ორი ბაბნიკი (თავი 10)

ლიკას გულის ცემა შეწყდა.................... ექიმები სასწრაფოდ დატრიალდნენ და ელექტრო შოკის გაკეთება დაიწყეს ერთი ორი სამი არაფერია ლიკას აპარატზე მაინც გრძელი ხაზებია ლუკამ ოთახი სასწრაფოდ დატოვა ლაბოლატორიისკენ გავიდა სწორედ ის კაფსულა მოიტანა

ბელა (თავი 2)

უცებ შემოტრიალდა და ლამის თვალები გადმოუცვივდა, როცა დემეტრე დაინახა. საშინლად გაღიზიანდა ერთი დღის გაცნობილი ადანიანი, რამდენს უბედავდა. -ხელები გაწიე-უთხრა და ხელი კრა,მაგრამ ადგილიდან ვერ დაძრა. ბიჭი კი იდგა და კმაყოფილი სახით უყურებდა ხელებში

გზა სამოთხისკენ (თავი პირველი)

-მიყურებთ? დიახ ,მე ლიზა ვარ, ოთიკო ანდრიაძის შვილი,ის ახლა თქვენს წინ მამაჩემის გაციებული გვამი დევს და თქვენ სინანულით, ყალბი

სიყვარული თუ შურისძიება?(მეათე თავი)

ტაქსი გაჩერდა და გადმოვედი საავადმყოფოს წინ, სადაც ლუკა ყავდათ. იქ იმიტომ მივედი, რომ მაინტერესებდა როგორ იყო და თან გაახენდა თუ არა რამე. ავედი მის პალატასთან მივედი და ფანჯრიდან შევიხედე, იქ არავინ იყო, ლუკას კი ეღვიძა. დავაკაკუნე და თანხმობა, რომ

მინდა მიყვარდე 1 თავი

ისევ სიბნელე ირგვლივ და დაკეტილი კარები.შიში იმის რაც წინ გელის.თუმცა გონებამ სწრაფად დაიწყო მუშაობა და ვაიძულე თავს გამღვიძებოდა,ბედნიერმა მოვათვალიერე ჩემი ოთახი და შვებით ამოვისუნთქე რო ეს კოშმარი წარსულში დარჩა.ყველა დღე ერთმანეთს

salvation/ხსნა (თავი 8)

კარზე ზარის გაბმულმა წკრიალმა გამაღვიძა. ქეთი ვერ იქნებოდა, რადგან გასაღები ჰქონდა თან კვირა დღე იყო და ასე ადრე არა მგონია დაბრუნებულიყო. ხალათი მოვიცვი და ზლაზვნით გავედი. თორნიკე შემრჩა ხელში.

ქმრის ვალი გავისტუმრე (9 თავი)

არც თუ ისე დიდი ხანია ილოს იცნობს, მაგრამ დაეფიცება რომ ასე სახე წაშლილი და გაცეცილი ილო ჯერ არ ენახა. ტკივილიანი და განადგურებული. თითქოს რამე სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანესო.

არის ქალბატონო სერჟანტო !! (თავი 5)

დილით მარიამს შედარებით ადრე გაეღვიძა.. საბასთან ძალიან ახლოს იწვა.. მართალია არც მის მკერდზე სდებია თავი და არც მისი ხელები უგრძვნია წელზე, მაგრამ ისევ მისთვის ამოუცნობი გრძნობები მოეძალა.. ხელები სახეზე მოისვა, საკუთარ თავს სიმშვიდისკენ მოუწოდა

sms 8 თავი

„იპოვე ის!“ - თავზარდაცემული კიდევ დიდხანს ვდგავარ გაუნძრევლად და ყურადღების მოკრებას ვცდილობ. უნდა მივწერო. თითებს ძლივს ვიმორჩილებ, ტელეფონის ხელში ჭერასაც ვერ ვახერხებ, მაგრამ მაინც ვწერ ტექსტს. „ ვინ? ვინ ვიპოვო ირაკლი, მინიშნება მომეცი.“ -

მზის ჩასვლა (თავი მეცამეტე)

-ლიზა, ახლა ვერაფერს გეტყვი, გთხოვ დაწყნარდი, აქ დამელოდე და არ ინერვიულო. ცუდი არაფერია. -სად მიდიხარ? -მოგვიანებით აგიხსნი, ახლა უნდა წავიდე.