ნუ მეთამაშები.! (თავი 17)

-ვიქტორია, მაპატიე რომ ვერ დაგიცავი.-დარდიანი თვალები შემომანათა. ღმერთო როგორ მიყვარდა ეს თვალები, მის ყურებაში შემეძლო საუკუნე გამეტარებინა, ვიძირებოდი მის შავ თვალებში. მიყვარს! მე ეს კაცი გაგიჟებამდე მიყვარს!

წარსულის ნაშთი თავი მესამე

-ყველაფერი აირია, ხალხმა მოსკოვიდან გახიზვნა დაიწყო. რა თქმა უნდა ეს ის ხალხი იყო, რომლებიც ხვდებოდა პოლიციამ პატრულირება რატომ გაამკაცრა თუ მანამდე ქუჩაში ერთი მანქანა შეგხვდებოდა მთელს კვარტალში ახლა ქუჩები სავსე იყო პოლიციით. სერგეი მემუდარებოდა

მეც შემიყვარდა. (თავი მეათე)

-მე ხელს არ მიშლის-მითხრა და თითები გადამისვა მუცელზე. მზერა კი ტუჩებზე შეაჩერა. ვგრძნობდი თუ რამეს არ მოვიმოქმედებდი შორს წავიდოდით. ამიტომ სწრაფად ვკარი ხელი და ისევ თავის მხარეს დავაბრუნე. მე კი ფეხზე წამოვდექი და სააბაზანოში შევიკეტე.

კვლავ სიცოცხლე მინდა ( თავი 2)

- არა დეე, მოკლეა თან არვიცი რა - დედამ წითელი, ზურგამოღებული კაბა საზეიმოდ ჩამაცვა, არადა მეც ძალიან მომწონდა კანზე ატლასის ცივი ნაჭრის შეხება, მუხლებს ოდნავ ზემოთ ადიოდა კაბა წკევრტები კი მჭიდროთ იკავებდნენ, ზურგი მთლიანად ამოღებული იყო თუ არ

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 4)

დილით ერთი საათით ადრე გავიღვიიძე ვიდრე ვიღვიძებ ხოლმე... თავი საშინლად მტკიოდა ჯერ პიჟამოებიანი ჩავტანთალდი ქვემოთ და ნაბეღლავი მოვიყუდე შემდეგ ზემოთ ავედი შხაპი მივიღე და ჩცავიცვი თეთრი მაღალწელიანი შორტი(სპეციალურად რადგან

სამიზნე (2 თავი)

-ლამაზია_კარის ჩარჩოზე მიყრდნობილიყო ყიფშიძე და ჯიბეებში ხელებ ჩაწყობილი ათვალიერებდა დაფას. -ჯერ გაქვთ დრო. -კარგი რა ანდრია, არ გიცნობდეთ მაინც, ვიცით შენი ორი საათი, აი ნახე ხუთ წუთში

ნუ მეთამაშები.! (თავი 16)

-ჩემი გეშინია ვიკა?-ხელი გულზე მიიდო.-მე გაშინებ? -გაფართოებული თვალებით მიყურებდა.-როგორ შეგიძლია გეშინოდეს ჩემი.. ჩემი ვიკა...-ახლოს მოვიდა ხელები სახეზე მომხვია, თვალები ჩაწითლებოდა

კვლავ სიცოცხლე მინდა (თავი 1)

- ლილიიი - ვკივივარ და მთელი ძალით გავრბივარ, მისი პატარა სხეული კი უგრძნობლად ასვენია ცივ ტროტუარზე, სახეზე ხელს ვკიდებ და ვუმეორებ "გაიღვიძე საყვარელო მიდიი ლილიკო" ვიღაც კაცი მიყვირის არ გააქანო არ შეიძლებაო და მეც ვემორჩილები, მისი ქერა კულუკები

მეც შემიყვარდა (თავი მეცხრე)

თერთმეტი წლის ვიყავი სოფელში მეზობლის ბიჭმა რომ მითხრა პირვლად მიყვარხარო, მე კი თმებით ვითრიე ეს როგორ გაბედე თქო. მერე თოთხმეტი წლის ვიყავი სკოლაში ერთმა ბიჭმა მითხრა იგივე, მას კი ისეთი სილა გავაწანი მგონი ახლაც ეტყობა ჩემი ხუთი თითი. მერე კი...

წარსულის კვალდაკვალ თავი 16

სახლში იყო სოფო,კონსპექტებში ჩაერგო თავი და იმეორებდა,მაგრამ თავში არაფერი შედიოდა.არადა ხვალ გამოცდა ჰქონდა.ხვალ სრულდებოდა მისი ამდენწლიანი ტანჯვა და ახალი კარი იხსნებოდა,სრულიად სხვა,ახლა