ნაკვალევი მეორე ნაწილი (12 თავი)

მეთორთმეტე თავი ჩვენც იგივე სასტუმროში ვართ დაბინავებული, სადაც სალომე. წინასწარ ვტკბები მასთან შეხვედრის მოლოდინში. თუმცა გულის სიღრმეში მეშინია. როგორი რეაქცია ექნება ჩემს დანახვაზე? მოზარდი თინეიჯერი ბიჭივით ვღელავ და ვნერვიულობ. თუმცა გულს ის

ქილერზე შეყავრებული (თავი 2) "LeJulesVerne"

ტანსაცმელი სულ სველი ჰქონდა, მან ხელი დამავლო და თავის ნომერში შემიყვანა, მას სააბაზანოში ნიჟარა გაუფუჭებია და წყალი იქცეოდა, გოგონას წყლის შეკავებაში დავეხმარე და ნიჟარა შეუკეთე, სანაცვლოდ მეც საშინლად დავსველდი, გოგონამ პირსახოცი მომაწოდა და

მინდა მიყვარდეს თავი 4

2 საათი ხდებოდა უკვე ძალიან გვიანი იყო,ახალგაზრდებმა დაშლა რომ დაიწყეს.ნიას სახლამდე მიყვანა ლევანიმ საკუთარ თავზე აიღო.მე და თეკო ჩემი მანქანისკენ გავემართეთ როდესაც უკნიდან ბექას ხმა მომესმა. -ანა,სახლამდე გაგიყვანთ თუ გინდათ.-მოგვმართა მე და

ის სხვანაირია (თავი 2)

ჩვენმა გეგმამ მშვვენივრად იმოქმედა მართლა ისე გავერთეტ ფილმზეც ბევრი ვიცინეთ დილით გაღვიძება კი რთული აღმოჩნდა ძლივს მოვასწარით გამზადება გავიქეცით და მარშუტკას მივუსწარით შევედით ოხ! ისევ ვიბლიანი ლატარიაში მერგო ეს ბიჭი?-გამარჯობა

შენ ჩემი გახდები?!..... (თავი 3)

ეს პირველი კოცნა იყო,ნინუცას პირველი კოცნა.ვნება მორეული კოცნიდა ალექსი ნინოს წითელ, დაბერილ ტუჩებს,ნინო უძალიანდებოდა,მაგრამ დაღალა მალევე გაძალიანებამ და მანაც დაუკოცნა ტუჩები ნაკაშიძეს....ალექსი,მეტსადამეტს ითხოვდა ნინოს ტუჩებისგან,ხან ზედა ტუჩს

"ქილერზე შეყვარებული" (თავი 1)

შუა დღე იყო, სავარძელში ვიჯექი და იარაღს ვწმენდდი, რა დროსაც ერნესტომ დამირეკა, მისი ნამდვილი სახელი ყველამ დაივიწყა და ერნესტოს ნაცვლად ტონი შეარქვეს, მე მახსოვს რადგან ბავშვობიდანვე ერთად ვიზრდებოდით, ყურმილი ავიღე და ერნესტოს (ტონის)

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (11 თავი)

მე და დიმკა ვახოსთან შეხვედრით კმაყოფილნი წამოვედით. ემოციებით დატვირთული, ისეთი ხალისიანი ვიყავი, მინდოდა ხმამაღლა მეყვირა, ყველას გაეგო, რომ ბედნიერი ვიყავი. რა მიხაროდა? ზუსტად არ ვიცი. უბრალოდ შიგნიდან ვიყავი აღტკინებული.

სანდრო ფილფანის საკუთრება (2 თავი)

დილით ზარის ხმამ გააღვიძა, თუმცა ადგომა არც უფიქრია. თავი საშინლად ტკიოდა. რა გასაკვირია, როგორც ყოველთვის გუშინაც გონისდაკარგვამდე გამოთვრა ფილფანი თავის საძმოსთან ერთად. ბოლოს ის ახსოვს თუ როგორ მიაშურა კლუბის საპირფარეშოს ვიღაც წითურ ნა*ასთან

ის სხვანაირია (თავი 1)

მე სამყაროს ყურება შავ-თეთრ ფერებში დავიწყე მე ჩემს დარდს და გულის ტკივილს ვერასოდეს ვერავის ვერ ვუყვებოდი რატომ? დამიჯერებთ? მცხვენოდა! ჩემთან ყველას სხვანაირი დედა ჰყავდა სხვანაირი მამა და ალბათ ზუსრგს უკან დამცინებდნენ

სასიამოვნო ლაშქრობა (თავი 1)

ვერასდროს ვერ ვიტანდი ლაშქრობებს, წოწიალს, ვარჯიშზეც უარს ვამბობდი და ბავშვობიდან მხოლოდ ფისკულტურაში მყავდა დაბალი ქულა. ვერ ვიტან წუწაობა-გუნდაობებს და მსგავს მაიმუნობებს. ყველანაირ სპორტს ვერიდები. ალბათ იმიტომ, რომ აღნაგობით ბავშვობიდან სუსტი