ერთმანეთისთვის (თავი 7) {ვერ წაროიდგენ, რას ნიშნავ ჩემთვის }

-ირაკლი, მიყვარხარ-უცერად წარმთქვა ლილემ, ისედაც მობეზრებული დიალოგის და სულ ამ ურთიერთობის გასარკვევი ლაპარაკის მაგივრად. წამით დახუჭა თვალები და მერე ისევ გაუსწორა მზერა ცქიტიშვილს. ირაკლი ჯერ იაზრებდა რა თქვა ლილემ. ერთი წუთით გაჩერდნენ ერთ

გიჟი ექიმი მატარებელში (16 თავი)

მაგიჟებს თორნიკეს მოწესრიგებულობა. კარადა გამოვაღე და ერთი მაიკის ადმოღება ისე ძალიან მომინდა ვერ მოვისვენე. ბევრიც ვიხტუნავე და საბოლოოდ მაიკა ხელში შემრჩა ხოლო იქ რაც ეწყო თავზე დამეყარა და წავიქეცი. -მშვიდობით ხარ?-გამომძახა სიცილით

მაბედნიერებ! (11 თავი)

-ჩემო ლამაზო ცოლო დღეს რა გეგმები გაქვს?-მითხრა ალექსანდრეემ და ხელები წელზე მომხვია. -რავიცი არაფერი. ვისვენებ-ვუთხარი და ხელები კისერზე შემოვხვიე-თავად? -სამსახურში მეჩქარება. მაგრამ წასვლა არ მინდა-თქვა და ქვედა ტუჩი მოიკვნიტა -გინდა გამოგყვე?

*ბაიკერშა* (3თავი)

-ოხ კაი წავედით(ანდრე)გავნაწილდით მანქანებში.მე,ანდრეა და ნოე გიოს მანქანით წავედით.გიგი,ალექსი და ალეკო ლაშას მანქანით წამოვიდნენ.რვაზე უკვე კლუბში ვიყავით.შევედით,მაგიდასთან დავჯექით და ვისკი შევუკვეთეთ.ბევრი იცეკვეს ბიჭებმა და დავლიეთ.მე ბართან

გარდასახვა (VI თავი)

ლუკამ კარგა ხანს არაფერი არ უპასუხა. თავი ქვემოთ დაეხარა და გოგონას შავ, ნახევრად გაქუცულ კეტებს ყურადღებით დასჩერებოდა. რამოდენიმე წუთის განმავლობაში გაშეშებული იჯდა. ნიტას თავად რომ არ დაენახა თუ როგორ მოვიდა აქამდე, იფიქრებდა უთუოდ ქანდაკებააო.

მეგობრის ხათრით (თავი 7)

მანქანა ისევ გაფუჭდა. ბედი მაქვსო – მე უნდა ვთქვა. ამასთან ერთად მგონი გზაც ამებნა. ესღა მაკლდა სრული ბედნიერებისათვის. მანქანიდან გადმოვედი და გზას გავხედე. მიუხედავად იმისა, რომ დასახლებულ ტერიტორიაზე ვიყავი, არავინ მოჩანდა. ტელეფონი და ზურგჩანთა

დემონი ( ჩრდილების თამაში ) თავი 1

გასაქცევი არსადაა, მაფია ყოველთვის ირჩევს მის მსხვერპლს და გასაქანს არ აძლევს. და თუ ფიქრობ რომ სისხლიან გარჩევებს და სიკვდილს გაექცევი, ცდები! ამას ვერავინ შეძლებს. სადაც არ უნდა წახვიდე ის ყველგან გიპოვის, სადაც არ უნდა გაიქცე ის ყველგან მოვა!

ძიძა თავი მეორე

დილით ძლივს ავწიე თავი საწოლიდან, ჯერ რვა საათი იყო, გარეთ ისევ წვიმდა და დიდი ალბათობით მთელი დღე ასე გაგრძელდებოდა, ტელეფონი მოვნახე საწოლში და ამინდის პროგნოზს გადავხედე ტოსკანაშიც წვიმდა.. რაღაც აფორიაქებული ვიყავი, საწოლიდან ადგომაც კი არ

უცხო ( თავი 22 )

- ნუ დაგავიწყდებათ, ქირურგიული განყოფილების უფროსი დროებით ხართ! და როცა მოინდომებს ელიზაბეტ დანელია დაბრუნდება. თქვენ კიდევ უფლება არ გაქვთ, მას პაციენტის მონახულება დაუშალოთ და ასე აგდებულად ესაუბროთ. მან კარგად იცის ეტიკეტი, თქვენგან ნამდვილად

ცუდი გოგო "ენემი" (თავი 5)

და აი დღე როდესაც ენემი უნიში ბოლო გამოცდის ჩასაბარებლად წავა. მისაღებში მეტრეველების ოჯახის ყველა წევრი იყო ენემის გარდა. რატომ? იმიტომ რომ უნდოდა მშობლებისთვის საამაყო ყოფილიყო და მთელ ღამეებს კონსპექტებით ხელში იჯდა ამიტომ მთელი ღამის უძილოს