ცეცხლისფერი (თავი მეორე)

- მართალია ეს კაბა მოუხერხებელია, მაგრამ მთლად ისეთი ცუდიც არ არის რომ ვერ მოგკლა!- დაისისინა გოგონამ რაზეც ჰენრის გაეცინა. - ოჰოო, ცეცხლისფერთან ერთად ცეცხლოვანიც ყოფილხარ,თუმცა ახლა წინ ისეთი სანახაობა მეშლება რომ სიკვდილი ამად ნამდვილად ღირს ! -

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი15)

ღმერთო არ მჯერა რომ ამას ვაკეთებ, მაგრამ სიმართლის გაგება მინდა. ვიცი რომ ლაშას ვუყვარდი და რაიმე სერიოზული მიზეზი ექნებოდა ჩემი მიტოვების, მაგრამ იქნებ ყველფერი მოიგონა და თამუნა მართალია? რაც არ უნდა იყოს სიმართლე უნდა გავიგო და დასკვნებს შემდეგ

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეათე )

- რათქმაუნდა მიყვარხარ . შენ თუ ამდენი ხანი იმის გარკვევას ცდილობ მიყვარხარ თუ არა , მალადეც რა . - მოწყენილმა ჩაილაპარაკა . აშკარა იყო იმედები გავუცრუე. - შენ გგონია ყველა ჩე მოსწავლეს ასე დავყვები წინ და უკან ? შენ გგონია ასე მომყავს ყველა აქ და

აქ სიტყვები ზედმეტია (პირველი თავი)

როგორც კი ნუცა გავიდა ლოგინზე ჩამოვჯექი და ღრმად ჩავისუნთქე. 5 წლის შემდეგ ციურმა ანგელოზმა გადაწყვიტა, რომ ხორცი შეისხას და საუფლო მიწაზე დაეშვას. ეგ გეგმის გარეშე არ დაბრუნდებოდა. ესეიგი "ომი" დაიწყო არა ბატონო ალექსანდრე? ძალიან კარგი, მაშ დროა

ბიჭი კაფედან თავი 5

სიმშვიდეს თუ დაკარგავ, დაიწყება ემოციების ქაოსი.აბობოქრდება შენში ყველა გრძნობა რომელიც წაგლეკავს და სასოწარკვეთილებამდე მიგიყვანს.მოთმინება დაკარგული ისეთ შედეგამდე მიხვალ რაც საზიანოა შენთვის. მე კი ვგრძნობდი როგორ მიწვავდა შიგნეულობას

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი19)

ლუკა ოთახიდან გავიდა. გავიგონე ნაბიჯების და კარის ხმა და მივხვდი რომ სადღაც წავიდა. რაღაც მომენტში მესიამოვნა მარტო დარჩენა, როცა ცუდად ვიყავი, ან გაბრაზებული, ან მოწყენილი, მოკლედ როცა ფიქრი და საკუთარ თავთან მარტო დარჩენა მჭირდებოდა, ბაღში

უცხო ქალის ცრემლი 5 თავი

შორიდან რომ ეტრფოდი კონკიას ამდენი ხანი,დაგადგა საშველი?წყვილი ვახოს ღიმილიანმა ხმამ დააშორა ერთმანეთს და თინის იმდენად შერცხვა მიშოს ზურგს უკან ამოეფარა,თან მკლავზე მაგრამ უჭერდა მის სუსტ ხელს მთელი ძალით.მიშომ არაფერი არ უთხრა,მაგრამ ტკივილისაგან

ბედისწერის მნიშვნელობა (2 თავი)

1 კვირა გავიდა.ქორწილის იდეა ჯერ კიდევ ცოცხლობდა და ემზადებოდნენ. მირა ცდილობდა თავიდან აეცილებინა,თუმცა არ გამოსდიოდა,მამასთან საუბარი,დედასთან ყველაფერი სცადა.. -დემეტრე?(მირა)-ფიქრებიდან დემეს ზარმა გამოიყვანა. -მირა,როგორ ხარ?(დემე)

ბოლოს მაინც ერთად ვიქნებით (თავი 1)

მე ნუცა ვარრ, 19წლის, ბათუმელი ვარ მაგრამ ეხლა თბილისში ვართ მე და ჩემი დაქალი სასწავლებლად და ერთად ვცხოვრობთ.ვარ მაღალი, ხუჭუჭთმიანი,მუქი მწვანე თვალებით, ასე რომ თაყვანისმცემლები არ მაკლია.ჩემს დაქალს ემილი ქვია,ისიც 19 წლისაა, მაღალი გრძელი

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (3 თავი)

უკვე 5 დღეა რაც ამ სახლში ვცოხვრობ და სანდრო ისე მექცევა მე როგორც მოსიახლე მტერი.ვერაფერი გავუგე რატომ ვერ მიტანს? მე ხომ ძაით არ შევჭრილვარ მის ცხოვრებაში. უნივერსიტეტში წასვის დროა. სანდრო რა თქმა უნდა თავისი მანქანით მიდის. მე გარეთ გავდივარ და