დები 3 თავი

თვალი რომ გავახილე ვერავინ დავინახე თვალი ვერეავის მოვკარი მხოლოდ ექიმი შემოვიდა და მითხრა; - სოფო, თქვენ დაგჭრეს ამიტომაც პოლიციამ უნდა დაგკითხოთ მზად ხართ? არვიცოდი რა მექნა მემხილა ჩემი და ? და მკაცრი ტონით ვუთხარი - დიახ მზად ვარ.

მონტე-კარლო (2თავი)

სიბნელეში იდგნენ დემიენი და ელინი.ღამის არ ეშინოდა გოგონას,პირიქით,დღის ნათელს ასეთ სიბნელე ერჩივნა.პატარაობაში ყოველ საღამოს,ის და მამამისი სასეირნოდ გამოდიოდნენ.იხსენებდა ელინი იმ დროს,როცა შეშინებული თავის პაწაწინა ხელებს მამას შემოხვევდა,იმას

ირონიის მეფე და ცინიკოსი დედოფალი^^(საცდელი თავი)

-ნასწია მოკალი ეგ ნაძირალა-ვსკდები სიცილით და სანამ თავს შევიკავებ უკვე ასფალტზე ვარ გართხმული. -აეეეეეე, აცეეეე ვიროოოო-ღმუის ნასწია და უკვე სუნთქვა ისე მეკვრება ეჭვი მაქვს მალე აბადონს ვნახავ. -ნასწია, შემიბრალე რააა-მთელი გულით ეხვეწება მისტერ

დაბრუნება (თავი 1)

მონატრება ყველაზე საშინელი გრძნობააო ამბობენ. ალბათ თქვენც ბევრჯერ გაგიგიათ ეს ბანალური და უკვე ყველა მხრიდან გაცვეთილი ფრაზა. ეს ის შემთხვევაა, როცა ჩვეულებრივი, ბანალური სიტყვები რეალობას ზუსტად აღწერს. ბევრი რამე განმიცდია ცხოვრებაში. კარგიც და

ერთმანეთისთვის (თავი 1)

-გიყვარს და უთხარი რა! რამდენ ხანს უნდა იარო ასე, ვერ ვხვდები-უკვე მეასედ უმეორებდა ამ სიტყვებს რატი ირაკლის -ვერ ვეტყვი რატი, ვერა ვახ! არ იცნობ? იმ დიდი ტკივილის მერე აღარ უნდა არც შეყვარებული, არც ქმარი და არც არავინ ეგეთი -ირაკლი შენ რაიცი რა

პროფესია ჰაკერი... (5 თავი)

_წავედი, უკან მოვიტოვე საქართველო და საშინელი მოგონებები რომლებიც მართალია არასოდეს დამტოვებენ მაგრამ რაც მთავარია ხომ მოვიტოვე უკან. _წავედი, რაღაც ახლის იმედით წავედი. მაგრამ აუცილებლად დავბრუნდები, არვიცი რას გავაკეთებ დაბრუნებული,

"ნი" "ნე" (თავი5)

ვნების საფუძველია სისხლის დუღილი, წარმოშობილი უცნობი შედეგების მოლოდინიდან, რომლებიც ძალზედ მაცდუნებელია ადამიანის ცნობისმოყვარეობისათვის. თამაშთა მრავალფეროვნების მიუხედავად, მათკენ მიზიდვის მთავარი მიზეზი სწორედ ისაა, რომ ისინი აჩქროლებენ სისხლს

მაბედნიერებ! (3 თავი)

დილით კარზე კაკუნმა გამაღვიძა.სწორედ ამ დროს წამოყო თავი ალექსანდრემ. -რა ხდება?-დავიკრუსუნე კატასავით ამ დროს კი კარს უკან ლიას ხმა გავიგონე -შვილო საუზმე მზად არის, ჩამოდით -მალე მოდი და ლოგინში ჩაწექი.-მითხრა ალექსანდრემ ჩურჩულით. -თავს მოვიკლავ

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი9)

-კარგი ნია, გთხოვ ასე შეშინებული, მოწყენილი და დაძაბული ნუ იქნები... გათავისუფლდი, აქ შეგიძლია საკუთარ თავთან მარტო დარჩე... - ირგვლივ მიმოვიხედე, ოთახში ისეთი მშვიდი აურა იყო, ისეთი სასიამოვნო, განსაკუთრებით მაშინ როცა ლალის კრიალა ხმა მესმოდა...

69 დღე ტყვეობაში ( თავი 12-13)

მისთვის არასდროს არაფერს ნიშნავდა გოგონების მკვლელობა,მათი წამება,პირიქით სიამოვნებასაც იღებდა ამით მაგრამ ლილე სხვა საქმე იყო. ყველა გოგო იმისთვის სჭირდებოდა რომ მიზანს მიახლოებოდა,ლილე მისთვის ბოლო უნდა ყოფილიყო მაგრამ თვითონაც კარგად ხვდებოდა რომ