ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეშვიდე თავი)

დილიდანვე სამსახურში წასასვლელად ემზადებოდა ელენეც. წინა დღესთან შედარებით აღარ ღელავდა, აღარც შფოთავდა. სარკეში კიდევ ერთხელ შეათვალიერა საკუთარი გამოსახულება. ჯინსის შარვალსა და ზემოდან მოსხმული გრძელ, „კაპიუშონიან“ მოსაცმელში სალაშქროდ

მომვლელი (ნაწილი II) თავი 12

-ხომ გაგაფრთხილე უჩემოდ არაათქო ?? თითქმის დაიყვირა გიგიმ მაგრამ არაა შენ მაინც ნინოსთან გაიქეციი .. ხომ იცოდი რომ ასე მოხდებოდაა ?? გამწარებული გიგი ცეცხლებს ყრიდაცოტა ღრამად ჩაისუნთქა და თავის ხელში აყვანა სცადა -მოკლედ რა გითხრა ლადომ კიდე ??

გარდასახვა (X თავი)

ნიტა გამოფხიზლების პირას მისულიყო.. ჯერ კეფის წვა და მასზე ბლანტი, თბილი, მისთვის საძულველი სითხის ჩამოდინება იგრძნო. ქუთუთოები ერთმანეთს ძლიერად დააჭირა, შემდეგ კი ნელა გაახილა თვალები. მის წინ ვიღაც მისთვის უცნობი კაცის სილუეტი აღმართულიყო.

დემონი ( ჩრდილების თამაში ) - თავი 4 +თავი 5

-ეს აღარასდროს გაბედო!-კბილებში გამოსცრა და თვითონაც სილა გამაწნა, ძლიერი დარტყვისგან წავბარბაცდი და მიწაზე დავეხეთქე -ჩემთან ასე არასდოს მოიქცე, შენი სიცოლოცხლე მე მეკუთვნის, შენ მე მეკუთვნი, მოგიწევს გააცნობიერო ეს! სწრაფად წამომაყენა და სახლისკენ

შეწირულნი (თავი 3)

აბდულაჰ- იყო ჩემი პირველი რეაქცია მაიას სიკვდილზე. - აბდულააააჰ- მთელი ძალით ამოხეთქა შიშმა. მთელს სხეულს მოედო და გონება გათიშა. ნელ-ნელა დაიწყო ჩემში რაღაც მწარემ და მტკინვეულმა გაღვიძება. ჯერ ფეთქავდა, მერე თითქოს საცეცები ამოუშვაო გულსა და

შენამდე (1თავი)

-მაპატიეთ-წკმუტუნებს ისევ იგივე ხმა,რაზეც უფრო მეტად ვინტერესდები. -სახელი შემახსენეთ-ისევ მივმართავ თუ არა, მეორე რიგში მჯდომი გოგონა ნელა,თითქოს შეშინებული დგება და მერხთან ცალ ფეხს ეყრდნობა. მეორე ფეხით სკამის ფეხს ეთამაშება და ზემოდან

ომერტა / თავი მეორე

ალექსანდრიას საქციელით გაბრაზებული იყო მამამისი. არანაირად არ ეხამუშებოდა, სხვა კლანის წევრებისთვის მისი შვილის გაცნობა. თან მხოლოდ ერთადერთი ეს გოგონა ჰყავდა და მთელი არსებით მას უფრთხილდებოდა. დონ ლუკას არ მოსწონდა როგორ უყურებდნენ

გარდასახვა (IX თავი)

ნიტა დაძაბული მილურსმულიყო ადგილს და განძრევას ვერ ბედავდა. იცოდა, რომ თავს ვერ შეიკავებდა და უკან შებრუნდებოდა. ან უარესი... გაიქცეოდა და კისერზე ჩამოეკიდებოდა. ასეთი სისუსტის გამოჩენა კი მას ნამდვილად არ აწყობდა. რას იფიქრებდა ლუკა? რომ სუსტია...

მეგობრის ხათრით (თავი 8)

- რა გატირებს?.. - ჩემი ოთახის კარები შემოგლიჯა ნატამ. ტირილისგან სულს ძლივს ვითქვამდი. - რა გჭირს?.. - სწრაფად მომიახლოვდა და ხელები მომხვია. - ლაშა.. - გაბზარული ხმით ძლივს წარმოვთქვი მისი სახელი.

გიჟი ექიმი მატარებელში (18 თავი და დასასრული)

დილით ადრე ავდექი და ბარგი ისევ მოვამზადე. მე შავი მაღალწელიანი შორტი, თეთრი ბრეტელიანი მაიკა და თეთრი ქონვერსები ჩავიცვი. თმა ამჯერად გავიშალე.(თმა მის მერე აღარ გამიზრდია რაც საქართველო დავტოვე). ტუჩზე ჩემი განუყრელი მაკის 229 წავისვი და თვალზე