"ილიანი" (თავი 15)

გაოცებული დავყურებდი ეკრანს და კივილს დავიწყებდი ავტობუსში რომარ ვყოფილიყავი... სასწრაფოდ გადავურეკე დედაჩემს რა ხდებათქო, მაშინვე მითხრა კარგად არიანო, არ ველაპარაკებოდი როგორ არ მითხარითთქო მაგრამ შემეცოდა ისედაც იმდენს ნერვიულობდიო. ცრემლ

ისევ გამოიზაფხულებს (თავი 1)

იმედია მოგეწონებათ, ეს პატარა ისტორია გოგონას შესახებ, რომელიც კარგავს მის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვან და საყვარელ ადამიანს და ცდილობს ცხოვრება გააგრძელოს.

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (13 თავი)

ესეც მეცამეტე თავი. დიდი მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ და მოგწონთ, თუ რამე შენიშვნა გაქვთ დაწერეთ და ვეცდები გამოვასწორო. ან პერსონაჟში თუ არ მოგწონთ რამე.. შემდეგი თავს ხვალ დავდებ.კლუბში როცა შემოვიდოდი გული რაღაცას

სექსუალური განათლება (თავი 15)

- ვატო..- ძლივს ვლაპარაკობდი - ოღონდ ეხლა რამე შარი არ ჩაატარო მანდ - ნამშვიდდი შენ წყნარად იყავი... - მამშვიდებდა- არაფერს არ ვატარებ.. შენ მიხედე თავს და ბავშვს გკოცნი ბევრს.. გულზე დამაწვინეს პატარა ბურდული, სახელი ნადვილად არ მქონდა მოფიქრებული,

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 9 თავი )

-რატომ არ ძინავს ჩემს ფერიას? _ ნოეს ხელში მყოფ ნიაკოს ვაკოცე ცხვირზე დავკარი თითი -მე და ბაბუ ნაყინებს ვჭამდით და ... უპს _ პირზე აიფარა ხელი -გამყიდე არა ბაბუ ? _ სიცილით გამოვიდა სამზარეულოდან მამა _ ყოჩაღ სიძევ დროულად დამიბრუნეთ ქალიშვილი

სოხუმსკი (2 თავი)

შემოსასვლელისკენ გავიხედე და დავინახე ნანას გვერდით მომავალი კეკელიძე. ლევანი შეკრებილებს მიესალმა და გვერდით ამომიდგა. მაკა და ნიკა მოვინახულე და მოვიკითხე. ვგიჟდებოდი მათზე.ლევანის, მშობლების სიყვარული გასაოცარი იყო ჩემთვის.

მარიონეტი (მეშვიდე თავი)

რა თქმა უნდა ყველა წვრილმანს ვერ აღვწერ. თუმცა ორიოდე სიტყვით მაინც უნდა გითხრათ, მიუხედავად თბილისში რუსეთის ჯარის დგომისა, ცენტრალურ ქუჩებში სწრაფი სიჩქარითა, გაბმული საპროტესტო სიგნალებითა და შავი სამგლოვიარო დროშებით შემკობილი ავტომობილები

ალუბლები 3 თავი (დასასრული)

თვალები ნელა გავახილე, ბუნდოვნად ვხედავდი გარემოს და მხოლოდ მას შემდეგ მივხვდი, რომ დიდხანს და მაგრად ვაჭერდი ქუთუთოებს ერთმანეთს. ქაღალდზე ისევ ხელნაწერი, ლამაზი ასოებით ეწერა: „ხომალდი მარსიდან, საღამოს დაფრინდება.“

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 14)

ნეტა იცოდე, როგორ მინდიხარ.. ძალა გამოცლილმა ხელებიც ძირს ჩამოვყარე და უარესად ავეკარი მას, და სწორედ ამდროს გადამიწია მაისურის ცალი სალტე და მხარზე გადავიდა სველი კოცნებით, და სწორედ ამ დროს ვერ შევუკავე თავი და კვნესა აღმომხდა, მანაც გახელებულმა

მან წერა დამაწყებინა (თავი პირველი)

ჩემს მუდმივად გაყინულ თითებს დავხედე.ციოდა,საშინლად ციოდა.ზამთრის სუსხიან დღეებს სახლში ვატარებდი.და კვამლით სავსე ოთახში ჩემივე ფილტვების მკვლელი ვიყავი.. თითქოს ყველაფერი მქონდა.სახლი,მანქანა,სამსახური..მყავდა მშობლები,მეგობრები.. როგორც