მნახველი მოკვდება (ll თავი)

მეორე დღე გათენდა. დილით რაღაცის ხმა შემომესმა, ეს ხმა სამზარეულოდან ისმოდა,ახლოს რომ მივედი, თურმე ჩემი და საუზმეს აკეთებდა. ორივეს რაღაცის თქმა გვინდოდა, მაგრამ არცერთი არ ვიღებდით ხმას. უკვე იმ საზღვარზე მივედი, ბოლოს სიჩუმე მე დავარღვიე და

სიმპათიური სტუმარი ( 26 თავი )

დუბაი! რატომღაც პატარაობიდანვე ჩემი საყვარელი ქალაქია. ყოველთვის მინდოდა რომ აქ ჩამოვსულიყავი. აქ ჩამოსვლაზე მეტად იცი რა გამიხარდა? ის რომ გაბროს ჩვენი ერთ-ერთერთი საუბრისას უმნიშვნელოდ წამოსროლილი ჩემი სიტყვები გაახსენდა და სიურპრიზი გამიკეთა

Secret/საიდუმლო (თავი 9,10,11,12)

ღმერთო ახლა რაღა უნდა მექნა? არ უნდა გამოვსულიყავი! თვალები დავხუჭე და თავი უკან გადავაგდე. ციოდა და თან საშინლად, შემოდგომაა და ლონდონში უკვე საგრძნობლად აცივდა. თვალები ხამხამით გავახილე და ცოტა მოშორებით ნაცნობი სილუეტი შევნიშნე ორ მაღალ ბიჭთან

სი მიშგუ მიჟ ხი! (თავი 2)

"ოთახში შესულმა სუნთქვა ძლივს დავირეგულირე, სწრაფად გავიხადე თბილი ტანსაცმელი და მოკლემკლავიანი მაიკის ამარა შევწექი ცივ ლოგინში. თავიდან გამაჟრიალა, თუმცა მერე მესიამოვნა კიდეც ეს ცივი მატერია. -გაუთლელი ხეპრე. - უცნობის გახსენებისას, კიდევ

მნახველი მოკვდება (l თავი)

დადგა დრო, როდესაც ზამთარი წავიდა და გაზაფხულმა იჩინა თავი. ამ ლამაზი ბუნების შემყურე იყო გოგო, რომელიც ბაღში იჯდა და წიგნს კითხულობდა, სახელად ნია, ის კეთილი, მშვიდი და რატომღაც, გამორჩეული იყო ყველასგან. როდესაც დაღამდა, ნიამ დამიძახა: –ანანო

ღმერთებისა და მონსტრების მიწაზე (X თავი) დასასრული

პირველად რომ ჩახედა სიკვდილს თვალებში, სულ რაღაც შვიდი წლის იყო. მაშინ დასახიჩრებული, მამობილის მიერ სასტიკად ნაცემი საავადმყოფოში მოხვდა. საერთოდ არ შეშინებია. მაშინ იმასაც ფიქრობდა, რომ სიკვდილი მისთვის შვება იქნებოდა ამ სატანჯველი ცხოვრებისგან.

სადღაც შორს... მთებში თავი 23

სოფო ისეთი ბედნიერი იყო სიხარულისგან ცაში დაფრინავდა. რომ შესძლებოდა მიწას ალბათ ფეხსაც არ დააკარებდა. ნუთუ მისთვის იყო ეს ყველაფერი? გულში ვეღარ იტევდა ამ სიყვარულს. უნდოდა ყველასთვის გაეზიარებინა,თუმცა ჩუმად იყო და თავისთვის ინახავდა.

სი მიშგუ მიჟ ხი! (თავი 1)

,,-გაცივდები. - წინიდან ხმა მომესმა, თუმცა მთვარის შუქზე სახის გარჩევა ვერ შევძელი. -ნუ იდარდებ. - ჩემს თავთანაც არ ვაღიარებდი, მაგრამ ძალიან შემაშინა უცნობის ასე მალე გამოჩენამ. ფეხზე წამოვდექი და სახლში შესვლა დავაპირე, ისევ უცნობის ხმა, რომ

სათადარიგო (3თავი)

ოთახში ავიდა,მოკლე ღია ფერის ჯინსის შორტი,თეთრი მაისური წაარწერით DREMEAR და CONVERS-ის კედები ჩაიცვა,თმა კოსად აიკრა,სათვალეს დაწვდა ასაღებად და მისაღებში გავიდა.. -უბრალოდ და ბავშვურად ხო? -ძალიან საყვარელი ხარ კესი -ნუ გამაწითლე -კარგი წამოდი

ჩემი გულის ქურდი (V თავი.)

ყველაფრის ახსნა მინდოდა მაგრამ მან არ მომისმინა . ჩაჯდა მანქანაში და წავიდა. სახლში შევედი , ჩემი ნივთები ავაგროვე , ინას დავემშვიდობე და ტაქსი გამოვიძახე... მივედი ალექსას სახლში და დავაკაკუნე ...კარი ტასომ გამიღო. -ანდრეა? აგვიხსნი რა მოხდა ? -