ჩემი ისტორია (2 თავი)

ყოველთვის მგონია ხოლმე რომ ბედისწერა რომ არა ჩვენ არ ვიქნებოდით არასდროს იფიქროთ რომ თქვენსგან არ გამოვა გამოვა თანაც იდეალურად

არეული გრძნობები 29 თავი

თათიამ არაფერი უპასუხა, მხოლოდ ერთი წამით შეხედა ქმარს ზიზღით სავსე მზერით და მაშინვე ზურგი აქცია მის მომღიმარ სახეს -საით?- ცინიკური ტონით ჰკითხა ლაშამ

ღიმილის მიღმა ( თავი მეორე)

- თორემ მაზიანს დავდებ შენნაირ კაცს , ეგეთ ბავშვზე თავის შეყვარება წამით არ გაუჭირდება. ძაან მაგარი გოგოა ორი აზრი არ არის მაგრამ , აი ეგეთ გოგოებს პლატონურად და მალე უყვარდებათ , ერთ კვირაში შეაყვარებ თავს რომ მოინდომო , უბრალოდ გინდა ? რომ

ღიმილის მიღმა ( თავი პირველი)

- ყოველ ჯერზე როცა მახსენდება, ზუსტად ისეთივე განცდაა რაც პირველად, ზუსტად ისევე ირევიან ემოციები და შინაგანი შიშები როგორც მაშინ, დიდი დრო გავიდა მაგრამ ვერაფერი შეიცვალა, ყველაფერი ძალიან ცხადად მახსოვს. ვერც მაშინ და ვერც ახლა ემოციებისგან ვერ

არეული გრძნობები 28 თავი

-ვერ ვხვდები რას ხედავ უცნაურს იმაში რომ ახალი ტელეფონი გიყიდე-ნაწყენი ტონით უთხრა ლაშამ ზურგით მდგომ ცოლს სწრაფად მიუახლოვდა

ჩემი ბიჭი (თავი 11)

მართალია ჩემი ოცნებები და რეალობა რადიკალურად განსხვავდებოდა ერთმანეთისგან, თუმცა ვგრძნობდი რომ ალექსანდრეს ბავშვი უკვე სიგიჟემდე უყვარდა.

ჩემი ბიჭი( თავი 10)

საბედნიეროდ თუ ჩვენდა სამწუხაროდ ყველაფერი ისე არ ხდება როგორც ჩვენ გვინდა.ცხოვრებისეულ გაკვეთილებს სანამ ამ სამყაროში ვართ ვერავინ გავექცევით .თუმცა დროის უკან დაბრუნება ჯერ ვერავინ შეძლო.

შეგიყვარდები! {თავი 1}

-თორე?-ხალისობდა მისი უსუსურობით. -მოგკლავ-თითი გამაფრთხილებლად დაუქნია. -მიდი-კიდევ უფრო ახლოს მივიდა. ქალის სავსე მკერდს სხეულზე გრძნობდა. სხეულში დავლილ ვნების კორიანტელს ლოკალურად ებრძოდა.

ჩემი ბიჭი ( თავი 8,9)

გერმანიაში ძალიან ბევრს ვფიქრობდი ჩემს ცხოვრებაზე.როგორ აეწყო, რაშემეშალა ,რატომ მაინცა და მაინც მე. დიდხანს ვფიქრობდი მეთქვა თუ არა ალექსანდრესთვის შვილის შესახებ .მერე მამაჩემი გამახსენდა და გამახსენდა რა დრო გავიარე.როგორ მტკიოდა დაროგორ მტკივა

ჩემი ბიჭი (თავი 6)

ეხლა რა იქნება ? ათასჯერ მაინც გავიმეორე თავში.ელეც კი რომელიც წუთში ას სიტყვას ამბობს დუმს.თავი ფილმის მთავარი გმირი მგონია.როგორ ავუხსნა ავადმყოფ დედას, თუ უბრალოდ აქვე დავამთავრო?!