მუზეუმში [მინი ისტორია]
რა ხდება როცა შენთვის ეკრანებიდან ცნობილ სახეს რეალობაში, შემთხვევით შეხვდები? არც მე ვიცოდი, მანამ სანამ იტალიაში 2 კვირით წასულს მისი ხმა არ ჩამესმა ყურებში. ბოტიჩელი მიყვარს, იმიტომ რომ შენი თავი გამაცნო...ძალიან საშიში ისტორია
არასდროს გიგრძვნია ვიღაც როგორ მოგყვება, პულსი რომ ეცემა და ხუთივე გრძნობის ორგანო იძაბება. სამყაროს აკვირდები, მაგრამ ჩუმად, შეუმჩნევლად, თითქოს არ გინდა, რომ მან იცოდეს რომ შენ იცი.კიდევ ერთი ისტორია (სრულად)
ახლა კი გაიღიმე .. ნუ შენი მსგავსი გემოვნება, რომ მქონდეს მეც გამიჭირდებოდა, მაგრამ მაინც გაიღიმე, ნუ ტირი და იცოდე რომ მე აქ ვარ... შეგიძლია ჩემს მხარზე თავი ჩამოსდო და იტირო ხოლმე - გაუღიმა..მერე დონატი მოკბიჩა- ჯანდაბას დაასველე შენი ცრემლებითჩემი ცხოვრების უინტერესო ისტორია (1 თავი)
„საახალწლო არდადეგები“ როდესაც პირველ იანვარს სახლში დავბრუნდი და იქ დამხვდა, დივანზე იჯდა და ელენიკოს ეხუტებოდა, მაშინვე გამოვიკეტე კარები და ზედა სართულზე ავედი. ბრაზის გამკლავება ძალიან მიჭირს, ყოველთვის მიჭირდაისტორია-ჩანახატი
ბიჭი კაფის ფანჯარასთან ყველაზე ახლოს მდებარე მაგიდასთან ზის. დიდი ჭიქით ყავას მიირთმევს, ხელში გაურკვეველი წიგნი უჭირავს და მთელი გულისყურით კითხულობს. იქვე, შორიახლოს გოგონა ზის. გარედან ისე ჩანს თითქოს ერთმანეთს ვერ ამჩნევენ, თუმცა რა იციან მათჩვენი ისტორია
ყოველ ღამე მესიზმრები. ზოგჯერ ვიღვიძებ და არც კი მახსოვს რა დამესიზმრა შენზე, საერთოდ არაფერი მახსოვს, მაგრამ ვგრძნობ, რომ შენ გნახე. მთელი არსებით ვგრძნობ, რომ ჩემს სიზმრებში დაიარებოდი. რადგან ასეთი უცნაურიშენ სხვანაირი ახსოვხარ ხელებს (მოკლე ისტორია)
ყოველთვის მეგონა ერთ კალამს და რამდენიმე ფურცელს ავიღებდი და მოგწერდი წერილს. ფურცელზე ვამბობ, რამდენიმეს-მეთქი, მაგრამ იქნებ, ერთზეც დამტეოდა სათქმელი. იქნებ, ის დარჩენილი ფურცლები უბრალოდ რბილად საწერად გამომეყენებინა. თუმცა, შეიძლება არანაირიების ისტორია (თავი 3)
იმ წყეული ამბის შემდეგ კვირაზე მეტი გავიდა. ამ დროის განმავლობაში სახლში, საკუთარ თავში ჩაკეტილი ვიჯექი. შეიძლება სულელურად ჟღერდეს მაგრამ ჩემთვის მართლა დიდი სტრესი იყო.მას მერე არც ტესისთან და არც სემთან არ მქონია კონტაქტი, არც კოლეჯში დავდიოდი.ების ისტორია (თავი 2)
აახლოებით 1 საათის შემდეგ ისევ გამეღვიძა. გამოძინებული ვიყავი მაგრამ ტკივილი მაინც არ მშორდებოდა.როგორც იქნა შევძელი წამოჯდომა. ოთახში ისევ მარტო ვიყავი. ვიჯექი და ვუყურებდი არც თუ ისე დიდ ოთახსების ისტორია (თავი 1)
გამარჯობა, მე მქვია ები და 16 წლის განმავლობაში პირველად ვაწარმოებ ვლოგს. ძალიან მიჭირს ამ ყველაფრის წერა, მაგრამ მინდა გიამბოთ ისტორიაზე, რომელიც რამდენიმე დღის წინ გადამხდა. შაბათს ჩემი ერთერთი მეგობრის დაბადების დღე იყო.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.

