გარდასახვა (VII თავი)

გულისცემამ და პულსაციამ არნახულ ნიშნულს მიაღწია. სუნთქვა ეკვროდა და თავბუ ეხვეოდა ყოველივე ამისგან, მაგრამ მაინც არაფრის ფასად არ სურდა ამ სასიამოვნო განცდას გარიდებოდა. წამის მარადიულობას ნატრულობდა ნიტა. საბოლოოდ, როდესაც სუნთქვა შეეკრა და

დემონი ( ჩრდლების თამაში) თავი 2 + თავი 3

-რას?-შეშინებულმა შევხედე, შემდგომ კი მის მზერას ვერ გავუძელი და გვერდზე გავიხედე. უბრალო კაბინეტში ვიყავით :მაგიდა, კედელზე სურათები, რამდენიმე სკამი და დივანი. -ვკლავთ!-ჩაისისინა და ისე რომ გააზრებაც ვერ მოვასწარი ცივი ლულა შუბლზე ვიგრძენი, როდის

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 21 თავი

სიყვარულს ძალიან ბევრი მტერი ყავს და ცხოვრების გზაც არ არის ია-ვარდებით მოფენილი.აღმართს დაღმართიც მოსდევს და ზოგჯერ მზად უნდა ვიყოთ მწარე ტკივილისთვის.გზად უამრავ კეთილს და ბოროტს გადავეყრებით,მაგრამ ჩვენ უნდა ვეცადოთ ყოველთვის,რომ სიმართლის გზა

ერთმანეთისთვის (თავი 7) {ვერ წაროიდგენ, რას ნიშნავ ჩემთვის }

-ირაკლი, მიყვარხარ-უცერად წარმთქვა ლილემ, ისედაც მობეზრებული დიალოგის და სულ ამ ურთიერთობის გასარკვევი ლაპარაკის მაგივრად. წამით დახუჭა თვალები და მერე ისევ გაუსწორა მზერა ცქიტიშვილს. ირაკლი ჯერ იაზრებდა რა თქვა ლილემ. ერთი წუთით გაჩერდნენ ერთ

გიჟი ექიმი მატარებელში (16 თავი)

მაგიჟებს თორნიკეს მოწესრიგებულობა. კარადა გამოვაღე და ერთი მაიკის ადმოღება ისე ძალიან მომინდა ვერ მოვისვენე. ბევრიც ვიხტუნავე და საბოლოოდ მაიკა ხელში შემრჩა ხოლო იქ რაც ეწყო თავზე დამეყარა და წავიქეცი. -მშვიდობით ხარ?-გამომძახა სიცილით

მაბედნიერებ! (11 თავი)

-ჩემო ლამაზო ცოლო დღეს რა გეგმები გაქვს?-მითხრა ალექსანდრეემ და ხელები წელზე მომხვია. -რავიცი არაფერი. ვისვენებ-ვუთხარი და ხელები კისერზე შემოვხვიე-თავად? -სამსახურში მეჩქარება. მაგრამ წასვლა არ მინდა-თქვა და ქვედა ტუჩი მოიკვნიტა -გინდა გამოგყვე?

*ბაიკერშა* (3თავი)

-ოხ კაი წავედით(ანდრე)გავნაწილდით მანქანებში.მე,ანდრეა და ნოე გიოს მანქანით წავედით.გიგი,ალექსი და ალეკო ლაშას მანქანით წამოვიდნენ.რვაზე უკვე კლუბში ვიყავით.შევედით,მაგიდასთან დავჯექით და ვისკი შევუკვეთეთ.ბევრი იცეკვეს ბიჭებმა და დავლიეთ.მე ბართან

გარდასახვა (VI თავი)

ლუკამ კარგა ხანს არაფერი არ უპასუხა. თავი ქვემოთ დაეხარა და გოგონას შავ, ნახევრად გაქუცულ კეტებს ყურადღებით დასჩერებოდა. რამოდენიმე წუთის განმავლობაში გაშეშებული იჯდა. ნიტას თავად რომ არ დაენახა თუ როგორ მოვიდა აქამდე, იფიქრებდა უთუოდ ქანდაკებააო.

მეგობრის ხათრით (თავი 7)

მანქანა ისევ გაფუჭდა. ბედი მაქვსო – მე უნდა ვთქვა. ამასთან ერთად მგონი გზაც ამებნა. ესღა მაკლდა სრული ბედნიერებისათვის. მანქანიდან გადმოვედი და გზას გავხედე. მიუხედავად იმისა, რომ დასახლებულ ტერიტორიაზე ვიყავი, არავინ მოჩანდა. ტელეფონი და ზურგჩანთა

დემონი ( ჩრდილების თამაში ) თავი 1

გასაქცევი არსადაა, მაფია ყოველთვის ირჩევს მის მსხვერპლს და გასაქანს არ აძლევს. და თუ ფიქრობ რომ სისხლიან გარჩევებს და სიკვდილს გაექცევი, ცდები! ამას ვერავინ შეძლებს. სადაც არ უნდა წახვიდე ის ყველგან გიპოვის, სადაც არ უნდა გაიქცე ის ყველგან მოვა!