ერთხელ დაშვებული შეცდომა(4 თავი)

-სადიყავი აქამდე?-კინაღამ გული გამისკდა მისი ხმა რომ გავიგე. -მეგობართან -ხელი ავიქნიე და ოთახში შევედი .უკან მომყვა და წინ დამიდგა . -მისმინე არმინდოდა რაა .ვიცი ძაან მკაცრად მომიმივიდა .ხვალიდან სამსახურშიც იარე და შეხვდი შენ დაქალებსაც .მაგრამ

თბილისელი ლილეს მანჰეტენური ცხოვრება (თავი 7)

ლილე არაბული თბილისელი წარმატებული გოგონაა, რომელმაც დიდი ძალისხმევის მეშვეობით შეძლო მანჰეტენში ,ფორდჰემის უნივერსიტეტის გრანტის მოპოვება და სწავლის გაგრძელება .ამერიკაში ჩასვლის პირველი დღიდან ლილეს ცხოვრება რადიკალურად იცვლება .მას უწევს

მორაგბე გოგონა თავი 5

დილას ცუდ ხასიათზე გავიღვიძე საათს დავხედე და წამოვფრინდი ღმერთო ჩემო ესღა მაკლდა პირველად გავიღვიძე ასე გვიან,თავი მისკდებოდა, ავდექი და ეზოში გავიხედე,ბიჭები ვარჯიშობდნენ მე კი ოთახში დავიწყე...

სიმართლის დრო 7 8 9 10 11 თავი

სამივე გავიდნენ გარეთ და ბექა სახლში წავიდა. მის მშობლებში ბოლო დროინდელმა დანახულმა ცვლილრბებმა, დიდი იმედი დაუსახა გულში, რომ გაუგებდნენ მშობლები ამ დიდ სიხარულსაც და ტკივილსაც. დღეს აღსარების ჩაბარების დღეა, სულის გაწმენდის დღე, რათა მჩატედ იყოს

არ დამტოვო (თავი 1)

"ბუძილნიკმა" დარეკა. ალბად გათენდა. ვახელ ერთ თვალს და ისევ ვხუჭავ, ადგომა მეზარება. დედის ხმა მესმის: "ემილი ადექი გათენდა, ხალხმა ფული იშოვა შენ კიდე ისევ გძინავს!" -ვდგებიიი!-ნახევრად მძინარი ვპასუხობ და საბანს ვიშორებ. ფარდას ვწევ სახლში დილის

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი9)

-მოკლედ თავიდან ძალიან კარგ ზასიათზე იყო.. -ეგ მეც დავინახე. მერე?-მოიცა მომაყოლე და გაიგებ, ჩვეულებრივ ჩავჯექით მანქანაში გავისეირნოთთქო და სალაპარაკოდ რომ დავჯექით და ვუთხარი ბოდიში საავადმყოფოში ვერ მოვედი არადა შენთან უნდა ვყოფილიყავითქო. რატომ

ჩვენი წილი ბედნიერება (1, 2, 3 თავი სრულად)

როგორც იწყებენ ხოლმე ისე ვერ დავიწყებ... რომ ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვიყავი ჩვეულებრივი ცხოვრებით, რადგან ეს ასე ნამდვილად არ ყოფილა. არც ჩვეულებრივი გოგო ვიყავი და რაღა თქმა უნდა არც ჩვეულებრივი ცხოვრებით. ეს კარგი იყო, თუ ცუდი არ ვიცი, მაგრამ ასე

ერთხელ დაშვებული შეცდომა(3 თავი)

-გიხდება-ჩაიცინა და უკნიდან მომეკრო.ტუჩი მოვიკვნიტე და გაზი გამოვრთე. -გამატარე,უნდა ამოვიღო-მისკენ შევტრიალდი და შევხედე (არა უფრო ავხედე, ცხვირამდე ვწვდები მას).თავი გადააქნია,ადგილიდან გაუნძრევლად კარადიდან თეფში გადმოიღო და მომაწოდა. იცი ჩემს

მორაგბე გოგონა თავი 4

-ჰო კარგი დავრჩებით!ამოიხვნეშა მარიკმა მე კი მთელი ძალით ჩავეხუტე,მემგონი ვეღარც სუნთქავდა, -არეთ გამიშვი დავიხრჩეე!ჩურჩულით მითხრა და მოვშორდი მერე კი ცეკვა დავიწყე და ეზოში მარტო ვცეკვავდი რაღაც სისულელეებს,ბიჭები კი ვიდეოს მიღებდნენ,უცებ ამ

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 1 და 2)

-რატომ კანკალებ?! -მკითხა მოულოდნელად. -შემეშინდა. ახლაც მეშინია... მეგონა მოვკვდებოდი -ერთი ცრემლი ჩამომიგორდა -როცა ჩემს გვერდით ხარ არ მოკვდები ნინა!