საბედისწერო რომანი თავი-5

-კარგი შემოდი.......ნატაააააა-თაკო მიძახოდა პასუხი არ გამიცია გავედი და გაკვირვება შევიტყვე როცა სანდრო დავინახე.შევატყვე სანდროს სახეზე როგორ გადაუვიდა ფერები და ერთდროულად ყველა ძარღვი დაეჭიმა სახეზე ჩემი სახის დანახვისას.არც გამკვირვებია, ახლა

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეექვსე)

-ლოლა მართალი ხარ ...თავში რაღაც გაქვს რომელიც შეიძლება ნებისმიერ დროს გასკდეს და სისხლდენა დაგეწყოს თავში..ის ბომბივითაა არ ვიცით როდის აფეთქდება...მაგრამ არ ინერვიულო ყველაფერი კარგად იქნება... -არა ლილე არაფერი არ იქნება კარგად...

2 გრამი სიყვარული (თავი 3)

ვიცოდი რომ ფანჯრიდან ის უსინდისო მიყურებდა და მაკვვირდებოდა სწორად მოვიქცეოდი თუარა ამიტომ მისკენ წავედი და წამში ჰაერში აღმოვჩნდი..ძლიერად ჩამეხუტა , თითქოს დიდი ხნის უნახავ მეგობარს შემთხვევით ქუჩაში გადაეყარა

ნოემბრის 13 (თავი 3)

გცივა? -მზრუნველი ტონით მკითხა და ჩემსკენ მომართული დიდი ტოტი ხეს მოსწყვიტა, მუხლზე გადაიტეხა და მინდვრებისკენ მოისროლა -შენი აზრით?! -ვერ ვსაყვედყრობდი, ალბათ იმიტომ რომ ამას ოდესღაც ჩემი სიყვარული განაპირობებდა დემეტრეს მიმართ. როცა დროის ამ

ბრალდებულო! თავი 15.

გაშეშებული ვიდექი და არ ვიცოდი რა მექნა. აღარც სამსახური, აღარც დრო, არაფერი მახსოვდა. წამიერად გამოვეთიშე სამყაროს. უცნობი ხმა? რატომ იყო უცნობი? იოანესას ჰგავდა, მაგრამ თან არ ჰგავდა...რაღაც სიცივე მოდიოდა, თან ჰაერის თბილი ნაკადი მოჰყვებოდა.

პირველი და უკანასკნელი ჩემთვის (1 თავი)

გამარჯობა მე ვარ ნინა მაისურაძე არ მიყვარს ჩემს თავზე ლაპარაკი მაგრამ გადავწყვიტე დავწერო ვარ 17 წლის XII კლასის მოსწავლე საშუალო სიმაღლის წაბლისფერი თმით და ყავისფერი თვალებით მყავს დაქალი სალი ღვინიაშვილი ის ჩემზე ოდნავ მაღალია ქერაა და

ჩემი გულის ქურდი (II თავი)

-შენ სულ გადაირიე ? ავალიანმა მაგიჟებო შენ კიდე რა გააკეთე ?! გაიქეცი , ალექსა ,გაიქეცი ! -კლუბიდან გამოვვარდი , ტასოც გამომყვა . -ანასტასია , მე გავგიჟდი ?! აბა რა მეთქვა ,,მეც’’ ? რატო წამომიყვანე აქ ?! -ანდრეამ მთხოვა და მაგიტომ . - ტასომ თვალები

ის,რაც არ მეკუთვნოდა (თავი 7)

-რა გეგონა ეშმაკო? ხალათი გაკლია და ნამდვილი საგიჟეთის ავადმყოფი ხარ! -ადექი,გამეცალე უნდა მოგკლა-სიბრაზეს კვლავ ვერ ვერევი და მხოლოდ თავისუფალ ფეხებს ვიქნევ ჰაერში. -დამშვიდდი,თორემ ჩემებურად დაგამშვიდებ!

დრამინა თავი 7

მთელი მგზავრობის განმავლობაში ვცდილობდი არ გამეხედა გეგასკენ,მაგრამ მის მზერას რომ,ვგრძნობდი მეხედებოდა უნებურად მერე კი სწრაფად ვიხედებოდი ფანჯარაში... მუსიკების ფონზე ჩავაღწიეთ როგორც იქნა,არ გამიღიმია ამ ხნის განმავლობაში არავის ხუმრობაზე...

ასეც ხდება ხოლმე (მეხუთე თავი)

ისტორიაზე მომხდარმა, ისე გამაღიზიანა, არც ბექას და არც ლუკას სახელის ხსენება აღარ მინდოდა .. მთელი დღეების განმავლობაში, ვცდილობდი გეგაზე ფიქრი შემეწყვიტა . თავს იმით ვიმშვიდებდი, რომ მეორე სემესტრში აღარ დაემთხვეოდა ჩვენი ლექცია და არც მას