უჟმური და დარტყმული ( თავი მერვე )

ისევ ჭექა - ქუხილმა გამაღვიძა. ფანჯრისკენ გავიხედე ჯერ კიდევ ბნელოდა. ტეტააა! რა გავაკეთო ახლა მე ? ... და ისევ დაიგრუხუნა , ალექსანდრეს უფრო მივეკარი. - ალექსანდრე - მუდარასავით გაისმა ჩემი ხმა . - გაიღვიძე რა გთხოვ . - და ისევ მეხის გავარდნა,

დაუმორჩილებელი (თავი 6 )

-მერე ვიღას მოიყვან ცოლად ? დააწია კარებში უყურადღებობით გაღიზიანებულმა -ვინმე ნორმალურს ,იმანაც კარიდან მოაძახა და სახელური ჩამოწია. -შემიძლია გვანცა შემოგთავაზო გუშინდელი გაახსენდა და ტკივილმა და ბრაზმა გულზე მოუჭირა ახლახანს გაანალიზა რა უთხრა

ცუდი გოგო "ენემი" (თავი 9)

უკვე რამოდენიმე დღეა რაც ჩვენი წყვილები გაიპარნენ. დღეს? დღეს უკვე 10 იანვარია. ენემი მსოფლიო ჩემპიონატზე 18 რიცხვში გადის. ამიტომ აუცილებელია დროებით ყველაფერი გადადოს, და ვარჯიშს მიუბრუნდეს, რათა მოიგოს. ვერ დაუშვებს რომ ვინმემ აჯობოს. მას ხომ

ექიმები (მესამე თავი)

გამარჯობა ახალგაზრდა ექიმო, იქნებ ახლა მაინც აღიარო ჩემი კვლავ ხილვის სურვილმა რომ მოგიყვანა აქ.-სიცილით უთხრა ლევანმა და გვერდით მიუჯდა. -ხუმრობ ? თუ ასეა, მინდა გითხრა საერთოდ არ გამოგდის. -კარგი რა ცოტა გამხიარულდი, მოეშვი მოდუნდი, გაერთე. გინდა

ყველაფერი ყველაფერი (3 თავი)

-რაა?!!!ღადაობთ? -რამოდენიმე წელი,საშიში არაფერია. -დაწყნარდი არაფერია სანერვიულო ვიჯექი და ეს 10 თვალი მე შემომციცინებდა.არ ვიცი რა გადაწყვიტეს,არ ვიცი რა უნდათ მაგრამ სრულ გაუგებრობაში ვარ.კაფეში რო მოვედით, ერთსაათიანი კოცნა-ხვევის და შემდგომ

მითი ზღაპარია თუ რეალობა ? (თავი მეორე )

თანდათანობით ქრებოდა მაგრამ სიზმრები თავს ისევ არ ანებებდნენ , გოგონას არც წიგენების კითხვა შეუწყვიტავს , და არც ექიმს აუკრძალავს რამე მხოლოდ მერი დადიოდა უკმაყოფილო თუმცა გოგონა არც ამას ჩიოდა ლანას თითქმის ვერ ხედავდა ქალიშვილს მუდამ

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (თავი 2)

ვცდილობ გავექცე ასეთ რეალობას, მაგრამ ყველამ ვიცით რომ ეს შეუძლებელია. ერთადერთი რამ რაც ძველ ადგილთან მაკავშირებს ფოტოები და მოგონებებია. დილით დედაჩემი მაღვიძებს და ახალ უნიში პირველ დღეს მილოცავს. ამაში მოსალოცი არაფერია მაგრამ მაინც მიხარია.

ერთმანეთისთვის (თავი 8) (ვიცეკოთ ტანგო, ან კიზომბა)

არ ვიცი რა დავწერო, როგორ გითხრა, რომ წავედი. როგორ გითხრა, რომ ყველაფრის შესაცვლელად მომიწია ამის გაკეთება. რატი, ჩემს სუნთქვას აკლიხარ ამ წამს, ჰაერი მაკლია, რომლითაც ვცოცხლობ, მაგრამ არ შემიძლია დარჩენა, ვერ დავრჩები. ვერ ვუყურებ ყოველ დილით

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეშვიდე )

დილას რომ გამეღვიძა ვიღაცის ძლიერი მკლავები მეხვეოდა. პირველად ვერ გავიაზრე ვინ იყო , შემდეგ კი მივხვდი რომ ალექსანდრეს ქონდა თავი ჩარგული ჩემს კისერში. მშვიდად ეძინა და ტკიპასასვით ვყავდი მიკრული . არა რომ დააკვირდე ცუდი ბიჭი არ არის. შავი თმით და

ბიზნეს ვუმენი (თავი 5)

სალომე რომ მომწყდა და ვიღაცას ჩაეხუტა ტანში ერთიანად დამიარა ბრაზმა. მისი ესეთი ბედნიერი სახე ისეთი საშინელი დასანახი აღმოჩნდა ჩემთვის, რომ საკუათარ თავს ვეღარ ვაკონტროლებდი და იქამდე მივედი ლამის სალომეს ხელი დავავლე და ძალიათ მოვგლიჯე იმ ბიჭის