არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (18 თავი)

უკან გამოვიწიე და კიდევ ერთხელ წავაწყდი მის კუნაპეტივით შავ თვალებს...მაგრამ წამში გავიაზრე,რომ ისინი არ იყვენენ,ძალიან ჰგავდნენ, მაგრამ არა... -ელენე...-დავიჩურჩულე და მონატრებულს კიდევ უფრო ძლიერად შემოვხვიე ხელები. -რამდენი ხანი გავიდა...ვიცი,რომ

გეი ბიჭის დღიურები თავი (12)

გარკვეული დროის მანძილზე ასე ვისხედით,მხოლოდ ჩვენი შიშისგან გამოწვეული ოვაციების ხმა ისმოდა, სიმართლე რომ ვთქვა არ ვიცი რატომ მესიამოვნა მისი ასეთი საქციელი ჩემდამი. ალბათ იმიტომ რომ თავს ცუდად ვგძნობდი, დამშვიდება მჭირდებოდა სხვა რამეზე ყურადღების

აკრძალული სიყვარული ( თავი 7 )

ტელეფონი განუწყვეტლივ რეკავს, არ ჩერდება. არც კი ვნახულობ ვინ არის, საწოლზე ვწევარ და ფანჯრისკენ ვიყურები, თუმცა არც კი ვიცი რას ვუყურებ. უსასრულო სივრცეს? რა მნიშვნელობა აქვს. თავს საშინლად ვგრძნობ, ზუსტად არ ვიცი, რამდენად შეეფერება ეს სიტყვა ჩემს

ერთი ნაბიჯი ბედნიერებისკენ (მეორე თავი)

მთელი უნივერსიტეტი ჩვენ გვიყურებს . ნუ მე მაგარი მ...ია რას იჭორავებენ ჩვენ ზურგს უკან , მაგრამ ვიცი რომ შენ არა , ამიტომ ჩაჯექი მანქანაში . - აუღელვებლად ლაპარაკობდა მამაკაცი . ნენემაც უკან მიიხედა და მართლაც ასე იყო , ყველა ვინც უნივერსიტეტის

გულის ფეთქვის მიზეზი (თავი 3)

მხოლოდ გარეთ გამოსვლისას შეამჩნია, რომ ტიროდა. ცრემლებით დასველებული ღაწვები ერთიანად გაეყინა და სწორედ ამან გადააწყვეტინა წვეულებისათვის გრანდიოზულად მოხატული თვალების გამშრალება. კიბეებზე ჩამომავალს რამდენჯერმე მტკივნეულად გადაუბრუნდა ფეხი, ამიტომ

სიყვარული როგორც ასეთი (თავი მეოთხე)

რა შენ-მითხრა და სახე ახლოს მომიტანა მისმა ცხელმა ჰაერმა თავბრუ დამახვია -ამას ვერ გავუძლებ-ვთქვი და ტუჩებზე ვეცი. ალექსანდრემ ჩაიღიმა და კოცნაში ამყვა, ისე მომძვრა პირსახოცი ვერც ვერაფერი გავიგე და ალექსანდრეს წინაშე სრულიად შიშველი დავდექი.

ბედნიერი ზაფხული(მეორე თავი)

უკვე ძალიან ნასვამები ყვნენ წასვლა, რომ დავაპირეთ მე კი სასმელი არ დამილევია რადგან არ მიყვარს დალევა მომიწია საჭესთან მე დავმჯდარიყავი ლაზარემ მომახსენა, რომ დამიანე ჩვენთან იცხოვრბდა სანამ, მის სახლში რემონტი არ დასრულდებოდა ჩვენც მივედით სახლდი

პიცა გამოძახებით - თავი 2

-უკაცრავად? - გაკვირვებულმა გახედა ნათიამ. -უკაცრავად არა, ანუ უნდა ადგე და სამზარეულოში შენც მოამზადო რამე. -კი, მაგრამ... - უცებ შეიცოდა სახე. - მე... მე, რომ არ გამომდის? -არაუშავს, არც ჩვენ გამოგვდის. სჯობს შენი გაკეთებული საჭმლით მოიწამლო და

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (17 თავი)

დილით თვალი მომჭრა მზის ხხივებმა,გადაბრუნებას ვაპირებდი, მაგრამ ძლიერ მკლავები მეხვეოდნენ და ვერ შევძელი, თავზარდაცემულმა წამოვიკივლე,ამან ჩემი გვერდით მწოლი დააფრთხო და მე იატაკზე გავიშხლართე. —ალექს!-იმ წამს ამომიტივტივდა თავში წინა საღამო,

მიშო ჯორდიანზე გსმენიათ? ( თავი 4)

ქეთათო..მოთმინებას ნუ ცდი...მაკოცე! - ბრძანებასავით გაიჟღერა უმცროსი ჯორდიანის სიტყვებმა,ქეთო შედგა,ცოტახანს გაშეშებულმა უყურა,მერე ფეხისწვერებზე აიწია,ხელები კისერზე შემოაჭდო და ნაზად წაეტანა მამაკაცის ბაგეებს.დარბაზში შევიდა თეკლას და ელენეს რაღაც