ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 4) +18

-ემიი -ხო დეე რა ხდება? -სალი მოვიდა -უთხარი შემოვიდეს ტირილისგან დასიებული თვალებიდან ცრემლები მოვიწმინდე, არ მინდოდა სალის შეემჩნია, რომ ვტიროდი. დაკითხვის ხასიათზე ნამდვილად არ ვიყავი... -ემი -შემოდი სალ -რაშვები? რა გჭირს? რატომ გაქვს

ვერ ვხვდები,რა გინდა? (თავი 3)

მოკლედ ესეც მესამე თავი.მინდა ვინც რასაც მისწორებთ მადლობა გადაგიხადოთ იმიტომ,რომ კარგა ხანია არაფერი დამიწერია და თან თან ვწერ თან ვაქვეყნებ და მიწირს და დროც არ მაქვს რომ მერე ჩავასწორო და რაც არ მომეწონება საათები ვაკეთო ნუ მოკლედ ვცდილობ რომ

წარსულის ლანდები თავი 4

სამი წლის განმავლობაში ხელი ხელ ჩაკიდებული დადიოდნენ ყველგან, სკოლაში სკოლის გარეთ, გიორგისათვის ბოლო წელი იყო და აბიტურიენტობისათვის ემზადებოდა, მკაცრად იყო გადაწყვეტილი მისი პროფესიაც, რადგან მამის ბიზნესი უნდა გაეგრძელებინა და ერთ დღესაც სათავეში

არქანგელოზი ( თავი 6 )

მოიცადე, მოიცადე, აზაზელ, დაბრუნდი , ლუციფერს უნდა ვუთხრა ყველაფერი , ის საფრთხეშია ... გაიძახოდა ლილიტი თუმცა მისი ხმა აღარავის ესმოდა

ყველაფერი დაიწო ასე... (5 თავი)

მოდი სანამ თხრობას გავაგრძელებდე გეტყვით რომ ეს ისტორია ჩემს დაზეა ყველანაირად რეალურია ყველანაირი ჩამატების და გაზვიადების გარეშე ვწერ ... ბევრს გაუჩნდა შეკითხვა რატომ არის მია ასეთი ბანალური ? სადაა მისი სიამაყე ? მოდიერთ რაღაცას გაგიმხელთ

ბედნიერი კიბო (თავი 3)

ესეც მესამე თავიი იმედია მოგეწონებათ . დილით ჩამეძინა რის გამოც სკოლაში დაგვიანებით მივედი. ჯანდაბა! პირველი მატემატიკა მაქვს. არვიცი რატომ მაგრამ ფაქტია რომ მათემატიკის მასწავლებელი ვერ მიტანს. მან კლასში არ შემიშვა. კარედორში ფანჯარასთან დავდექი

ჯიშკარიანის წესები (თავი 7)

- ამდენი ტატუ რატომ გაქვს? ან რას ნიშნავს? - არ მოგწონს? - მომწონს, მაგრამ რომ დაბერდები?... ალექსანდრეს უშნოდ გაეცინა. - ზუსტადაც თუ დავბერდები, თითო ეს ტატუ გამახსენებს ჩემს ცხოვრებაში რა მტკენია და რა გამხარებია. მოხუცებს ავიწყდებათ ბევრი რამ,

ცხოვრება იმდენად ირონიულია... (თავი 3) +18

იოანე-ბიჭი,რომელსაც ჟარგონულად რომ ვთქვათ ყველა და ყველაფერი ფეხებზე კიდია გართობის და ქალების მეთი არაფერი ანაღვლებს მამიკოს ფულებით რასაც უნდა იმას აკეთებს.. ვერ ვიტყვით რომ გაუნათლებელი და ხეპრეა თან ვერც იმას ვუარყობთ რომ უდავოდ სიმპატიური ბიჭია

ვერ ვხვდები,რა გინდა? (თავი 2)

გათენდა... მზემ გამოანათა,დილის ექვსი საათი იყო,მაგრამ ნათიას თალები უკვე დაჭყეტილი ჰქონდა. ასევე იყო გიორგიც. ამ ორს ძალიან ბევრი საერთო აქვთ...

- blue - ( თავი 4 )

ფოტო მომეჩხირა თვალში, ცრემლები ვერ შევიკავე, ფოტო ჩავიხუტე, შემდეგ ჩავიკეცე და ტირილი დავიწყე, ცრემლები , რომ მოვიწმინდე ფოტო კედელს ვესროლე გამწარებულმა, ტელეფონი ავიღე და მარიამს დავურეკე, ამდენი ხნის მერე პირველად, გავბედე , რომ საშველად