გოგონა საროსკიპოდან_ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (4)

გიორგიმ მანქანა ელვის სისწრაფით დაძრა. ერთი მხარე სრულიად შემოიარა. ყველაფერს კარგად აკვირდებოდა და ფარებს ანათებდა. იმ მიდამოებზე არც ხშირი მოსახლეობა იყო და არც რამე დაწესებულება. მხოლოდ მიტოვებული ველები.

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (3)

მარი გონს ,რომ მოვიდა თავი უხერხულად იგრძნო და უკან დაიხია. უხერხულობა გიორგისაც დაეტყო. -მაპატიე_ჩუმად თქვა მარიმ_უცებ ავღელდი -არაუშავს , მესმის. ახლა უნდა წავიდე ,მაგრამ არავისთან წამოგცდეს სიყტვაც კი ,რომ გეხმარები. გპირდები ყველაფერს

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (2)

-ესე იგი აქ მუშაობას გაიძულებენ? შემომხედე და მითხარი ბოლოს და ბოლოს ხომ ხედავ ვცდილობ შენზე მეტი გავიგო -გთხოვ არავის უთხრა ,რომ ეს ამბავი გაიგე თორემ შენც მოგკლავენ და მეც -მითხარი აქ როგორ მოხვდი?

გოგონა საროსკიპოდან_ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (1)

მარიამ დოლიძე ილიას უნივერსიტეტის ერთი ჩვეულებრივი სტუდენტი იყო. ერთი შეხედვით ჩვეულებრივი სტუდენტი ,რომელსაც სინამდვილეში უამრავი პრობლემა ჰქონდა. ოჯახიდან დაწყებული სამეგობროთი დამთავრებული.

ისე როგორც არავის, არასდროს და არსად

გინდა სიტყვებს გეტყვი? უკვე ბევრჯერ ნათქვამს. გინდა ჩაგეხუტო, უსასრულოდ ამ წამს და გაგიყობ სითბოს მზისებრ სხივის ნაზავს. გინდა შენთან ვიყო? გვერდით გიჯდე ახლა? ვიხსდენებდეთ კადრებს იმ გარდასულ წამთა

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი. დასასრული (15)

-დიტოს შეყვარებულია, თურმე მე მოვიგონე გატაცების ამბავი და შეყვარებული წავართვი, მისი შეყვარებული კი უცოდველი კრავია-ირონიულად ვუთხარი გეგის. თვალები მეხუჭებოდა ისე მეძინებოდა. ჯერ ვაჩეს სასამართლოს შემდეგ მთელი ღამე ტირილში გავატარე. შემდეგ მთელი

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 14

მე ეხლა გაკოცებ.. შენ კი ეს კოცნა სულ გემახსოვრება. როგორც პირველი კოცნა ბიჭთან.. ამის მერე კი არავინ იცის რამოხდება, ღმერთის გარდა-დაიჩურჩულა ჩემს ტუჩებთან. ნელა შეეხო მისი გავარვარებული ბაგეები ჩემსას, ნელა მკოცნიდა, თითქოს ეშინოდა რომ ფაიფური იყო

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 13

-აღარ ვიცი რა გავაკეთო, უკვე 3 დღეა ვეძებ და კვალსაც კი ვერ მივაგენით-ჩამწყდარი ხმით ვუთხარი ნათიას და თავი დავხარე -აუცილებლად ვიპოვით, ვერსად ვერ წავა-გამამხნევებლად მიჩურჩულა ნათიამ და ჩამეხუტა. მეც მოვხვიე ხელები და ოთახში შემოსულ აწკმუტუნებულ

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 12

აგარაკზე აღარ წავსულვართ. ხან ჩემთან ვიყავთ და ხნ ვაჩესთან. ელენეს ძალიან მივეჩვიე. ძალიან თბილი და საწყარელი ქალია. ვაჩეს მამობილს სამწუხაროდ ჯერ ვერ გავიცანი. ხვალ უკვე ჩემი დაბადების დღეა. სასტიკად ავუკრძალე ყველას საჩუქრის ყიდვა ან თუნდაც რამე

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 11

უკვე 2 საათი იყო ტელეფონის ზარმა რომ გამაღვიძა. ნაცნობ ნომერს თვალი მოვკარი თუარა სწრაფად წამოვხტი ლოგინიდან და აივანზე გავედი-გისმენ-საქმე გაკეთებულია. მუცელში დავჭერი და არამგონია მოკვდეს-ჩაიცინა მან-იპოვეს?-ეხლა ვაკვირდები. ვიღაც ქალმა იპოვა და