შემიყვარე თუ გაბედავ (19)
ცოტნეს გამომეტყველება შეეცვალა და ხელი გამიშვა. -ნუკა ეს ყველაფერი მომესმა თუ შენ,მიდიხარ ამერიკაში რომელიც ჩვენგან,დედამიწის მეორე მხარეს მდებარეობს?!-მითხრა დაძაბული ტონით და სახეზე ანერვიულებაშემიყვარე თუ გაბედავ (18)
ბიჭების მაგიდას მივუახლოვდით. -ვაა,ჩვენი ძმა და რძალუკაც მოსულაან-წამოხტა ერთი,მე გამეღიმა. -ხო ეს სანდრექსაა-მასზე მანიშნა ცოტნემ. -ეს საბა-იმ ბიჭზე მანიშნაშემიყვარე თუ გაბედავ (17)
გათენდა ის ნანატრი დილაც.შევეცადე ულამაზესი კაბა ამერჩია და მგონი გამომივიდა კიდეც,ძალიან ელეგანტური,დახვეწილი და კომფორტული,მოვარდისფრო,ერთიანი კაბა.დედაჩემის თქმით ეს ფერი სახეზე ძალიან მიხდებოდა და დავუჯერე,როგორც ყოველთვის.თმები ბუნებრივადშემიყვარე თუ გაბედავ (16)
დემეტრე და ლუკა წყლიდან თითქმის არ ამოდიოდნენ. თუ ამოდიოდნენ უცხოელი გოგონების გაცნობას იწყებდნენ,რაზეც ჩვენ სიცილისგან ვხოხავდით.შემდეგ ორივეს ერთი გოგო მოეწონათ და შეთანხმდნენ რომელიც უფრო მოაწონებდა თავს სწორედ ის იქნებოდაშემიყვარე თუ გაბედავ (15)
სასწაული დღე გათენდა.დილას,ძალიან ადრე გოგოები დამადგნენ თვაზე.ძალიან დაღლილი ვიყავი და ამიტომ ვერ მოვახერხე ადრე ადგომა.გოგონები უკვე მომზადებული იყვნენ და მეც მალევე ჩავიცვი.დილის 8 საათი იყო,ნუცასთან და ლიკუნასთან ერთად ზღვაზე ჩავედი.ბიჭებს ჯერშემიყვარე თუ გაბედავ (14)
მოდიოდა,თან მე მიყურებდა და მიღიმოდა,მისი მომაჯადოებელი ღიმილით.ისე სიპმატიურად გამოიყურებოდა,ეს ლურჯი ფერი განსაკუთრებით უხდება.მე კი ვიდექი გაოგნებული,განცვიფრებული,გაკვირვებული და ველოდები მის მოსვლას.ეს უდიდესი თაიგული მეჭირა და ვტკბებოდი მისიშემიყვარე თუ გაბედავ (13)
მალევე მოვრჩით კომპლიმენტების თქმას და მანქანაში ჩავსხედით.დემესა და ლექსოს მანქანაში გადავნაწილდით.ხო,ლექსო ჩვენზე ორი წლით დიდი იყო მაგრამ სულ არ ეტყობოდა,სულ ჩვენი ჭკუის იყო.ლიკუნა რათქმუნდა ლექსოს ჩაუსკუპდა წინ,მე დემეს ლუკა ჩვენთან ნუცაშემიყვარე თუ გაბედავ (12)
-გაიღვიძეთ ხალხო,ნატოში შევედით-ვთქვი სიცილით.ოთახიდან ბიძაჩემის ხმა მომესმა. მაპი სადაა ნუკა მაპი-და სიცილი აუტყდა.როგორც იქნა გავაღვიძე ყველა.-აღარ მინდა მაპი რაღამც თქვენ გაიღვიძეთ ბატონო-ვუთხარი სიცილით.მიყვარს დილის კარგ ხასიათზეშემიყვარე თუ გაბედავ (11)
.არა რა ზღვამ რო დაღლა იცის,ძალიან.სახლში მივედი.იმ დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა.ჩემი გადამრჩენი აღარ მინახავს.მე რათქმაუნდა ჩემს ვარჯიშს არ ვუმტყუნებდი მითუმეტეს ზღვაზე ვიყავი და აქ,დილას სირბილს მართლაც არაფერი ჯობია.სანაპიროზე გავედი,დილის 7საათიშემიყვარე თუ გაბედავ (10)
არ ვიცი რას ვგრძნობდი,თითქოს მასთან ჩხუბიც კი მენატრებოდა. არ ვიცი ეს მასთან შეჩვევის ბრალი იყო ან სხვა რამის ,მაგრამ ფაქტია,რომ ეს გრძნობა მტკენდა,თანაც ძალიან. ოთახში ვედი და პირდაპირ სააბაზანოში შევედი.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.