ჩვენ (თავი მეორე)

მკითხველები გამოჩნდით რამდენს მოგწონთ? კომენტარებში თუ გამოხატავთ თქვენს რჩევებს,აქტივობებს გამახარებთ,გასაგრძელებლად ღირს თუ არა?!

სამი სიცოცხლე (თავი-1)

საფლავის წინ იდგა თავდაც მკვდარი.აღარ იყო ისეთი ხალისიანი,როგორც მანამდე.სსტკიოდა,როგორ სტკიოდა,როგორ უმძიმდა და არავის შეეძლო დახმარება. მარტო,სულ მარტო იდგა.ხალხი დაიცალა,დედაც წაიყვანეს,მაგრამ მან ვერ მიატოვა,არ ემეტებოდა 12 წლის და ცივი

ჩვენ (თავი პირველი)

მონატრება.. არ ვიცოდი ასე ძალიან თუ გამიჭირდებოდა მის გარეშე დარჩენა,თორემ არ გავუშვებდი,არც ერთი წამით,ერთი ნაბიჯითაც შორს კი ვერ ვიქნებოდი მისგან.. არ ვიცი ნუთუ ასეთია მონატრება,მთელი სხეულით რომ გინდა იმ ადამიანს ეხებოდე და გინდოდეს მთელი

მეორედ (თავი 9)

- ჩვენი აუდიტორიაში ჩაკეტვით? კარგის გაკეთება თუ გინდოდა მეტი უკეთესი ვერაფერი მოიფიქრე?! იქ როგორ დაგვტოვე! - ხომ მოვედი და გავაღე მერე, რაღა გინდა, არ მოკვდი მთავარია, მოგისწარი! ეგ ყველაზე ეფექტური გეგმა იყო! - რომ გაგაგდებ აქედან შენი

მხეცი/ თავი მეორე

როდესაც მიადგნენ იმ ქუჩას სადაც გოგონა შენიშნეს, კვლავ გაესაუბრნენ მაცხოვრებლლებს, მაგრამ ყველა ერთსა და იმავეს იმეორებდა რომ ასეთი გოგონა არავის არსად უნდახავს, შემდეგ თემომ ჰკითხა ბადრის თუ სად იყო ის საცხობი სადაც მან ღვეზელები შეიძლინა

მხეცი/ თავი მესამე

თემომ და ბადრიმ მთვრალი მამაკაცი მიიყვანეს განყოფილებაში, ბადრი ცდილობს მეტად ლმობიერად დაკითოხს, თემო კი ვერ აკონტროლებს სიბრაზეს. -თემო: ნუ მალაპარაკებ ამდენს თორემ თავს მაცემინებ!... -ბადრი: თემო გეყოფა!

მხეცი/ თავი პირველი

საქართველო - თბილისი, ჩვენი დრო. ბადრი... ბადრი!.. გაიღვიძე! უფროსი გვიბარებს კაბინეტში,.. :ბადრი: კარგი რაა დამაძინე!.. მელი ღამე მორიგეები არ ვიყავით?!.. კარგი იყო მანქანაში ძილი?! მაცადე რა ახლა მე, თუ გგონია ამხელა კუნთებით შემაშინებ?!... პატარა

მეორედ (თავი 8)

- დაიცადე, ეს შენი იდეა იყო? ჩემი დანხვა ხომ არ გაუკვირდა რომ შემოვედი, ეს რაღაცას ხომ ნიშნავს. -რა? - შენ უთხარი თეკლას რომ აქ მოვეყვანე და მერე კარი ჩაეკეტა?! -ინსტიქტურად ვუწევ ტონს. ეცინება. -შენ მე თინეიჯერი ბავშვი გგონივარ, თოფურია? თვითონ

მეორედ (თავი 7)

- ისე არ არის, როგორც ფიქრობ, ეს თამაში არაა. - მართლა? აბა რა არის, სიყვარული? -მეცინება. - არც გაბედო რომ ამით გაამართლო, საყვარელ ადამიანებს ასე არ ექცევიან! არ ვიცი რა მომდის, მაგრამ თავს ვეღარ ვიკავებ. ყველა საპირისპირო ფიქრი მიქრება და გონება

დრო! თავი 32

თვალების გახელისთანავე წამოდგა და სწრაფად დავლილი უძალობის, თავბრუსხევისა და თვალებში ჩაბნელებისგან ისევ უძალოდ გადაეშვა საწოლზე მაშო, ხელახლა ადგომა დაეზარა კიდეც, თუმცა სწრაფად წამოდგა ისევ და ოთახიდან გასულმა ინტერესით დაუწყო ძებნა რატის,