მდიდარი მკვლელი! 10 თავი ! დასასრული

-1 კვირაა განსაკუთრებული არაფერი არ მოხდარა ნოეს ცხოვრებაში. ყოველ დღე ერთიდაიგივე ხდება. იღვიძებს მიდის მიმისთან. გვიანობამდე იქ არის და სადღაც 12 1 საათისთვის ბრუნდება სახლში . ბიჭები ეხვეწებიან რომ ერთი ლუკმა მაინც ჭამოს მაგრამ

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 8

დღეები ერთმანეთს გავდა ლექციები სახლი და ასე შემდეგ. გიორგი სვანეთში იყო ლუკა არ ჩანდა ანი და მე მარტო ვიყავით და გამოცდებისათვის ვემზადებოდით. მე ყველა საგნის კონსპექტები მქონდა. მე და ანი ერთად ვსწავლობდით. წინასწარ ბიჭებისთვისაც გადავიღეთ

ბედის საჩუქარი თავი 3

ფეხი ვერ გადავდგი რომ იქაურობა დამეტოვებინა. გაშეშებული ვიდექი თითქოს ამ ადგილს მიმაჯაჭვესო. ხმის ამოღებასაც ვერ ვბედავდი. წამში გამახსენდა ყველაფერი რაც მან გამიკეთა და რაც მის გამო გადავიტანე. ისევ გიოს ხმამ დამაბრუნა ამ სამყაროში. -დაიკო

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 13)

დედა ჯერ კიდევ არ იყო მოსული,ჩემს ოთახში ავედით და ჭრილობა დავუშავე,პატარა ბავშვივით ყვიროდა და წესიერად არც მაცლიდა ჭრილობის დამუშავებას(იცინის). ლიზა:ლუკა,ბოდიში. ლუკა:ბოდიშს რისთვის მიხდი? ლიზა:იმისთვის,რომ არ უნდა წამეყვანე და არც მე უნდა

ვიცი მოხვალ ისევ (2 თავი)

ჩემი სუნთქვა დავარეგულირე და ზურგით უფრო ავეკარი ხეს. თვალები გავახილე და ჩემს წინ მდგარ სამ სილუეტს მოვკარი თვალი რომლებიც საშინლად საშიშად გამოიყურებოდნენ. შიშისგან ენა ჩამივარდა, ცივმა ოფლმა დამასხა, თავბრუსხვევა ვიგრძენი და გულის ცემა საოცრად

სასურველი (თავი 11)

მაგრამ მისი სიტყვები ვეღარ მაკავებს. ფეხზე ვხტები, სარამურის ამარა ოთახიდან გავრბივარ და ძველი საძინებლის კარებს ვაღებ.ნანახით გაოგნებული უკან ვიხევ და პირზე ხელს ვიფარებ. ოთახში ყველა ნივთი დალეწილია. ფარდები ჩამოყრილი და ჩემი ტანსაცმელი დაგლეჯილი.

სიყვარული თუ გართობა (თავი 6)

-იდოტები ხართ! უტვინოები!_თქვა აიდამ. გოგოებმა სახლი მიალაგეს. მაგიდიდან ყველაფერი მოაშორეს და თბილისში დაბრუნდნენ. გზაში არავის ხმა არ ამოუღია. ყველა თავის სახლში დაბრუნდა. გავიდა ერთი კვირა. აკო სახლიდან არ გადიოდა. ნუცას ეს ძალიან უკვირდა მაგრამ

ჩემი სამოთხე (თავი 7)

-ულამაზესი ხარ.-უცებ მზერა მოვაშორე და ჭიქა პირთან მივიტანე.ყავა მოვსვო და სამზარეულოში გავედი ისე რომ არაფერი მითქვამს.ასე იმიტომ მოვიქეცი რომ ვგრძნობდი როგორ მიყვარდებოდა ნელ-ნელა,ვგრძნობდი როგორ მიყვარდებოდა მისი მწვანე თვალები,მისი ღიმილი,მისი

არ მოკვდები (თავი 22) დასასრული

-როდის?!! როგორ მოასწარი(ანი) -ჩვეულებრივად შენმა ძმებმა საჩუქარი გაგიკეთეს(დიტო) -აუ მაგრა მიყვარხარ (ანი) -მეც ძალიან(დიტო) -შემო ბავშვებს გაგაცნობ(ანი) ანი და დიტო შიგნით შევიდნენ. ყველა გააცნო და დაჯდნენ. ცოტახანში დიდი ტრიუმფით მიულოცეს

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 12)

სიმართლე გითხრათ არც დედას მოეწონა მისი საქციელი,მისი ქუჩური,ჟარგონული გამონათქვამები.სასტუმროში მისვლისას ჩემს ოთახში ავედი,ლუკას მოუწერია,მაგრამ ვერ გავიგე შეტყობინების ხმა.დავურეკე და ხვალინდელ დღეზე ვილაპარაკეთ.. ლუკა:ხო ლიზ, სად იყავი