ჯიშკარიანის წესები (თავი 2)

- რა იყო, ეგ გრძელი ენა გადაგეყლაპა? გაიღიმა და თავისი თეთრი კბილები შემომანათა, როგორ მინდოდა ერთ-ერთი პარკი პირდაპირ სახისკენ გამექანებინა. ვერ ვიტანდი მისნაირ ტიპებს, თავი დიდი ვინმე ეგონა, თავისზე 7-8 წლით პატარას რომ ეჭიმებოდა, თან გოგოს! არა

ჯიშკარიანის წესები (თავი 1)

სიტყვა არ მქონდა დასრულებული, დაბურული მინა მთლიანად რომ ჩამოიწია და ვიღაც ბიჭმა თავი გადმოყო, წარბები შეჭმუხნა და ბოხი ხმით დაიძახა: „როგორ?“ - გაჩერებაზე სულ რამდენიმე ადანიამი იდგა, ხალხიც მოძრაობდა ქუჩაში, შუქნიშანიც უკვე გამწვანებულიყო და ყველა

ფრთხილად, აკრძალულია (3)

დღეები ჩვეულებრივად გადიოდა. ქართულზეც დავდიოდი, უნარებზეც, ბიოლოგიაზეც და ინგლისურზეც. ხანდახან სკოლაშიც შევივლიდი ხოლმე. საერთოდ აღარ ვფიქრობდი დათოზე. რაც დღეები გადიოდა, ვხვდებოდი, რომ ეს უბრალოდ გატაცება იყო და მეტი არაფერი. ახალი ნაცნობებიც

ფრთხილად, აკრძალულია (2)

ხანდახან დგება მომენტი, როდესაც რაღაცნაირი მოლოდინი გაქვს. როდესაც საფუძველი არ არსებობს, მაგრამ მაინც მთელი სხეული გიგრძნობს რომ რაღაც მოხდება. როდესაც არაფრის მიუხედავად, ადამიანისში ხედავ იმას, რომ ის დიდ გავლენას იქონიებს შენს მომავალზე. არ იცი

ფრთხილად, აკრძალულია

ცხოვრება რთულია.აბიტურიენტობა უფრო რთული.აბიტურიენტობა ახალ ქალაქში-კოშმარი.ჩემი თბილისში გადასვლის მიზეზი, თანაც ასეთ რთულ პერიოდში, გამოუვალმა მდგომარეობამ გამოიწვია. მშობლებმა როგორც იქნა შეძლეს ამერიკაში

სიყვარულის ისტორია

ორი სულიერი ცხოვრობდა ერთად სიყვარულს აღმერთებდენ ბოდვამდე ერთხმად გოგოს ბიჭი უყვარდა სიცოცხლეზე მეტად არასდროს დატოვებენ ერთმანეთს კენტად გოგოს გულის ცემა ისმოდა ხმამაღლა სიყვარულის აფრები ჩაიძირა ამაყად

SONADOR 2 ( ისტორია შეუფასებელ მეგობრობაზე )

გაცეცხლებული ვიკეტები ოთხში და აცრემლებული თვალებით ვაშტერდები ფოტოს რომელზეც ასახულია როგორ ერთობიან ჩემი მეგობრები ბაკურიანში . ეს წინა წელს იყო და გარკვეული მიზეზებისდა გამო ვერ წავედი თუმცა

SONADOR 1 ( ისტორია შეუფასებელ მეგობრობაზე )

-ნენეეეე ! ნენ ! ნეენეე! - ვეღარ მოიფიქრა და მაგრად შემანჭყრია ნიამ -ჰაა , გისმენ . -ნამძინარევი თვალები მივანათე იმის იმედით რომ რაიმე კარგი ეხარებინა თუმცა , მოჟამული სახით მივხვდი რომ ეს ამბავი კარგი ნამდვილად არ იყო .

ერთხელ ბანაკში თავი 2

ლიზი მის მეგობრებთან ერთად სხვა მაგიდასთან დაჯდა,ფიქრებში ვიყავი გართული როდესაც მაქსიმი მოვიდა მაქსიმი-უკაცრავად მაგრამ ეს ჩემი ადგილია მე-რამე პრობლემაამაქსიმი-ჩემი ადგილია და ყოველთვის მარტო ვზივარ ასე რომ სტუმრებს მიჩვეული არ ვარ ..მე-ანუ გინდა

სრულყოფილება ( ნაწილი მეორე )

გამიკვირდა მისგან ასეთი წინადადების მოსმენა, თუმცა იმდენად ვიყავი მისით დაინტერესებული რომ არც კი მიყოყმანია სწრაფად ავდექი, ხელ-პირი დავიბანე, ჩავიცვი და სირბილით გავყევი მართას...ცხრა საათი იქნებოდა, ნამიანი ფოთლების