მწვანე თვალება (თავი 2)

ისე გავიდა დრო ვერც კი გავიგე , ტელეფონი სახლში დამრჩა ალბათ როგორ ნერვიულობს ჩემები სასწრაფოდ უნდა წავიდე ნაბიჯებს ავუჩქარე ფიქრებში ისე გავერთე ვერცკიმივხვდი როდის მივუახლოვდი ჩვენს ქუჩას და უეცრად თავბრუ დამეხვა და ძლიერი დარტყმა ვიგრძენი და

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდია (მე-7 თავი)

რამდენიმე დღის შემდეგ გავაცნობიარე, რომ არ ვიცოდი თუ სად წავიდა დიმიტრი, რატომ წავიდა? ახსნის გარეშე დამტოვა 1 წლით, 12 თვით, 365 დღით, 89060 საათით, 5343600 წუთით და 320616000 წამით. ამ რიცხვებს კი ერთი 7-იანიც არ ურევიათ. დამთხვევაა, ნამდვილი

გენერალი (მეშვიდე თავი)

**** კარებში იმედგაცრუებული კეკე იდგა და უყურებდა მიშკას რომელსაც 1 თვე უმისოდ თვალებზე დასტყობოდა , თმებში ჭაღარა შერეოდა რომელიც არა წლებს არამედ წუთებს მოეტანა, თითქოს ყოველი თმის ღერის გათეთრება დაინახაო ისე შეაკანკალა ,

მოგონებების ზღვაში "10 თავი"

ღამის 5-ზე პატარების ტირილმა გააღვიძა ნინია. თავიდან დაიბნა, ეგონა, ბავშვებს რაიმე სტკიოდათ და რამის თვითონაც ატირდა, მერე კი გაახსენდა, რომ ანასტასიას და გაბრიელს უბრალოდ ეშიებოდათ. ღიმილით დაარწია ბავშვები, მერე ჯერ ანასტასიას მიხედა, ბოლოს კი

მწვანე თვალება (თავი 1)

გამარჯობა, მე ნინი ვარ 17 წლის ღია წაბლისფერი გრძელი თმით საშუალო სიმაღლის ვარ არცთუისე დაბალი და დიდი მწვანე თვალები მაქვს ( ამბობენ მწვანე თვალება თუ შეგიყვარდებათო მისი გადაყვარება ძალიან რთულიაო ) ბათუმელი ვარ მაგრამ

მწვანეთვალება (თავი 1)

]გამარჯობა , მე ნინი ვარ 17 წლის ღია წაბლისფერი გრძელი თმით საშუალო სიმაღლის ვარ არცთუისე დაბალი და დიდი მწვანეთვალები მაქვს ძალიან ბევრი გახდა ამ თვალების მსხვერპლი(ამბობენ მწვანე თვალება თუ შეგიყვარდებაო მისი გადაყვარება ძალიან რთული არისო)

ქალბატონი ანა (თავი 2)

მანქანიდან გადმოსვლისთანავე აქეთ-იქეთ გაიხედა.ერთი ღრმად ამოისუნთქა და წამში მიიღო სერიოზული და მკაცრი სახე.ამაყად მიაბიჯებდა კომპანიისაკენ,დაცვამ ჯელტმენურად შეატარა დიდ ფოიეში.იქვე მდგარი ყველა ანას მიშტერებოდა ზოგი შურის თვალით,ზოგი ბოღმით,მელოტი

ერთხელ პარიზში ( თავი V )

ღამით სასეირნოდ დავაპირეთ წასვლა , ნატაშკას დასაძახებლად ავედი და შინ არ დამხვდა ... მე და ტომასი წავედით , ღამით ისეთი ლამაზია ეიფელი განათებული , შიგნით შევედით კაფეში , ყველაფერი ისეთი ძვირი იყო , ერთ ფინჯან ყავაში 50 ფრანკი გადაიხადა, სულ 500

ქალბატონი ანა (1 თავი)

კაკუნით გაიარა მარმარილოს იატაკზე და ძლიერად შეაღო კაბინეტის კარი.მისთვის განკუთვნილ თეთრ ტყავის სავარძელში მოთავსდა და პირდაპირ საქმეს შეუდგა. -ქალბატონო ანა ! -რა მოხდა მარიამ ? (მდივანი) -თქვენი დღის გრაფიკი შევადგინე-კარგია.ბევრი საქმეა დღეს ?

სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი! (თავი 4)

გადიოდა წამები, წუთები, დღეები, თვეები, ყველაფერი ისევ ისე იყო, როგორც მაშინ ნუცას დაკარგვისას.. თითქოს შევეგუე იმას, რომ ჩემთან აღარასოდეს იქნებოდა, მაგრამ არ დამვიწყებია, ის გარდამავალი თუ გარდაუვალი წუთები რაც მასთან ერთად გავატარე.. მისი დანახვა