ჭირვეული სტუმარი (26 თავი)

ოცდამეექვსე თავი ალბათ არის მომენტები, როცა ფიქრობ რომ როგორც იქნა ყველაფერი დალაგდა, ჩვეულ კალაპოტს დაუბრუნდა, როცა გულით გრძნობ, რომ ბედნიერი ხარ და მეტი არც არაფერი გინდა. ვუსმენდი ქეთის მშვიდ სუნთქვას და გული სიხარულით მევსებოდა, მე ცხოვრებისგან

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეჩვიდმეტე თავი)

-დამთავრდა შენი აპრილი ახლა მაისით ისიამოვნე.ლევანის დამცინავი ხმა ორივე დაქალს აღიზიანებდა. -1 წელიწადში ისევ შეგიჭამ ტვინს.ენა გამოუყო ალექსანდრამ. -მანამდე თუ შენ ტვინი არ შემიჭამე ხო ავშენებულვარ. -გეყოთ ახლა!.მობეზრებულად წამოიყვირა სალომ.-შენი

სიყვარული მეორედაც მოდის (8 თავი)

ვიცი, ვიცი მაგრამ, ეხლა ჩემთვის არაფერს არ გთხოვ, ლილუსთვის მინდა რომ გთხოვო. აგვისტოში 18 წლის ხდება და მინდა აქ იყოს ჩემთან ერთად. მას წასასვლელი არსად არ აქვს, ბავშვობიდან ერთად მოვდივართ და არ მინდა სხვაგან წავიდეს.

ატკიებული თავი (3 თავი )

თითებით მის სახეს ვეფერები მისი ტუჩებისკენ მივიწევ. ვეხები. ის კი თმაში ხელს მიცურებს ჩემს ზემოდან ექცევა და გაუჩერებლად მკოცნის. ხელებს კისერზე ვაწყობ. ჩემსკენ ვიზიდავ. როგორ მომნატრბია. არც კი ვიცი როგორ ძლებდი მის გარეშე ხელს ჩემს ფეხძე ასრიალებს

ანა 2 თავი

შუადღე გადავიდა. კიდევ დიდხანს ვიმეცადინეთ. მსიამოვნებდა რატის გვერდით ჯდომა, მარჯვენა მხარი მეწვოდა, ვგრძნობდი მამაკაცის სიახლოვეს. შიგადაშიგ ხარბად შევისუნთქავდი ხოლმე ჰაერს, თითქოს რაღაცის დანაკლისს ვინაზღაურებდი. ხუთი გახდა. უცებ კარი გაიღო და

წავიდეს ყველა, მხოლოდ შენ დარჩი.. ♥ (თავი 1-2)

...... გოგონა ფრთხილად შევიდა კომპანიის ეზოში, მანქანის სარკიდან მალევე შეამჩნია მეორე მანქანაც, ''ჩემი უფროსის ჯამბაზი შვილიკო'', გაიფიქრა გოგონამ და მანქანა იქ გააჩერა, სადაც ბიჭი გეგმავდა.. ირონიულად ჩაიცინა და გადავიდა.. ჯერ კიდევ ახსოვდა,

ხეების სამყარო იდუმალება და მეგობრობა (თავი 2)

დღეს დღე მისდევდა,, ღამეს ღამე,, ფიქრად მექცა სილამაზე რომელიც არასოდეს ცილდებოდა ჩემს გონებას თვალს დავხუჭავდი და ვხედავდი თუ როგორ შემოღებდა კარს,,, მისი ღიმილი და თავდაჯერებულობა ჩემში ემოციას მატებდა.. არასოდეს განმეცადა ესეთი გრძნობა არასოდეს

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 7)

ორივეს მოეწონა თუმცა რომელი იტყოდა კარგიაო, ორივე ერთმანეთზე ჯიუტი იყო. როგორც კი დაამთავრეს ანის ოთახში შევიდა. გვიანი იყო, რამოდენიმე გეგმა დასახა თუ როგორ გაქცეულიყო, თუმცა ეს შეუძლებელი იყო ყველა გზას ალექსანდრე უკეტავდა. ბოლოს დაიღალა დაწვა და

ჭირვეულის მორჯულება (7თავი)

-მოკლედ გეგმა ესეთია ვითომ მე მიწევს წასვლა საფრანგეთში აი შენ რომ მიდიხარ ეხლა საქმეებზე ვითომ მე მივდივარ, ცოტა კორექციას მივმართავ და შენგან დარწმუნებული ვარ ვერ განმარჩევს, ისე მოვაწყობთ თითქოს საფრანგეთში მე ვარ აქ კი შენ, მე ამ დროის

სიყვარული თუ შურისძიება?(მეცხრამეტე თავი)

ჩავილაპარაკე ჩემთვის და სახლში ავედი. მან კი ყურადღება არცკი მომაქცია ისე წავიდა, თითქოს საერთოდ არაფერი მითქვამს. გაბრაზებული ავედი სახლში და მაშინვე ჩემს ოთახში შევვარდი. სასამართლო პროცესი ხვალ იყო, ამიტომ მომზადება მჭირდებოდა.