მწვანეთვალება დემონი თავი 7

იყვნენ. მათ ნუ უყურებ შენ. ორივე წამოდგა და სერგიმ ბიჭი თავის კარავისკენ წაიყვანა. მისი საწოლი დაუთმო, თვითონ მანქანში დაძინებას აპირებდა. მოცეკვავე წყვილებს რომ ჩაუარაეს ელას ომარმა ჩასისხლიანებული თვალებით შეხედა და გაიფიქრა.- -ამჯერად ვერ

მეშვიდე ღამე [თავი3] დასასრული

მამაკაცის სუნამოს სუნი უკვე ცხვირში უღიტინებდა და სასიამოვნო ჟრუანტელს გვრიდა, მაგრამ მიუხედავად ამისა მისი სიახლოვით გამოწვეული დაბნეულობა მაინც არ შეიმჩნია და შუბლშეკრულმა გაუსწორა მზერა. ნოემ ცალი ხელი კარზე მიადო ცალი კი ჯიბეში ჩაიდო და

შეგიყვარე და ვერ დაგივიწყე (თავი 6)

ყველაფერი სხვანაირად მოგეჩვენება დილით თვალის გახელისას იმ ერთს, რომ დაინახავ , გულში ძლიერად რო ჩაიკრავ და ბედნიერებით , რომ აივსები. -დილამშვიდობის. -დილამშვიდობის. გაიღიმა ინამ და ცალი თვალით გახედა ბიჭს. -მინდა ყოველი დღე ასეთი იყოს. გოგოს

მწვანეთვალება დემონი თავი 6

შენ ვინ ხარ რომ განყოფილებაში მიბარებ?უწყებას მიგზავნი და აქ მოსვლას მთხოვ? მაშინ როცა დაზარალებული მე ვარ? უყვირა და ხელები გამეტებით დასცხო მაგიდაზე. გელოვანი გაშტერებული უყურებდა თავს წამოდგარ ელენეს რომელიც უწყებას უფრიალებდა...

ტყუილი მომავლისთვის 9 თავი (დასასრული)

-შენი აზრით მარიტა და მაიკო როგორ გაუგებენ ერთმანეთს?-არც კი იფიქრო, რომ ბავშვს სხვაგან დავტოვებ. მაშინვე მიუხვდა ქმარს ჩანაფიქრს და მხარზე მწარედ უჩქმიტა-ძალიან რომ მომენატრე ამას რაღა ვუყოთ ნიტა? შენი აზრით ეს ერთი მოგდებული კოცნა მეყოფა?

ბედნიერების რეცეპტი (მეორე ნაწილი (29-50 თავი) სრულად )

ერთი კი შეავლო თვალი ციხის უფროსის კაბინეტს ელენემ, იგივე კედლები, იგივე ფარდები, თუმცა ავეჯი აშკარად შეეცვალა ირაკლის. მარჯვენა კედელთან ორკაციანი სამი სავარძელი და ჟურნალების მაგიდაც დაემატებინა მასპინძელს. იქვე კუთხეში პატარა მაცივარი და ბარიც

მეშვიდე ღამე [თავი2]

გაღიზიანებულმა კითხა და ღია კარებში შემოსულ მოკლე კაბაში გამოწყობილ მდივანს წარბწეულმა გახედა. ქალის ვიზუალის შემხედვარემ ნერწყვი ხმაურით გადაუშვა სასულეში და თვალები უფრო ფართედ გაახილა. “ღმერთო ჩემო, როგორ გინდა დამაჯეროთ რომ ნოეს და

მორაგბე გოგონა (მესამე თავი)

-კარგი- საუბარს აზრიც აღარ ჰქონდა, ახლა როცა ტასია სასწრაფოს ექიმებს საკაცით მანქანისკენ მიყავდათ,აზრი არარაფერს ქონდა. ეშინოდა ალექსანდრეს თან როგორ, მაგრამ მისი ბრალიც იყო, შედავებოდა?! იქ დარჩენილიყო?! აზრი არ ქონდა, ვერც გაჩერდებოდა.

მორაგბე გოგონა (მეორე თავი)

-არ გეძინა?- ნერვიულად მისმევს სახეზე ხელებს,ხელებს რომლებსაც უკვე ასაკი ეტყობათ, არც ისე დიდია უბრალოდ მე დავაბერე????-ვცადე, მაგრამ ვერ დავიძინე -ვარჯიში, რომ გაქვს დღეს?-არაუშავს ნაი ხომ იცი მე სუპერ ენერგიებს ვფლობ- გავეკრიჭე, ჩემ ყავას ხელი

შეგიყვარე და ვერ დაგივიწყე (თავი 5)

აღუწერელ რაღაცას გრძნობდა და ამ გრძნობას ვერც ხსნიდა.ისევ წვიმდა.ელავდა.შემაძრწუნებელი ჭექა-ქუხილის ხმა ისმოდა.-ახლა გინდაც დაქცეულხარ დედამიწა მე მაგრად . ფანჯარაზე მცოცავ წყლის ბურთულებს გახედა, ნიდა უფრო მეტად აიკრა სხეულზე