უცნაური ამბავი 1 თავი

დილის 6 საათი იქნებოდა სახლიდან რომ გამოვედი, ჩვეულებრივი უბრალო სპორტული ჩაცმულობით, აჩაჩულ დაჩაჩული, ამდროს მაინც ვარ უბრალო ჰო უბრალო ადამიანი, გააფხული ახალი მოსული იყო, ჩემვის ასეთ ამინდში სირბილი სასიამოვნო იყო

ფიქრებით დიალოგი თავი 23 დასასრული

და ჩემი მკლავი ხელებში მოიქცია, - სერიოზულადდ? რა არი ეეს? ხმამაღალი სიცილით ატრიებდა ჩემ მკლავს და მეც გაბრაზებულმა გამოვწიე, - ნუ იცინი მაღიზიანებს, კოპებ შეკრულმა ვუთხარი, და წამოდგომა ვცადე, - ასე ვმოქმედებ ბეიბ?

არეული გრძნობები 24 თავი

თათია ერთ ადგილზე მიყინულივით იჯდა და ცრემლიანი თვალებით უყურებდა გიგას წაშლილ სახეზე -მამა გთხოვ უფლება მომეცი რამდენიმე დღით აქ დავრჩე... მასთან ყოფნა არ მინდა- შეეხვეწა ჩამწყდარი ხმით უცნაურად მომზირალ კაცს

საქმით შეცვლილი ცხოვრება (თავი 5)

განძრევაც ვერ შევძელი, უბრალოდ ვიჯექი ძალა გამოცლილი, და თვალი მქონდა გაშტერებული ერთ წერტილზე. სახეზე ჩამოვისვი ხელები, წამოვდექი, ჩავიცვი, და გარეთ გავედი, სამსახურში უნდა წავსულიყავი.

პიანომენი (თავი მე-2)

მთვარის შუქი ლამაზად გვინათებდა გზას,სუსხიანი ჰაერი კი უფრო ნათლად ფიქრში გვეხმარებოდა,იქვე დრაივი დავინახე და ყავა შევთავაზე მადლობის ნიშნად -მგონი ყავა არ გვაწყებდა ნიკა -აი ასე სახელით მომართვა არ ჯობია,ცხვირ აბზუებულ საუბარს -რომელი?

გაყიდული ღირსება (14 თავი)

ტელეფონის ნომერი მიკარნახა, მერე რამოდენიმე წამი ვუყურებდი, ისევ იღიმოდა, მართლაც რომ საოცარი ნებისყოფის და სიძლიერის მქონე ადამიანი იდგა ჩემ წინაშე, ტელეფონი ჯიბეში ჩავიდე და ჩავეხუტე.

საქმით შეცვლილი ცხოვრება (თავი 4)

ახლავე გააჩერე მანქანა-დავუყვირე იგი ხმას არ მცემდა, რულს ხელებს უჭერდა და ჰორიზონტს გაჰყურებდა. მე კი ფანჯარაში გავიხედე,ჩამოვწიე, გრილმა ჰაერმა სასიამოვნოდ დამიარა სახეზე,შემდეგ მას შევხედე

დღიური ჰარემიდან, თავი 8 ( +18)

-სულელი გურჯი. როგორ გაივლე ამ ლამაზსა და დიდებულს გუნებაში, რომ ხარჭად დასმას გიპირებდი. ან სიცოცხლის აბდლად დასრულება რად განიზრახე. - აღელვებული მტუქსავდა მასზედ აკრულს და თმებს მალიმალ ამბორჰყოფდა.

არეული გრძნობები 23 თავი

შუაღამისას, შინ დაბრუნებული ნასვამი ლაშა ჩაწითლებული თვალებით მიაჩერდა დივანზე მჯდომ, კონსპქტებში თავჩარგულ ცოლს

ფიქრებით დიალოგი თავი 22

როგორი პასიურია, გაიცინა ალექსანდრემ, - უინტერესოა ჩემ მოსაკლავად ხალხი გამოგზავნა და ახლა ინტერესიც არ აქვს რამდენად გაქაჩეს? ისევ გაიცინა ალექსანდრემ და ანის გახედა, - დათო ხომ შეგიძლია ამ ყველაფრის გაქრობა?