ნაბიჯი წინ (თავი 8)

-ოჰ ნინა,ნინა. ადრეც ზუსტად ისეთი ეჭვიანი იყავი,როგორც ახლა.ყველა ქალში რატის საყვარლებს ხედავდი.როდის უნდა შეიცვალო ხასიათი მეტრეველო?როდის უნდა დაქალდე და დასერიოზულდე?

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 5)

დრო გადიოდა. ცივმა და სუსხიანმა ზამთარმა ჩაიარა. ტკბილი და ხალისიანი ახალი წელით. მიას და სანდროს ურთიერთობას არანაირ ცვალებადობა ჰქონდა. ყველდღე ხვდებოდნენ პარკში. გვერდი გვერდ ისხდნენ. მუსიკებს ერთად უსმენდნენ, ლაპარაკობდნენ, მომავლის გეგმებს

ვერ დაგთმობ! (თავი 1)

-ხეპრე, ხარ, დეგენერატი ხეპრე... - ცოტაც და ატირდებოდა ელე, ძალიან დაეზაფრა შიშველი ცეკვის პერსპექტივას. სიცილით გული რომ იჯერა, ისევ ცეცხლის დანთებას შეუდგა. -მართლა, ლაშა, რად გინდა, ეს ცეცხლი, წავიდეთ რა... - ხმაში მუდარა გაურია ელემ. ღმერთო

ფიქტიური (თავი 3)

-მოდიხარ ხო დღეს ბარში? - ოთახში ასეულს საწოლზე დამხვდა და უდარდელად იქნევდა ხელებს. -რავი ბიჭები თუ იქნებიან მარტო არმინდა - უკმაყოფილომ გავაწკლაპუნე ტუჩები და კარადას გავხედე. -არა გოგოებიც იქნებიან და წამოდი,გაგაცნობ.

დაბრუნება (თავი 5)

ალექსი დედიკო, რამდენჯერ გითხარა ჩაშვება არ არის ლამაზი! მერე რა, რომ გატყდა? ახალს გიყიდი. მთავარია, თქვენ იყოთ კარგად, ერთმანეთი უნდა გიყვარდეთ, თქვენ ხომ ძმები ხართ? აბა ჩაეხუტეთ ერთმანეთს, მერე კი სამივე მე ჩამეხუტეთ

Life or Death...თავი2

სრულ სიბნელეში მივდიოდი,მაგრამ არაფერს ვეტაკებოდი.მართალია ძალიან არ მინდოდა იმ შუქში გავლა,მაგრამ ასე უსასრულოდ ბნელში სიარულს,ისევ იქ გავლა მერჩივნა.ამ ფიქრებში გართულმა ფეხი რაღაცას წამოვკარი და დავეცი.როცა გონს მოვედი მივხვდი,რომ

ფიქტიური (თავი 2)

-ჩემო გოგო როგორ შეცვლილხარ ამ ერთ კვირაში - დაკვირვებით მათვალიერებდა ნინო და თან თმებზე მეთამაშებოდა. -ვაიმე ნინო შენ რო არ მყავდე გავაფრენდი რაა! აიიცი როგორი ადამიანია თორნიკე? ადამიანიც არა.ვძულვარ და არც კი ცდილობს რომ მისი

დაბრუნება (თავი 4)

მეორე დილით განცხადება დავწერე სამსახურიდან წასვლაზე, მაგრამ ირაკლიმ არ დამიკმაყოფილა, ხელშეკრულებაა გადმომიღო და მაჩვენა ის პუნქტი სადაც ეწერა, თუ ხელმძღვანელთა საბჭო საჭიროდ ჩათვლიდა ჩემს საჭიროებას სამსახურში ხელფასს გამიზრდიდნენ 20% -ით

მაპატიე (თავი 4)

გაოგნებული ვიყავი, თავში ათასი კითხვა მიტრიალებდა. ვინ იყო ის? ან საიდან იცოდა რომ გვირილები მიყვარს? ეს ახლო მეგობრების გარდა არავინ იცის. ვითომ ნიკა? არაა... ნიკა არ იქნება, ასეთი რაღაც არასდროს გაუკეთებია. ჩემი რომელიმე თაყვანისმცემელი? მაინც

უბრალოდ მიმტანი (თავი 4)

როგორც იქნა, ჩავამთავრეთ სამუსაო საათები. ტატომ ტრადიციულად ჩამოარიგა ვისკიანი ჭიქები მისთვის და გოგონებისთვის, მე კი წინ ფორთოხლის წვენი დამიდგა, ეს ჩვენს პატარასო. ძვლივს შევაგნებინე, რომ თითქმის ყოველ ღამე, თუნდაც ერთი ჭიქა სასმელი,