Never miss a chance to dance(III თავი)

აააჰჰჰ...ისევ ეს დამპალი მაღვიძარა მაღვიძებს!... მეზიზღება ეს მაღვიძარაც და სკოლაც...ნელ-ნელა გამოვფხიზლდი, წამოვდექი,მეორე ოთახში გავედი და ჩემი და გავაღვიძე,შემდეგ აბაზანაში შევედი,ტანზე გადავივლე,კბილები გამოვიხეხე და ტანსაცმლის არჩევა დავიწყე.

MOBSTER (მე-III თავი.)

ვინ მოგცა ჩემს ოთახში შემოსვლის უფლება ?! - კატერინა ფეხებ მოკეცილი , ძირს , რბილ ხალიჩაზე იჯდა .მის თვალებს რომ დავხედე მივხვდი , ნამტირალი იყო . -გავიდე ? -ჩუმად , მაგრამ გასაგონად ვთქვი . -არა ... - ჩაიბუტბუტა ... გვერდით მივუჯექი , პოდნოსი ძირს

ბიზნეს ვუმენი (თავი 12)

თვალებს ვახელ ვიზმორები ლოგინში, ვდგები და მოწესრიგებას ვიწყებ, მალე ვემზადები და საჭმლის ჭამას ვაპირებ რომ ტელეფონზე მესიჯი მომდის: „რესტორნების საქმის შეხვედრის მერე დამირეკე გამოგივლი და მერე ვილაპარაკოთ“- ალექსანდრე რო მახსენდება ხასიათი

ემა (თავი 3)

დღეები ერთმანეთს მისდევდა,მაგრამ რეალურად არაფერი იცვლებოდა,არც კოშმარები მაძლევდნენ მოსვენებას და არც ოლია, ქალი ამაოდ ცდილობდა ორი ლუკმა მაინც მეჭამა,მთელი დღეები საწოლში ვიწექი,ქათქათა ჭერს მივშტერებოდი უსიტყვოდ,სიცოცხლე შევწყვიტე ერთადერთი რაც

ემა (თავი 2)

"როცა ცხოვრება განსაცდელს მოგივლენს თქვი:ოჰ,როგორ მიყვარს განსაცდელი! სხვა რა დაგრჩენია?" ჩემს ფიქრებსა და ჰენრი როლინსის სიტყვებზე მწარედ გამეცინა,ნეტავ ასე მარტივი იყოს ყველაფერი,ნეტავ მართლაც შემეძლო მეთქვა რომ მიყვარდა განსაცდელი.არსებობენ

უცხო ქალის ცრემლი 10 თავი

ასეთ მძიმე ავადმყოფს, ვერსად ვერ წაიყვანთ.ჯერ წარმოადგინეთ საბუთები,რომ მისი ნათესავი ხართ.აქ ჩართულია მილიცია და საელჩო,მე მათ უნდა შევატყობინო,ამიტომ თქვენი მონაცემები მჭირდება.ხო,შეგიძლიათ მითხრათ რა ჰქვია გოგონას?ჩვენ დღემდე არ ვიცით მისი სახელი.

დაუმორჩილებელი ( თავი 12 )

-ისევ თავიდან ვიწყებთ დილანდელ საუბარს ? ხმა გაუღიზიანდა -არაფერს ვიწყებთ ლიზ. აქ სალაპარაკოდ არ ვარ,უნდა გიყურო . ალხეინად გადაიდო ფეხიფეხზე და კომფორტულად მოთავსდა -შენ ავადმყოფი ხომ არ ხარ ? რა უნდა მიყურო ,არ გითხარი არ მინდა შენი დანახვათქო

უცხო ქალის ცრემლი 8-9 თავი

იცი?არ გიცნობ და არ ვიცი ვინ ხარ,მაგრამ შენს მიერ წარმოთქმულმა ერთმა სიტყვამ ,,დედა'' ჩემში გაიარა და ტკივილად მოედო მთელ სხეულს.ათი დღეა უკვე გიყურებ და მდუმარედ ხარ,შენც იბრძოლე შენი თავის გადარჩენისთვის.ვინ იცის, შენი დედა როგორი მოლოდინით

ძიძა თავი მეთერთმეტე

მეც მივეხუტე და ხელი მხრებზე შემოვხვიე.ლოყაზე რამდენჯერმე ნაზად ვაკოცე.კაცს ჩემს საქციელზე გაეღიმა, არ ელოდა. თითებზე ვეთამაშებოდი. ისეთი ნატიფი ხელები ჰქონდა ბევრ ქალს შეშურდებოდა. ცოტა დავლიეთ, ბევრი ვიცინეთ. ნიკომ ბავშვობაზე მკითხა. მოვუყევი

ბოლო იმედი (თავი 3) დასასრული

მეგონა ჩემი ბედისწერა იყავი, ერთმანეთისთვის ვიყავით დაბადებულები, მეგონა დრო მხოლოდ სიყვარულს გააძლიერებდა არადა პირიქით მოხდა...მეგონა ვიპოვე შენი სახით ცხოვრების თანამეგზური მაგრამ აქაც შევცდი! მე შენში შევცდი! მე იმდენად გენდე, რომ მთელი საკუთარი