდა ყველაფერი განსაკუთრებული ყოფილიყო და სანდროც ოცნებების

წამის მეასედში შემიყვარდი... (თავი მეხუთე)

-სანდრო გავიგე დედაშენს რო ელაპარაკებოდი, ვის ცოლად მოყვანას გთხოვს?-ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი.-ჩემო ლამაზმანო, წამო ისევ ტბასთან წავიდეთ და მოგიყვები-მითხრა და შუბლზე ნაზად მაკოცა. მე სიტყვას

სამი მიზეზი (14 თავი)

თბილისის ერთ-ერთ გარეუბანში ღამის 4 საათზეც კი ისევ შუქები იყო ანთებული, ორი მამაკაცი სიგარეტებით ხელში მიჯდომოდა მაგიდას და მიძინებული ქალაქის ხედს გადაყურებდა. არც ერთი აპირებდი ხმის ამოღებას და ორივე მდუმარედ აბინძურებდნენ თამბაქოს კვამლით ჰაერს.

დაბრუნება (თავი 9)

ბოლოს კარი გავაღე და ვაკოს ლოგინში ორი ადამიანი დავლანდე. ადგილზე გავშეშდი, სუნთქვა შემეკრა, ნაბიჯს ვეღარ ვდგავდი, მაგრამ როგორღაც მოვახერხე და ლოგინს მივუახლოვდი. ვაკო ლოგინის მეორე ნაპირზე იწვა, წოლის მანერით ვიცანი, მასაც ჩემსავით მუცელზე