მთვარის ბნელი მხარე - I თავი

ესაა ჩემი ცხოვრება. დათვლილი ნაბიჯები, ჯოხი და არავითარი დამოუკიდებლობა. მე ტვირთი ვარ მშობლებისთვის და გამოუსადეგარი საზოგადოებისათვის. 8 წლის ასაკში ტვინის სიმსივნე დამიდგინეს. მას ვაჯობე, მაგრამ სამაგიერო გადამიხადა ავადმყოფობამ და მხედველობა

ვნებებზე ეჭვიანი (თავი 1)

-წავალ,ინტერნეტში ვინმეს ავაგდებ-მივდივარ ენთუზიაზმით,ამ საღამოს მარტო გატარება არ მინდა.საკუთარი წარმატება უნდა ავღნიშნო ლოგინში! ინტერნეტში ბიჭებს ვამატებდი...საერთო მეგობრებიდან ვირჩევდი ყველას.მსგავსი რამ არასდროს გამიკეთებია.

სისუსტე (თავი 1)

-სად მივდივართ? - პასუხის იმედი დიდად არ მქონდა, მაგრამ სიჩუმე მომბეზრდა და მაინც ვკითხე. -მაღაზიაში. - ჩემდა გასაოცრად მიპასუხა. -რისთვის მივდივართ მაღაზიაში? - სასწრაფოდ ჩავეძიე, სანამ ლაპარაკის ხასიათზე იყო მოსული. -კაბის საყიდლად. -კაბებს იცვამ?

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (დასასრული)

ლამაზად მიილია დრო..ძველმა წელმაც მიხურა კარი..ამაში კი გაბრიელისა და ევას ცეკვა დაეხმარა.წყვილმა ევროპის ჩემპიონატზე პირველი ადგილი დაიკავა.არმენიაში იყვნენ და ძალიან კარგად გაატარეს დრო. ცხოვრება მიდიოდა საოცრად და ნაზად...

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 11)

არ შემაწყვეტინოთ, რაღაცის მოყოლა მინდა. (ყველა გაჩუმდა, გიოც კი.) გიო ძმურად შენ გააგრძელე დაკვრა, მოკლედ აქ ვინც ხართ, ყველა ძალიან ძვირფასები ხართ ჩემთვის, მაგრამ თქვენს შორის იცით რომ ანის გამოვარჩევ ყველაფრით, ის ჩემი მეგობარი და მეორე

მინდა მიყვარდეს თავი 37

სანდრო მირანდას პასუხს ელოდებოდ მაგრამ გოგომ არ მისწერა,მიხვდა რომ ძალიან დამცირებული და განადგურებული იყო მჟავია მისი საქიელის გამო.ასე უხეშად არ უნდა მოქცეოდა,ჯერ უნდა დაფიქრებულიყო და შემდეგ უნდა ემოქმედა.მაგრამ არა მისი გონება სიბრაზემ დააბრმავა

მოულოდნელი...(მეორე თავი)

ხმას ვერ ვიღებდი ისე მიხაროდა,მივყვებოდი უკან ჩქარი ნაბიჯებით. მომენტებში მაჩერებდნენ,მღეროდნენ გიტარის თანხლებით,შემდეგ ისევ წამოდი და ლამაზი გულების აშვების ცერემონია.ვერც ვლაპარაკობდი ბედნიერებისგან.

ლურჯი მთვარე 1 თავი

ბურანში ვცხოვრობდი სამი წელი,მხოლოდ მასზე ვფიქრობდი,მისი ცხოვრებით ვცხოვრობდი,კუდში დავყვებოდი.სკოლა და ირაკლი წარმოადგენდა ჩემი ინტერესის სფეროს,სკოლაშიც არ ვივლიდი,მაგრამ ვიცოდი ამის გარეშე უნივერსიტეტში სწავლას ვერ გავაგრძელებდი,მე კი მინდიოდა

უდანაშაულო სიყვარული (თავი 1)

ნატა ადგილიდან არ იძვრის, სულ მილიმეტრები აშორებთ ერთმანეთთან, სახეს ფრთხილად ხრის დანიელი მოსამსახურის ტუჩებისკენ, გემრიელად მოიმზრიებიან ატმისფერი ამობურცული ტუჩები, რას არ მისცემს ,რომ ჩაუკოცნოს ეს სინაზით გაჟღენთილი ბაგეები, მაგრამ არა, ჯერ ხომ

ჩემი მცველი (თავი 3 )

მესამე თავი.. პატარა თავებისთვის ბოდიშიი .. თქვენი აზრი მაინტერესებს ..... დილით გავემზადე და კიბეზე ჩავდიოდი როდესაც ,,მომღიმარის’’ კარი გაიღო და მივხვდი რომ ის ბიჭიც ქვევით მოდიოდა, ამიტომ თითქმის სირბილით ჩავედი კიბეებძე და მანქანაში ჩავჯექი.