ისევ შევყურებ ცას

ისევ აივანზე ვზივარისევ ისევ შევყურებ ცას ისევ შენზე ფიქრი მათბობს ისევ უშენობა მკლავს

სულში მარტოობა ისევ დაწანწალებს...

სულში მარტოობა ისევ დაწანწალებს ღამეს უშენობა თეთრად დამჩნევია... ზოგჯერ ისე მინდა წამით რომ შეგიგრძნო მზად ვარ მთელი სამყარო მტრად მოვიკიდო... მაგრამ მაფხიზლებს კვლავ რეალობა და ვხვდები ოცნება ამაო ხდება... რამდენი ღამე ფიქრში გავატარე რამდენჯერ

ყველაფერი ისევ შენთვის (სრულად)

-რა გჭირს? -რა მჭირს? -რაღაცნაირ ხასიათზე ხარ. -რა ხასიათზე უნდა ვიყო იმის მერე რაც შენმა ძმამ ცხოვრება თავდაყირა დამიყენა.

ყველაფერი ისევ შენთვის (8)

მე მინდოდა ოჯახი. ქმარი რომელსაც ყველაზე მეტად ვუყვარვარ, შვილი რომელსაც ყოველ ორ წუთში ერთხელ არ მართმევენ.

ყველაფერი ისევ შენთვის (7)

-ა.. იოანე ჩემი მეგობარია. აქ გავიცანი, იცი რა საყვარელი... -რა საყვარელია? არა ნამდვილად არ ვიცი!

ისევ შენ...

გხედავ და თითქოს ყველაფერი იყინება ჩემში... ვგრძნობ მონატრებისგან როგორ თრთის თითები და შინაგანად როგორ ვიმსხვრევი... არ ვიცი როდის მივეჩვევი ამ ყველაფერს, მაგრამ ეხლა არ შემიძლია... როგორ მომნატრებიხარ... ყველაფერი ერთბაშად ებრძვის ერთმანეთს...

ყველაფერი ისევ შენთვის (6)

რაც ჩამოვიდა არანაირად არ მიცდია ხელის შეწყობა. ახალი წელი ერთად არ გაგვიტარებია, მის ოჯახზე უარყოფითს ვლაპარაკობდი....სულ ვჩხუბობდით... ყველაზე ეჭვიანობდა

და ჩემი სახის ანარეკლი ისევ ჩანს ფანჯრის მინაზე...

ეს ჩემი სახლია , ეს კი ჩემი პატარა , მყუდრო ოთახი . ოთახის ბოლოში პატარა საწოლია , რომელზეც ლამაზადაა გადაფარებული ლურჯი საბანი . კედლებზე ლამაზი სურათებია გაკრული , ჩემი სურათები , ჩემი ნახატებიც და ჩემი პორტრეტებიც . ყოველთვის მიყვარდა ხატვა ,

ყველაფერი ისევ შენთვის (5)

წინა ღამის გამო ირაკლიზე ნაწყენი ვიყავი. მას სერიოზულად ეგონა რომ მე მისი თანხმობა მჭირდებოდა იმისთვის რომ ალექსთან წავსულიყავი. ან ეს დაკითხვები რაღა იყო? ბავშვობაში ჩარჩა? მესმის მისი ცოლი ვარ მაგრამ მეგონა ორივეს თანაბარი უფლებები გვქონდა და

ისევ ღამეა

ისევ ღამეა და ისევ წერას ვიწყებ ისევ მოუსვენრად დაძრწის ჩემი სული ისევ ისე ვებრძვი ღამით შენზე ფიქრებს