"სიყვარული" თუ "სიძულვილი"?! (7 თავი)

-ნინა,წამოდი გავისეირნოთ(აჩი)-ხელი მტკივა,თან...(ნინა)-ხელს მოევლება(აჩი)-ძალით თუ ნებით წაიყვანა და სეირნობდნენ.-როგორ გაიგე,რომ ავარიაში მოვყევით?(ნინა)-ოფისიდან შემატყობინეს(აჩი)-გონს სანამ მოვიდოდი ლაპარაკი

სიყვარული თუ შურისძიება?(მერვე თავი)

ცოტა ხნით აივანზე გავედი ჰაერზე, მაგრამ მოულოდნელად მხარზე ხელის შეხება ვიგრძენი. მოვტრიალდი და ცაბაძე იყო.-აქ რა გინდა?-არაფერი, მინდა ჩემი საჩუქარიც მოგცე.- სხვა საჩუქრებთან რატომ არ დადე?-არა, მინდა პირადად გადმოგცე.

ქმრის ვალი გავისტუმრე (7 თავი)

იმ სიმართლეს რომლებიც წლების მანძილზე ჩრდილში იყო თაროზე მიდებული და ტაბუ ედო. - რომა ექიმმა მხნედ გაუღიმა, აქაოდა რა სამადლობელიაო.ბედნიერება პეპელას ჰგავს. რაც უფრო მეტად ცდილობ მის დაჭერას, უფრო გისხლტდება ხელიდან, მაგრამ თუ ყურადღებას სხვა

"დედშენს უთხარი ცხვირი მოგხოცოს" (თავი5)

*** ___მია__ -მიაა -ზევიდან დამაწვა მიკა.. ამოვისლუკუნე -რა გჭირს მია? -გაკვირვებულმა მკითხა და თავი ამომატრიალებინა _ შენ, შენ რა ტირი? -გაფართოვებული თვალებით მიყურებდა, აღელვებასვერ მალავდა -გაიწიე! -დავუღრინე --ნუ მეხები! -ვუთხარი და ჩემზე

თესალონიკიდან... (1 თავი)

ნიკეა ვარ, 17 წლის. კი, ეს ის ასაკია, როდესაც ფიქრობ, რომ ყველაფერი ჯერ კიდევ წინ გაქვს, მაგრამ რეალურად მე ასე აღარ ვფიქრობ. რაც შეეხება სახელს, შეიძლება ითქვას, რომ გარკვეულ ასპექტში ვერ ან არ ვამართლებ, მაგრამ ეს რა თქმა უნდა ჩემიდან არ

უჟმური უფროსის წესები (თავი 9)

ძლივს გამოეპარა ბებიას სახლიდან და ქუჩას დაუყვა. იმისდა მიუხედავად, რომ იტალიაში რამოდენიმეჯერ არის ნამყოფი , აქაურობა მისთვის მაინც ძალიან უცხოა. ყველაფერს ინტერესით აკვირდება და ერთი სული აქვს როდის გავა ორი დღე რომ ვენეციაში წავიდეს.

ქალაქელი პრინცესა (4 თავი)

უსაფუძვლოდ ვეჩხუბე. მიუხედავად იმისა რომ გავბრაზდი, არ მწყენია რომ დედამ ბარათები დამიბლოკა. გული იმან დამწყვიტა რომ ბექამ იცოდა ეს და მე არა. ბავშვობიდან თუ სადმე მივდიოდი დედა ჩემს თავს ყოველთვის ბექას აბარებდა, თითქოს მე არ შემეძლო ჩემი

აღარ დაბრუნდე რაა (4თავი)

ვაკომ ძაან ბევრი შოკოლადები დამანახა დასვენებაზე მომცა და ისე ჩავეხუტე მეც გამიკვირდა :დდ ფოტო გადავუღე და ვაკოსთან შეთანხმებით გიორგის საეჭვიანოდ დავდე ფბზე წარწერით "როგორ მანებივრებს ჩემი სიცოცხლე" ბევრი ვიღადავეთ გიოს ლაიქზე ვაკოს ძაან

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 3)

გახევებული ვუყურებდი,ვუსმენდი და ვერ ვიჯერებდი. ნუთუ კიდევ იგივე გამიკეთა ცხოვრებამ, ისევ გამწირა ისევ უმიზეზოდ. განა მინდა ესეთი ცხოვრება? ღმერთმა იცის მერამდენეჯერ ვეკითხები ამას ჩემთავს, და არა მხოლოდ ამას. უნდა ვიყო ძლიერი, უნდა ვიბრძოლო, არ

ურთიერთობა გრძნობების გარეშე. ( 3 თავი )

....ოთახში ნახევრადშიშველი ალექსი შემოვიდა..თვალები იმ დონეზე გამიფართოვდა მეგონა გადმომცვიდებოდა...ვიცოდი რომ გუშინ ვიღაცასთან ერთად ვიყავი,მაგრამ ნამდვილად ვერ წარმოვიდგენდი რომ ეს ვიღაც ალექსი იქნებოდა.... ვაჟბატონი ჩემს სახეზე ძალიან გახალისდა