დაბრუნება (თავი4)

ცალკე რომ გადავწყვიტ გადასვლა დედჩემი ხომ გადამერია ცალკე გიგიც გაგიჯდა. მამაჩემი რატომღაც თანახმა იყო,არ ეშინოდა და არც ნერვიულობდა,დამოუკიდებელი ცხოვრების მომხრე იყო

ოსლოში (პირველი თავი)

ველანაირად ვეცადე, რომ დავმალულიყავი. ხან ჩანთა ავიფარე, ხან - წიგნი. ბოლოს, კლასიდან რომ გავდიოდით, მაშინ დამინახა. მხარზე ხელი უხეშად მომკიდა და შემომატრიალა. -ისევ შენ? მკითხა ირონიულად. -სხვათაშორის, მე ლილე მქვია და ჰო - ისევ მე! -სასიამოვნოა

"მათრობელა თაფლი" - თავი პირველი (1)

შემოდგომას თან მოჰყვა ეკლიანი ამინდები. ჯერ უნდა ნელ-ნელა ეკლო სითბოს და მერე თანდათან შეციებოდა, თუმცა წუხელ, თორმეტს როგორც გადასცდა წვიმამ დასცხო და უკანასკნელად აბრიალდა ჰაერში ზაფხულის სუნი. თორნიკე ხარბად ისუნთქავდა მის სურნელებას და

მარიონეტი (ოცდამეოთხე თავი)

ისევ წარსულს უკირკიტებდა ნინო, უცნაურია, თითქოს ახლაღა გაიაზრა, რომ ცხოვრების ნახევარზე მეტი მონატრებაში გაატარა. მუდამ ელოდა, მუდამ ენატრებოდა. არადა, ადრე ისევ გიგა ეუბნებოდა: - საკუთარ თავს რასაც ჩასძახებ, შემდეგ ის გიხდებაო. იქნებ ასეც იყო?

მარადიული სიყვარული?ჰმ... თავი (12)

-ჩემი საცოლეა-თქვა საბამ და ყველა გაჩერდა.....-რას ნიშნაავს საცოლეა-გამოვარდა ბექა და საყელოში წვდა-თქვენ აქ რას აკეთებთ-გაკვირვებულმა კითხა როცა ყველა გამოვიდა .უცებ პოლიცია და დაცვაც გამოვიდნენ

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთხუთმეტე თავი (27)

-მეც მიხარია შენი ნახვა ნია_უპასუხა მამაკაცმა და გოგონას მოეხვია-თუმცა შენ ნახვას აქ ნამდვილად არ ველოდი -ჰო,ცხოვრება მოულოდნელობებითაა სავსე -სასიამოვნო მოულოდნელობებით_თქვა დათომ,რომელიც სოფიასთან ერთად მიუახლოვდა მათ

ბედნიერები მოლოდინში ( თავი 2-14 )

ეს მოთხრობა არის გოგონაზე, რომესაც ცხოვრებამ მწარედ დასცინა. გოგონაზე, რომელიც ბედნიერებას ელოდება. მას მხარში ყოველთვის უდგანან საყვარელი ადამიანები.

სულიერი გამოცდა (თავი 11, 12, 13 და 14)

ყველაზე მეტად სიჩუმე მკლავდა, სიჩუმე, რომელიც არაფრის მთქმელი იყო, რომელიც კიდევ უფრო მომძაფრებდა იმაზე ფიქრს, რომ არ სამყაროში ჩემი ადგილი არ იყო. მტკვარს ვუახლობდები, ჩემი ადგილი აქ არ არის, მე არ ვეკუთვნი აქაურობას.

ბედნიერი ზაფხული (მეხუთე თავი )

დილას , რომ გავიღვიძე ჩემს ოთახში ოთახში ვიწექი გვერდზე კი დამიანე იწევა, ჯერ კიდევ ეძინა ვაკვირდებოდი როგორი საყვარელი იყო ნეტავ იცოდეთ მივუახლოვდი და ტუჩები შუბლზე მივადე ვაკოცე მოვწესრიგდი და გავედი ყველას ეძინა მე საჭმლის გაკეთბას შევუდექი

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (20 თავი)

ქუჩაში გავედი,ღამის ექვსი საათი იყო,ყველას ეძინა. მანქანაში ჩავჯექი და თან მობილურზე სასურველი ნომერი ავკრიფე... ვხვდებოდი,რომ ცუდად ვიქცეოდი,მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა,თუ მინდოდა,რომ დავხმარებოდი,მაშენ უნდა გამეგო,სად არის ანდრე და რა მოხდა ოთხი