საკუთარი ბედნიერება(მეათე თავი)

-ლანა გეყოს მართლა რა არის ამდენი ირონია,ცოტა დაფიქრდი მაინც რას ამბობ,მისი ნახვა რომ მინდოდეს ახლა აქ არ ვიქნებოდი და პატიებას არ გთხოვდი.-ჰოდა თავს ნუ დაიღლი,შენს პატიებას არ ვაპირებ,რომც გაპატიო ნდობას

ველური ორქიდეა (23 თავი)

მოიმზადეთ ცივი ყავა, რადგან ახლა ძალიან ცხელა, ან სულაც პოპკორნით სავსე თასი დაიდეთ, კარგად მოკალათდით და ასე განვაგრძოთ ჩემი ისტორიის "მოსმენა". ვიმედოვნებ, ძალიანაც არ დაგღალეთ თხრობით, ყველაფერს დეტალებში გიყვებით და შეიძლება ზოგიერთი

ცქნაფა თავი 3

წამოვდექი,მაგრამ ვაი ასეთ წამოდგომას ჩათვალეთ რა ძალაც კი მქონდა შემორჩენილი მთელი ძალა დავატანე ჩემს ფეხებს,რომ როგორმე ოთახამდე მიემეღწია,ორი ნაბიჯი გადავდგი და შევამჩნიე რომ მივუახლოვდი დივანს

იღბლიანი შეცდომა ( თავი მეოთხე)

განსაკუთრებული სიხარულით შევუდექი ბარგის ჩალაგებას. არ არსებობს იმაზე სასიამოვნო შეგრძნება, ვიდრე საკუთარ სახლში ყოფნაა, სახლში, სადაც გაიზარდე, ყველაზე მნიშნვნელოვანი დღეები გაატარე, საერთოდ,ბევრჯერ

მე დედა ვარ (თავი 8)

ლალი 35 წლის ადვოკატია რომლის, ცხოვრებაც თავდაყირა დგას ყველაფერი ხელიდან ეცლება და მისი ბოლო იმედი მხოლოდ მისი ვაჟი ალექსია რომელიც ერთ დღესაც ავარიაში მოყვება და ეს ლალისთვის სრული შოკი აღმოჩნდება.

"დიდებული იყო ის ზაფხული..." თავი V

და ჰოპ უეცრად დემეტრეს მხარზე აღმოვჩნდი ისე რომ სანამ ბავშვებს არდაემშვიდობა და ჩემი ჩანთა არ აიღო ვერ მოვედი გონზე.ბოლოს როგორც იქნეა ჩემმა ტვინმა ერთიანად იფეთქა და არც ნერვებმა დააყოვნა.-დემეტრე გირჩევნია

"ერთხელ აეროპორტში" თავი 4

მთელი საღამო სულელივით ვიღიმოდი, რომ გეკითხათ რა გაცინებსო ვერც გიპასუხებდით მაგრამ ფაქტია რომ ღიმილსგან უკვე სახის კუნთები მტკიოდა. ბაჩომ უკითახავად დაავლო ხელი ელეს და საცეკვაოდ წააპორწიალა

ცრემლებით მოწმენდილი ცა ლიზის მორიგი ხრიკი და შურისძიება თავი 4 5

ლიზიმ ამდენი ფიქრის და თავის წვალების შემდეგ გადაწყვიტა ბათუმში თავის დეიდასთან თეონასთან დაბრუნებულიყო.რომ მომავლისთვის გეგმები კარგად დაესახა ლიკაზე გიორგიზე და მათ ვინც ირგვლივ ტრიალებდა.

წამის მეასედი (თავი 8)

თვალები გავახილე და პირველი რაც ვიგრძენი,უცხო გარემო იყო, თვალი სიბნელეს შევაჩვიე და სავარძელში მჯდომი მაღალი სილუეტი დავლანდე რომელსაც თავი ჩაეხარა და ხელებს ეყრდნობოდა,თითქოს ჩემი გსმოფხიზლება

მარადიულო მონატრება ხარ მისი ნეკნის. (თავი 7)

გამითიშა, ავნერვიულდი "ჩვენი" სახლის გაგონებაზე.დიდი ხნის წინ შევიძინეთ, დიდი გაჭირვებით მოვახერხეთ ყიდვა, მაგრამ სანამ რემონტს დავიწყებდით მანამდე წავიდა ის ამერიკაში, ამიტომ დარჩა მარტო კედლები,