მწვანეთვალება (თავი 4)

-ნინი არინერვიულო დე, იმედია მოგხსნიან დღეს თაბაშირს -ხოო დე თან აღარც მტკივა -ნინ წამოდი დავაგვიანებთ (ალექსანდრე) -მე როგორ წამოვიდე შენგიცდი ალექსანდრემ თავი გააქნია, ჩაიცინა ამიყვანა ხელში, მანქანაში ჩამსვა,

სამჯერ ნაჩუქარი სიცოცხლე! -მიყვარხარ.. (თავი 1)

ეს ყველაფერი ბავშობიდან დაიწყო, დედამ სიცოცხლე მაჩუქა, 9 თვე მუცლით მატარა, შემდეგ ხელში, მთელი ცხოვრება კი გულში ვყავარ.. 5 წლის ქეთა კიმერიძე ვიყავი, როდესაც დედას სტუმრები მოსდიოდნენ, ყველა მეფერებოდა და რაღაცას მჩუქნიდა, ჩემი ოქროსფერი კულულები

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდი (თავი მე-8)

თავი მერვე-"წამება" აივნიდან გასვლას ვაპირებდი როდესაც ნაცნობი სიტყვა მიწვდა ჩემს სმენით ორგანოს. -მე მართლა მიყვარხარ-ჩუმად, მაგრამ გასაგონად ჩაილაპარაკა.

მწვანეთვალება (თავი 3)

ალექსანდრე მარიმ გააცილა გრძელი და დამღლელი დღის შემდეგ, მალე ჩამეძინა საბედნიეროდ ზაფხული იყო და სექტემბრამდე ჩემი ფეხი მორჩებოდა არმომიწევდა კასტილებით მისვლა ახალ სკოლაში. დილის 12 საათი იყო რომ გამეღვიძა დღემ ძალიან უაზროდ ჩაიარა, ალექსანდრე

თუში (თავი 1)

საღამოთ ზემო ომალოში ავედით, ისტორიული უბანი-კესელო მოვინახულეთ, ეს ციხე-სოფელია სადაც 7 კოშკია შემორჩენილი..... სოფელში ორი სალოცავი ნიშაა და ლუდის სახარში შენობა, მიუთითებს იმაზე რომ ეს სოფელი იყო მნიშვნელოვანი დასახლება თუშებისათვის. შემდეგ გეზი

გენერალი (თავი მერვე)

ალერსში გართულ წყვილს ზაზა წამოადგა თავზე რომელსაც ხელები აეფარებინა სახეზე და ბოლო ხმაზე ყვიროდა "არ გიყურებთ გვრიტებოო". ამეებმა ხო არ გვაცადეს არაფერი რა ბუზღუნით მოშორდა კეკეს მიშკა და სირბილით წაიყვანა დარბაზისაკენ დასამშვიდობებლად.უკვე

მწვანე თვალება (თავი 2)

ისე გავიდა დრო ვერც კი გავიგე , ტელეფონი სახლში დამრჩა ალბათ როგორ ნერვიულობს ჩემები სასწრაფოდ უნდა წავიდე ნაბიჯებს ავუჩქარე ფიქრებში ისე გავერთე ვერცკიმივხვდი როდის მივუახლოვდი ჩვენს ქუჩას და უეცრად თავბრუ დამეხვა და ძლიერი დარტყმა ვიგრძენი და

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდია (მე-7 თავი)

რამდენიმე დღის შემდეგ გავაცნობიარე, რომ არ ვიცოდი თუ სად წავიდა დიმიტრი, რატომ წავიდა? ახსნის გარეშე დამტოვა 1 წლით, 12 თვით, 365 დღით, 89060 საათით, 5343600 წუთით და 320616000 წამით. ამ რიცხვებს კი ერთი 7-იანიც არ ურევიათ. დამთხვევაა, ნამდვილი

გენერალი (მეშვიდე თავი)

**** კარებში იმედგაცრუებული კეკე იდგა და უყურებდა მიშკას რომელსაც 1 თვე უმისოდ თვალებზე დასტყობოდა , თმებში ჭაღარა შერეოდა რომელიც არა წლებს არამედ წუთებს მოეტანა, თითქოს ყოველი თმის ღერის გათეთრება დაინახაო ისე შეაკანკალა ,

მოგონებების ზღვაში "10 თავი"

ღამის 5-ზე პატარების ტირილმა გააღვიძა ნინია. თავიდან დაიბნა, ეგონა, ბავშვებს რაიმე სტკიოდათ და რამის თვითონაც ატირდა, მერე კი გაახსენდა, რომ ანასტასიას და გაბრიელს უბრალოდ ეშიებოდათ. ღიმილით დაარწია ბავშვები, მერე ჯერ ანასტასიას მიხედა, ბოლოს კი