პატარავ,სამუდამოდ ჩემი ხარ." თავი 3

გამოცებას ვერ ვმალავდი..ნეტა ვინ ჯანდაბაა? ან ჩემგან რა უნდა? რას გადამეკიდა? იქნებ ნომერი ეშლება და მე არ მწერს? ათასი კითხვა მიტრიალებდა..ლიზა კი "ვაი შენსპატრონს თვალებით" მიყურებდა.. -რა იყო გოგო რა გჭირს? გაოცებული მიყურებდა ლიზაც

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 24)

ალექსმა ცდილობდა იარაღი წაერთმია,მართა ჩემს წამოყენებს ცდილობდა,უეცრად გასროლის ხმა,რომ გაისმა.....გასროლის,რომელმაც ჩემს ცხოვრებას ბნელი წყვდიადი დაადო ტაბუდ!

მზის ჩასვლა (თავი მეხუთე)

-ყველაფერს ნუ გადაჭამთ. -გვაპატიე ლონდ, მაგრამ ისეთი გემრიელია ეს ნამცხვარი. თავი იმართლა ბექამ. -ჰო, ნამდვილად გემრიელია, მხარი აუბა ნინამაც. -აი ნინა, კიდევ ერთი ნაჭერი აიღე. უთხრა ბექამ. უნდა გაგასუქო, რომ მერე კიდევ ერთი მიზეზი მომეცეს შენი

'მარჯანიშვილზე' (თავი პირველი)

წლებმა სხვა ცხოვრება მოიტანა. გრძელთმიანი იოანაც გაიზარდა, მაგრამ ღიმილი უცვლელი დარჩა. ისევ ტკეპნიდა დოლიძის ქუჩებს,ისევ ფერად ტანსაცმელში გამოწყობილი და ისევ ნახევრად დაობლებული.თუ დოლიძეზე გაივლიდით ყოველთვის გაგახსენდებოდათ იოანა პირველი.

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მერვე თავი)

უკვე მერამდენე ლექტორს უსმენს და ვერაფერს ვაერ გებულობს. საათს დასჩერებია და თითოეული წამის გასვლას სულმოუთმენლად ელოდება.აშკარა იყო უკვე აღარაფრის თავი ჰქონდა, მისი ცხოვრება სულ სხვაგვარად წავიდა. ამბობდა როცა სწავლა დაიწყება შევეცდები ყურადღება

მზის ჩასვლა (თავი მეოთხე)

-აბა, რა გაარკვიე? კითხა ლიზამ ლუკას და მის გვერდით ჩამოჯდა. -მიხეილი წარსულში ნასამართლევია, საქმე ეხება უკანონო გადარიცხვებს, რომელიღაც კომპანიიდან. ადრე ის გიორგაძე იყო, მაგრამ ციხიდან გამოსვლის შემდეგ გვარი შეიცვალა და კობახიძე გახდა. თუმცა,

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 23)

-სად გაქრა ის საამაყო ქალი,ვერ ვხვდები,ალექსი რომ დააჩოქა სადაა ის ნინუცა?! დანანებით და შემზარავი ხმით მელაპარაკებოდა დადა და გული მეფლითებოდა თითეული მისი სიტყვით.

სულ როგორ ეცემი ქავთარაძე?? (თავი5)

ვერაფრის გააზრება ვერ მოვასწარი თანაც დიდი რაოდენობით ალკოცოლიც თავისას შვებოდა.. თავბრუ საშინლად მეხვეოდა ყველაფერი ირგვლივ ისე ტრიალებდა ვერაფერს ვხვდებოდი... მივყვებოდი ალექსანდრეს თანაც ცრემლები თავისით მომდიოდა ვერაფერი გამეგო კლუბიდან

მზის ჩასვლა (თავი მესამე)

დათოს ლიზას ხელი ეჭირა, შემდეგ ერთმანეთს მიუახლოვდნენ და აკოცეს. კიდევ ერთი ჯადოსნური წამი მათ ცხოვრებაში, გულიც ისევ ჩქარა უცემდათ. ეკა ამ ყველაფერს უყურებდა, მან ტელეფონი ამოიღო და დათოს და ლიზას ჩუმად სურათი გადაუღო. ლიზას მობილურზე მესიჯი

ლურჯი მთვარე 10 თავი

- როგორ ხარ? - მზრუნველი, თბილი ხმით მკითხა და უფრო ახლოს მოიწია. - კარგად. - ჩავიჩურჩულე და გამამხნევებლად გავუღიმე. - ცუდად მოგექეცი, მაგრამ არ მინდა ნანობდე. - ჩემი ხელები თავისაში მოიქცია და თვალებში ჩამხედა. - არაკაცივით ვერ მოვიქცევი და ვერ