მეგობრის შეყვარებული (თავი 5)

როდესაც დანიშნულ ადგილას მივედით ჩემს წინ დიდი კარები გაიღო.გარედან მარტო ხეები და ბუჩქები მოჩანდა.როდესაც მანქანიდან გადავედით ჩემს წინ ულამაზესი ბაღი გადაიშალა ყამრავი ყვევილებით და ტბით ხეების უკან სახლიც მოჩანდა.გამიკვირდა ამდენი ხანია აქ

სიყვარული და ტკივილი (32თავი)

-სანდრო გთხოვ არ გინდა. ძალით არ მინდოდა. -ბატონო სანდრო დადეთ იარაღი თუ შეიძლება ჩვენ მივხედავთ ამ საქმეს. -სასწრაფოს გამოუძახეთ. თიკო გთხოვ მოდი გონს. გთხოვ. -აქ თქვენს გარდა მეტი არავინაა? -არა ოფიცერო მეტი არავინ, მხოლოდ ჩვენ. -კარგი გასაგებია.

180° (თავი I )

ჩვენ დღეს ის ადამიანები ვართ და ის ურთიერთობა გვაქვს, რომელიც ძალიან გვინდოდა და ბევრი ტკივილის გადატანის შემდეგ მოვახერხეთ ვყოფილიყავით ისე, როგორც დღეს! მეგობრობა, რომელიც ჩვენ სამუდამო გვგონია შეიძლება ერთ დღეს მტრობაში გადაიქცეს ისე, რომ

არ შეიძლება! 2 თავი

- ნუ გეშინია, არაფერი პირადული, დაიკოა ჩემი, ეგ ადრე იყო უთხრა შაკომ და კიბეებს აუყვა. გული ჩამწყდა ამ სიტყვების გაგონებაზე მაგრამ მეც არვიცი რატომ. ჯერ არაფერზე მქონდა პასუხი. გარდა იმისა რომ, ეს ბიჭი მინდოდა ძალიან.

M.I (თავი მეთოთხმეტე)

-რა უნდა მკითხო ისეთი რასაც ვერ გეტყვი-ნუცამ ფეხი ფეხზე გადაიდო და მოწევა დაიწყო. -ჯერ შენზე გკითხავ, მერე მარიზე რადგან დაჩის ეწყინება კიდე რამეზე რო მოტყუვდეს. 1. შეყვარებული გყავს?-ზუსტად ამ დროს ნუცას დაურეკეს ტელეფონზე-ვაკო? ვინ არის ვაკო თან

14 თებერვალი ( თავი 4)

მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია.ღიმილი მეკვროდა სახეზე, რაც შეუმჩნეველი არ დარჩებოდა სანდროს. 10 წუთის წინ მინდოდა გავცლოდი და არასოდეს დამენახა. ახლა? ახლა კი მინდა რომ ყოველთვის მას ვხედავდე და სხვას არავის. ვხვდები რომ მიყვარდება, ან უკვე მიყვარს

წარსულის ვერ დავიწყება (თავი 1)

საკმაოდ გვიანი იყო, მაგრამ უეცრად გარეთ გასეირნება მომინდა. რათქმა უნდა ბებოსაც გაუკვირდა, მაგრამ წინააღმდეგი მაინც არ ყოფილა. მე და ბებო თბილისში ვცხოვრობდით, ჩემი მშობლები და ჩემი ძმა კი იტალიაში იყვნენ. დედა დიდიხანი მეხვეწებოდა მეც წავსულიყავი,

ბედის ბორბალი (თავი 4)

-მოგეწონა,არა?-იცინის. -ჰო,მომეწონა-თავს ვუქნებ და გვერდზე ვიხედები. -მოდი,დაგეხმარები. -არაა მძიმე-ვაპროტესტებ,თუმცა მაინც ვაძლევ ზურგჩანთას და უკან მივყვები. -მოგეწონა აშშ-ში? ისე მეგონა,დარჩებოდი.

სიზმრის ქურდი (თავი VII)

-დილამშვიდობისა-ხალისიანად მივესალმე. -გენაცვალე ბებია,შენ რომ მღერი გული მინათდება, ბებო... ჩემი პატარა ბულბული ხარ-შემაქო ბებიამ და თავზე მომეფერა. -კარგი რა ბებო... ეგეთი ნოზის ხმაც არ მაქვს-ვუთხარი და გავიცინე.

მეგობრის შეყვარებული (თავი 4)

სპორტში ყოველთვის ჩათვლა მყავდა რადგან არ მეხერხებოდა არც ფეხბურთის თამაში არც დანაჩენი რამ,ამიტომ ყოველთვის სკამზე ვიჯექი და მათ ვუყურებდი ვინც თამაშობდა.დღესაც იგივე ხდებოდა სკოლის სტადიონზე ვიჯექი როცა ჩემი კლასელი თაკო მოვიდა. -რას შვრები?