''ამაყი გოგონას დღიური'' (თავი 1)

დაწყება ყოველთვის რთულია, მაგრამ რაღაცით ხომ უნდა დავიწყო. მოგიყვებით ჩემს მოკლე ბიოგრაფიას. ვცხოვრობ თბილისში, მყავს მეგობრული ოჯახი, ბევრი მეგობარი და რამდენიმე საუკეთესო დაქალი. სკოლა 1 წელზე მეტია რაც დავამთავრე და მენატრება თითოეული წუთი იქ

ნათელი წერტილი (9 თავი)

ამ თათბირიდან რამოდენიმე თვე გავიდა. მე კორპორაციაში ვმუშაობდი. საქმეებში ვერკვეოდი. ბიზნესს საუკეთესო კადრები მართავდნენ. მამაჩემის წამოწყებულ საქმეს, ღირსეული გამგრძელებლები ყავდა, მაგრამ სამწუხაროდ ქორწინებაზე უარის თქმით განაწყენებული

ქორწინება კონტრაქტისთვის (4 თავი)

გოგოებს ვუთხარი და წამოვალთო თქვეს მეც მალევე გავუთიშე. დღე ჩვეულებრივ გავიდა 9 საათისკენ ოტახში ავედი რომ კლუბში ჩასაცმელად კაბა ამერჩია, მალევე მოვნახე. შავი საკმაოდ მოკლე კაბა ჩავიცვი უკან ამოღებული იყო ზურგზე და ტანზე კარგად მომჯდარი,

სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი (თავი 5)

გარშემო მიმოვიხედე დაა ჩემი ტყისკენ ტირილით წავედი... დიდხანს მივდიოდი იმ ადგილისკენ სადაც სულ ვჯდებოდი და მთელ მესტიას გავყურებდი ღმართიდან. იქვე წამოვჯექი და გადათებული მესტიის ყურება დავიწყე. ძალიან ლამაზი იყო... ვუყურებდი ხედს და

ნათელი წერილი (8 თავი)

რადგან გადაწყვეტილება მივიღეთ, მოქმედებაც დავიწყეთ. ოთარი თავის ბიჭებთან (დაცვის თანამშრომლებთან) ერთად მაიას ბინას უთვალთვალებდა. ნიკამ სთხოვა: - არაბი მეზობლები, თუ გამოჩნდებიან ჩვენი კორდინატები გადაეცი და უთხარი, რომ დაკონტაქტება გვინდაო.

მტერი შემიყვარდა (თავი 7)

ლოგინიდან მაშინვე წამოვხტი და ტანსაცმლის არჩევა დავიწყე. ბოლოს გადავწყვიტე ჯინსის შორტები და ბრეტელებიანი მაიკა ჩამეცვა. ფეხზე კი კეტები. გავემზადე. გასაღები ავიღე და მანქანაში ჩავჯექი. ჯიბიდან მობილური ამოვიღე და მარის მივწერე. -გოგო წამოდი რა

ქორწინება კონტრაქტისთვის (3 თავი)

-დემეეეე..-გამოვტქვი მისი სახელი 'გაწელილად'-ჰოოუუუ-აუ ჩემი ოთახი მაცვენე რა საინლად დაღლილი და გამოფიტულივარ საშინლად მეძინება... -ეჰჰ საყავრელო ეგ სანამ დაიღლებოდი მანამდე უნდა გეთქვა რომ სახლში მომეყვანე და სხვა რარაცეებისთვისაც დაგრცენოდა ძალა

სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი ( თავი 4)

მე გამოვფხიზლდი და მათკენ სირბილით წავედი როცა ლიზა თინ დამიხვდა, ფეხი გამომიშვირა და მეც გამოვედე მის ფეხს და ძირს დავენარცხე, ტავში ძალიან დიდი ტკივილი ვიგრძენი შემდეგ კი გავითიშე. არაფერი მახსოვს. თვალებს ვახელ. ირგვლივ ყველაფერი თეთრია. არა...

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 4

-გამიშვი!-ძლივს ლუღლუღით ვამბობ და თავის აწევას ვცდილობ,მინდა ჩემი ცხვირის ნესტოები მის მკერდს მოსცილდეს,რომ ის საშინლად სასიამოვნო სურნელი აღარ ვიგრძნო მის სხეულს,რომ აქვს.

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? (თავი 5)

-განგა- -გააჩერე... ღმერთო... გააჩერე... გააჩერე...-ვკიოდი გაუჩერებლად, შოკში ჩავვარდი. მანქანა გაჩერდა თუ არა სასწრაფოდ გადავედი და უკვე საკმაოდ დაშორებულ, მიწაზე გართხმული სხეულისკენ გავვარდი. დაახლოებით ხუთი ნაბიჯის მოშორებით გავჩერდი და პირზე