ქუჩის სამოთხე (მეორე თავი)

-ნი, გაგიტყდა? ღმერთო ეს რა უბედურება სიტყვაა? - უკაცრავად? ვუყურებდი ირონიულად მომღომარ დამიანეს და მისი ცემა მინდებოდა. - გადაგითარგმნო შენს ენაზე? ისევ ირონია - არ არის საჭირო. ჩავიბურტყუნე და ზურგი ვაქციე სამივეს. -მოკლედ, კონკურსის მიზანია,

A.N.A.L.E.N.A (თავი 1!)

რა გრძნობაა სიკვდილი?... სიკვდილი სულაც არ არის მტკივნეული.ზოგჯერ სიცოცხლეს სიკვდილი სჯობს. გიფიქრიათ რატომ ურთავენ სუნთქვის აპარატს ავადმყოფებს?რადგან მათ სიცოცხლეს არანაირი აზრი აღარ აქვთ.სულიერი სიკვდილი ყველაზე გამანადგურებელია .თავისუფლებაში

მაფიის ბოსი! თავი 1 (1D Fanfic) +18

1...2...3 პროჟექტორი აინთო.ვიღაცამ მიკროფონი მომაჩეჩა.სიმღერის სიტყვები მავიწყდება.რა მემართება?!. ჯესიკა აზრზე მოდი, ახლა ფარდა აიწევა და შენ უნდა იმღერო.გავამხნევე ჩემი თავი და მიკროფონს ხელი მოვუჭირე.ფარდა იხსნება.ჩემი გულისცემა ყურში

Genner (თავი 1)

ვაგონის გარე მხრიდან ნელი ნაბიჯები ისმის, შემდეგ კი სილუეტი მოჩანს, გვირილებით მოხატულ მოკლე კაბას ისწორებს და პირველ რიგში ჯდება, ინტერესით ვათვალიერებ გოგოს, პატარა ცხვირზე და დიდი თვალების ქვემოთ ოდნავ გადაჰკრავს ჭორფლი, ცხვირი გასწითლებოდა,

დაუჯერებელი 'თავი 5'

-რამდენი ხანია აღარ მინახიხარ-გადამეხვია ჩემი კურსელი ანანო და გვერდით მომიჯდა -ხო, ხან მე ვაცდენ უნივერსიტეტს ხან შენ-გამეცინა მე -ლექციების მერე გავისეირნოთ და ჩავიჭორაოთ-თვალი ჩამიკრა მან და ლექტორს გახედა, რომელიც იმ წამს შემოსულიყო. დიდხანს

ყვითელი გული (მეორე თავი)

ზურამ კიბეები სწრაფად ჩაირბინა იმ იმედით რომ შოთას დაეწეოდა და მომხდარის შესახებ ჰკითხავდა. ზურამ იცოდა რომ ის ასე არასოდეს იქცეოდა, იგი სხვის მიმართ ყურადღებას არასოდეს იჩენდა მაგრამ ახლა რაღაც მოხდა, რაღაც რის შესახებაც აუცილებლად უნდა გაერკვია.

უსათაურო (თავი 1)

გარდერობს უემოციოდ მოვავლე თვალი და სადა ყვითელ კაბასა და თეთრ ზედაზე შევაჩერე არჩევანი. მოვემზადე, მობილური ავიღე და სალომეს სახლის გზას დავადექი, სადაც გოგოებს უნდა შევხვედროდი. მათ ქვემოთ ველოდებოდი, როცა მათი ორი კლასელი დავლანდე. ტელეფონში

ცა ჯერ კიდევ ლურჯია ( თავი 4 )

-დაწყნარდი - ალექსანდრეს გაღიზიანებული ხმა გაისმა ოთახში, ინსტიქტურად ყველამ მას შევხედეთ, ის კი არაფრისმთქმელი სახით უყურებდა თავის დას, სალი წამში წამოდგა ფეხზე და ოთახი დატოვა, გოგონებიც მას მიჰყვნენ, ყველამ მე შემომხედა აინტერესებდათ რას

სიყვარულის მოდის,სიყვარული ქრება (თავი 4)

ჩვულებრივი საღამო იყო,მაგიდებთან ბიზნესმენები და მათი ოჯახები იკავებდნენ ადგილს.ნუგზარმა რამოდენიმე მათგანი გამაცნო და დამტოვა.მიმტანს ერთი ჭიქა შამპანიური ავაცალე და კუთხეში მდგარ ანდრიასკენ გავემართე. -რას შვრები? -ვდგავარ შენ?ცივად მიპასუხა და

საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 6;7)

-ანნამარია, გამოფხიზლდიი, ანააა!- მიყვიროდა ვიღაც, მე კი უკვე ვფხიზლდებოდი. თვალი გავახილე და მაშინვე ლუკას გაფითრებული სახე დავინახე. -როგორ ხარ? - თბილი ხმით მკითხა. - ვინ არის ის გიგა, მივუნგრევ თავ-ყბას ასე რომ გაგხადა. მაგის ბრალია არა, შენი ეს