დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 7)

ქორწილის შემდეგ ელენე და ალექსანდრე სახლისკენ წავიდნენ. ორივე დაღლილები ყვნენ, ამიტომ სახლში შესვლა და ორივე თავიანთ ოთახებში გაეშურა. ელენე ოთახში შევიდა და "ბო" ყეფა-ყეფით გამოემართა მისკენ, ელენესაც მეტი რა უნდოდა და ეგრევე დაუწყო ფერება ძაღლს.

დაბრუნება (თავი10)

მე და ეკა ელენეს ვართობდით,დაღლილი უფრო მალე დავაძინეთ, ეკაც მას მიუწვა და ჩაეძინა,ფეხ აკრეფით გამოვედი აივანზე და ყავით ხელში საქანელაზე ჩამოვჯექი,ბიძაჩემის მანქანა შევნიშნე ეზოში,რამოდენიმე წამში გადმოვიდნენ ის და სანდრო ერთად. ცარიელი ჭიქა

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (25 თავი)

ერთი კვირა სწრაფად გავიდა. სახლი,სამსახური. სახლი, მერი, სამსახური, სახლი.რამდენიმე დღე რჩებოდა ელენესა და დემეტრეს ქორწილამდე,ცოტა ვნერვიულობდი რადგან მერის ყოფილ ქმართან მომიწევდა შეხვედრა,მერის კი აღელვება მხოლოდ სამსახურთან დაკავშირებულ

აკრძალული ხილი 18 + თავი 5

ამოღრმავებულ ხის იატაკს შორის ვაჭერ და ვცდილობ გავნთავისუფლდე მისგან. ფეხებში ისევ მკიდებს ხელებს და თავისკენ მქაჩავს,მარცხენა ხელზე ყველა ფრჩხილი ერთდროულად მტყდება,ხელები მეშვება სიღრმეებიდან და ახლა უკვე გოჩას მკლავებში მოქცეული ფეხსბის ქნევას

დასასრულის დასაწყისი (თავი მეორე)

კარებთან საკმაოდ დიდიხანი ვიდექი, საბოლოოდ მოვიკრიბე ძალა, რომ ოთახში შევსულიყავი და რამდენიმე წამით წარსულში დავბრუნებულიყავი. -გამარჯობა, ბატონო გიორგი, როგორც ჩანს ჩემი ნახვა გინდოდათ. -ჰაჰ, ბატონო გიორგი, თანაც გინდოდა-თ, - ჩაილაპარაკა ირონიულად

ის დაბრუნდა 9 თავი *დასასრული*

გამეღვიძა.არვიცი როდის ჩამეძინა უი თან ტანსაცმლით ჩანძინებია.გადავბრუნდი მეორე მხარეს და ვხედავ ნიკას სახეს რომელიც სიცილს ძვლივს იკავებს. (თაკო)-რა გაცინებს იდიოტო (ნიკა)-ამდენი ხანი ძილი შეიძლება ადამიანო? (თაკო)-დემე სადაა?

დაბრუნება (თავი9)

-კესო გთხოვ რა ნორმალურად დამელაპარაკე. ხელებს მკლავებზე მკიდებს და ცხვირ წინ მიდგება. -რას მთხოვ ხვდები?ერთი წინადადებით შეგეძლო ახსნა ამ ყველაფრის,შენ რა ქენი? მიღრიალე,დამნაშავე აქეთ მე გამომიყვანე,ადექი და წახვედი საფრანგეთში. ფიქრობ რომ შენ

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 6)

ქორწილის დღეც დადგა. ელენე დილით 7 საათზე ააგდეს, სტილისტები იყვნენ მოსულები. ხუთი კაცი თავს ევლებოდა ელენეს. ერთმა სტილისტმა ყავა მოუტანა გამოსაფხიზლებლად, მაგრამ უკან ქოთქოთით მოსდევდა ქალბატონი მარინა (მოახლე)

ნიღაბი თავი 3

ვერ აგიღწერთ იმ ტკივილს რასაც იმ წამს გრძნობდა რენე. გული ნაეფლეთებად ექცა, ყველა ადამიანში მხოლოდ დიტოს ეძებდა, ყველგან მისი ხმა ესმოდა, მონატრება ყელში უჭერდა და ახრჩობდა. აღარ დაურეკია მას მერე. იმ ღამეს აეროპორტშიც მივიდა მაგრამ, წასული დახვდა.

აკრძალული ხილი 18 + ( თავი 1,2,3,4)

საკუთარ ცრემლებს ზემოდან დავყურებ. არ მჯერა ! არ მჯერა რომ ბრბოს წინაშე შიშველი და დარცხვენილი ვაგდივარ . თვალებს გაჭირვებით ვახელ,ჩემს გარშემო ასობით ადამიანია შეკრული,რომელთა გონებაშიც წესები ფილმის კადრივით ტრიალებს და ადამიანურ გრძნობებზე