ბაგრატიონი (თავი 1)

ისტორია არის განებივრებულ ოჯახზე. ოჯახში ცხოვრობს გოგონა რომელსაც არ აინტერესებს არც ფული და არც არაფერი რაც გააჩნია. ის თავის სამყაროშია და იპოვის კიდეც მისივე ბედს. მას ბევრი სირთულეების გადატანა მოუწევს. დანარჩენს კი ისტორიის დასასრულს გაიგებთ.

Different. (თავი მეოთხე)

-კარგი რა? აქ რა უნდა აკეთო?-ძალიან გამიკვირდა ჰარის ესეთი საქციელი. -რამით გავერთობი-მხრები ავიჩეჩე. ჰარის მზერა მოვაცილე და მიწას დავხედე. ბავშვების ნაწილი ჩვენ გვიყურებდა ნაწილი კი თავისთვის ერთობოდა. -შენც მოდიხარ-ბრძანებას უფრო გავდა მისი

24 თვე (პირველი თავი)

არაფერია მოგონებებზე უკეთესი და არც არაფერია მათზე უარესი. მინდა ყველაფერი დავივიწყო. ვითომ შევძლებ ის მოგონებები მივცე დავიწყებას, რომლებმაც ყველაზე დიდი ბედნიერება მაჩუქა? 24 განუმეორებელი თვე ერთად. ბევრი სიყვარული. ბევრი სიგიჟე, დათრობა,

პლუვიოფილი (თავი პირველი)

გოგო უცნაურმა წკაპუნმა გააღვიძა, თვალების გახელაც არ დასჭირვებია ისე ამოიცნო მისი საყვარელი კოკისპირული წვიმის ხმა, ლოგინიდან თვალებმოჭუტული წამოდგა, თავის საყვარელ ყურცქვიტებში გაყო ფეხი, თანავ მხრები გაშალა, ახალ გაღვიძებულს სრულიად ბუნებრივად

მინდა მიყვარდე 20 თავი

ლილი საავადმყოფოს კაფეში იჯდა და წვენსის ჭიქას უაზროდ უყურებდა.ცდილობდა არ ეტირა რადგან დარწმუნებულო იყო ნაინა გადარჩებოდა ცოცხალი ადამიანის დატირება კო სწორად არ მიაჩნდამიმდენად იყო ფიქრებში გართული ვერ შენიშნა მის წინ მჯდომი მათე რომელიც რამდენიმე

ალექსანდრე (2 თავი )

-კი,წამოვალ დამელოდე. ოთახში ავიდა და სწრაფად გამოიცვალა ,თავისი ჩანთაც აიღო სადაც ყოველთვის ჰქონდა სახატავი მასალა და ჩავიდა.რატომ დასთანხმდა წასვლაზე ადამიანს რომელსაც არც კი იცნობს? თვითონაც არ იცის... მანქანაში ჩასხდნენ და წავიდნენ.

Different. (თავი მესამე)

-როდის ადექი?-ჰარიმ ბოლო ბლინი თეფშზე დადო და ჩემსკენ მობრუნდა.-არც ისე დიდი ხანია-უჯრიდან ორი თეფში გადმოიღო. ერთი თავისთვის დაიდგა და თან ზედ ბლინი დადო და მეორე მე გამომიწოდა. მასზეც ბლინი იყო. მაგიდას მივუახლოვდი

ხდება ხოლმე...(მეორე თავი)

მოკლედ მეორე დღეს ბოლო გაკვეთილზე გაპარვა გადავწყვტეთ და მიუხედავად იმისა, რომ მასწავლებლის შვილი ვიყავი მეც დიდი სიხარულით გამოვფრინდი კლასიდან. კიბეებზე ჩავრბოდი როცა ყურებამდე გაღიმებული თორნიკე დალანდეს ჩემმა

მზის ჩასვლა (თავი მეთოთხმეტე)

-ეკას ველაპარაკე, ჯავახიშვილების მოახლეს. უთხრა ირინამ მიხეილს და მობილური მაგიდაზე დადო. -რაო მერე, რა გითხრა? -იმ სტატიის გამო დიდი ამბები ამტყდა. ლიზა სახლიდან წასულა, დათო თურმე მთელი დღეა კაბინეტიდან არ გამოსულა. -რას ამბობ. მშვენიერია.

ალექსადნრე (1 თავი )

ჩვენს სულში ვერავითარ შემთხვევაში ვერ გაიღვიძებს ვინმე სხვა ადამიანი, რომლის არსებობაზედაც არაფერი ვიცოდით. ცხოვრება ნელ- ნელა დაბადებას ნიშნავს. მეტისმეტად მარტივი ამბავი იქნებოდა მზამზარეული სულის მიღება საჩუქრად. ისევ სიცარიელე,ისევ წუხილი,ისევ