დათარსული კაცი (თავი 4)

ათი იყო დაწყებული, მეორე დღეს ოდეტა ისევ რომ გამოჩნდა კოტეჯთან. ვერანდის კიბესთან გაჩერდა და ქვემოდან ამომხედა. სავესე მთვარის შუქზე შევძელი კარგად შემეთვალიერებინა. უბრალო თერთრი კაბა ეცვა. ხელში მომცრო ჩამოდანი ეჭირა.

მე გირჩევ შენ (თავი 2)

და აი მეც მოვედი გონს თეთრი ოთახში და აპარატი წიკწიკებდა .. წამლების სუნი იგრძნობოდა ....თავი მისკდებოდა და ტკივილის ვგრძნობდი კონკრეტულ ადგილას არა ყველგან .... და აი ექიმიც - ჩვენი პაციენტიც გონს მოსულა ... - ექიმო

დათარსული კაცი (თავი 3)

მთვარეს პატარა ღრუბელი გადაეფარა. წუთით ზღვა გაითოშა, პლაჟსაც მრუმე ფერი დაედო: მერე მთვარე ისევ გადაიწმინდა, წყალიც გავერცხლისფრდა და ნაპირს კვლავ დაეღვარა შუქი. რეა მალრუ თვალს არ მაშორებდა. -სხვანაირად არ თანხის ხელში ჩაგდება არ მოხერხდება, თქვა

მომეცი შანსი (თავი 7)

როგორც იქნა ხელი მომიშუშდა და დავუბრუნდი ჩემს სამუშაოს.ბესარიონოს შვილი საკმაოდ სიმპატიური და ჭკვიანი აღმოჩნდა.ბევრი ახალი იდეები აქვს და ამიტომ სახლში თითქმის არ ვარ. ყველა მარკეტს ამოწმებს და მეც მასთან ერთად დავდივარ .

დათარსული კაცი (თავი მეორე)

კაცი რომ გამაოგნებელ, სისხლის გამყინავ შოკში ჩავარდება, ისეთი რამ დამემართა, ჩანთაჩაბღუჭული ვიდექი. გაშტერებული მივჩერებოდი სარკეში არეკლილ წყვილ შუშას და ნელ-ნელა ვკვდებოდი. მაშინვე გამოვფხიზლდი, ალკოჰოლი თვალის დახამხამებაში გამინელდა. ახლა ქალი

მსოფლიო დეტექტივების სეიფი დათარსული კაცი (თავი პირველი)

ციხიდან ივლისის თვეში გამოვედი, დილის რვა საათზე, კოკისპირულად, წვიმდა. სამწლინახევრის წინ დამახსოვრებულ სამყაროს უცნაური, ცოტა არ იყოს შიშნარევი გრძნობით ვუბრუნდებოდი. რკინის ჭიშკრიდან რამოდენიმე ნაბიჯი გადმოვდგი და შევცერდი, მინდოდა ღრმად

დემონური რექვიემი (თავი 3)

- საოცრად აღფრთოვანებული ჩანხარ, მოკვდავთა ცქერით, რომელთა მოვალეობასაც- მხოლოდ, მიწის დამუშავება და ხარკის გადახდა წარმოადგენს. - დამამცირებელი მზერით გადახედა, ჯერ მომუშავე გლეხებს შემდგომ კი მის თანამგზავრს. - ამ ამპარტავნობის გამო, გეძინა 700

დემონური რექვიემი (თავი 2)

- მისი დაბრუნება შეიძლება? - მან არ იცის სიყვარული, არ იცის ერთგულება, არიცის სინანული. ის არ გავს ადამიანს, თანაც ძალიან საშიშია. დაინა რეალური რომ, იყოს და არა უბრალოდ ზღაპრის პერსონაჟი, ვისურვებდი არასდროს გაცოცხლებულიყო.

მომეცი შანსი ( თავი 5)

ბავშობაში მინდოდა ექიმი გამოვსულიყავი, მინდოდა ხალხისთვის მემკურნალა.ვფიქრობდი კლინიკები გამეხსნა, სადაც ყველას შეეძლებოდა უფასოდ მკურნალობა.სწორედ იმიტომ რომ მკურნალობის ფული არ ჰქონდა ბებიაჩემს ვერ შეძლო ფეხზე დამდგარიყო და ჩემი მოვლა თავის თავზე

დემონური რექვიემი (თავი 1)

შორეულ სამეფოში ცხოვრობდა პატარა გოგონა, რომელიც არ გამოირჩეოდა: არც სილამაზით, არც სიმდიდრით და რაც არ უნდა, გასაკვირი იყოს არც გულისხმიერებით.